ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Οι Αρμένιοι των Σερρών και της Δράμας

Κα­τά την προ­πο­λε­μική περίοδο στις δύ­ο αυ­τές περιο­χές ζού­σαν περίπου 1.000 Αρ­μέ­νιοι (στη Δράμα 700 και στις Σέρ­ρες 300 κά­τοι­κοι).

Κα­τά την προ­πο­λε­μική περίοδο στις δύ­ο αυ­τές περιο­χές ζού­σαν περίπου 1.000 Αρ­μέ­νιοι (στη Δράμα 700 και στις Σέρ­ρες 300 κά­τοι­κοι).

Κα­τά την προ­πο­λε­μική περίοδο στις δύ­ο αυ­τές περιο­χές ζού­σαν περίπου 1.000 Αρ­μέ­νιοι (στη Δράμα 700 και στις Σέρ­ρες 300 κά­τοι­κοι), οι ο­ποί­οι εί­χαν α­να­πτύ­ξει έ­ντο­νη κοι­νω­νι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα μέ­χρι και το 1947. Ο ε­πα­να­πα­τρι­σμός προς την Αρμενία ω­στό­σο κατά το 1947-1949, ε­ρή­μωσε τα πα­ρα­πά­νω μέ­ρη α­πό το αρ­με­νι­κό στοι­χεί­ο. Μετά την κατάρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1990, στις Σέρρες εγκαταστάθηκαν κοντά 3000 Αρμένιοι, πολλοί απόγονοι Ελληνοποντίων από την Σοβιετική Αρμενία, άλλοι ελληνοϋπήκοοι και άλλοι αρμενοϋπήκοοι. Δημιούργησαν ένα μικρό πολιτιστικό κέντρο για να συγκεντρώνονται, να διδάσκονται τα παιδιά τους αρμένικα γράμματα και χορούς. Σε αυτό το μικρό πολιτιστικό κέντρο μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε σε μια γωνιά του και η μικρή ξύλινη Αγία Τράπεζα του αρμενικού γηροκομείου της Αθήνας που για οικονομικούς λόγους έκλεισε, καθαγιάστηκε ως ναΐδριο του Αγίου Σεργίου (Σουρπ Σαρκίς), ώστε λίγες φορές το χρόνο να τελείται Θεία Λειτουργία από τους Αρμενίους ιερωμένους της Σαλονίκης και της Αθήνας.