Προχτές βράθηκα στην  Θεσσαλονίκη να δω μια φίλη μου που ήρθε απο την Αθήνα. Μεγαλοστέλεχος μιας πολυεθνικής εταιρείας. Έμεινε σε ένα κεντρικο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης. Όσο την περίμενα να επιστρέψει απο την δουλειά της, επινα έναν καφε στο café  του ξενοδοχείου. Μέρες της έκθεσης. Καταλαβαίνετε, Πρωθυπουργός, Υπουργοί, όλοι στην έκθεση. Άρχισα να βλέπω γνωστες φάτσες να καταφθάνουν. Νάτα τα πουλάκια μου, λέω, βρε σαν τα χιόνια... (που να μην έρθουν ;)

                Άρχισα μεσα μου να κανω κριτική, για το πως είναι στην πραγματικότητα και το πώς φαίνονται στην τηλεόραση. Λίγο πολύ ότι μου λενε και μένε, όταν με βλέπουν απο κοντά. Το ίδιο έκανα κι εγώ. Τελοσπάντων δεν ασχολήθηκα άλλο μαζί τους. Στο μεταξύ ήρθε η φίλημ ου η Χρύσα. Με φιλοξένισε στο πενταστερο ξενοδοχείο. Το πρωί κατεβήκαμε για πρωινό. Πίνανε τους καφέδες, και τρώγανε τα κρουασάν, κάτι βουτηρόπαιδα, με κρινένια χέρια που ήλιος δεν τα είδε ποτέ, αλλα και δεν δουλέψανε ποτέ. Ούτε καν μολύβι δεν πιάσανε. Πουπουλένια τα χεράκια και τα μαγουλάκια. Άλλοι πάλι με ύφος μπλαζε και στάση μεγάλου εραστή πίνανε και τρώγανε και χασκογελούσαν.

Ε Ε Ε !! εκεί μου γύρισε το μάτι ανάποδα. Σκέφτικα ότι όλες αυτές τις πολυτέλειες τις πληρώνυμε εσύ κι εγώ. Μας έκοψαν τις συντάξεις, τους μισθούς, απολύσανε και αυτοί κάθονται και τρώνε, απο τα δικά λεφτά.

Μουήρθε να παω να τους πάρω τον καφέ απο το χερι, να τραβήξω το κρουα΄σαν απο το στόμα και να τους πώ : (αυτό που είπε ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην ταινία στον αδερφό του) ΑΣΤΟ ΚΑΤΩ ΡΕΕΕ. Δεν δικαιούσαι να το φας.Αυτο ανήκει σε μενα, εγώ το δούλεψα ,εγώ μόχθησα , απο μένα το κλέψατε. Αστο κατω ρεεε!!!. Ησυχα μου λέει . Φήγαμε εγώ για το Σιτοχώρι και αυτή για την Αθήνα. Το κέντρο της Θεσσαλονίκης σε πολύ μεγάλη ακτίνα, κλειστό. Θα μιλούσε ο Σαμαράς (μην χαιρετίσω). Θυμάμαι παλιά, ερχόταν οι Πρωθυπουργοί, ο κόσμος εκεί να χειροκροτεί, να τους επεφυμεί ή όχι αλλα εκεί στον δρόμο. Τώρα φοβούνται. Ε ας κλειστούνε στο σπίτι τους  να πάνε οι κάμερες εκεί να κάνουνε τις εξαγγελίες τους. Έτσι ούτε να τους ενοχλούμε ούτε να μας ενοχλούν. Να κάνουν και οικονομία, να μην ερχεται και όλο το υπουργικό συμβούλιο με τις γραμματείς και τους φαρισαίους και τις γκόμενες και τους βλέπω και μου γυρίζει κι εμένα το μάτι. Οικονομία δεν θέλουν ; Ας την κάνουν. Και τι μας είπε δημαδή στην έκθεση; Ότι θα κατεβάσει 10 λεπτα το πετρέλαιο, χέστηκε η φατμέ στο γενή τζαμι, και θα μειώσει την φορολογία, αφου μας γονάτισε πρώτα. Θα μειώσει την αλληλεγγύη. Γιατι με ΄ρωτησε εμένα εάν θέλω να σε αλληλεγγίσω; Και τώρα θα μου την μειώσεις; Δεν, θέλω ρε να σου δώσω καμιά αλληλεγγύη, θέλω εγω να αποφασίσω που θα δώσω, αν θέλω να δώσω. Αυτά ήρθες να μου πείς, κάνοντας τόσα έξοδα και τόσο ταξίδι, κουβαλώντας και το ασκέρι σου. Μας δουλεύετε; Αϊ σιχτιρ πια !!