Για τους πολλούς τα Γενικά Αρχεία του Κράτους δεν είναι τίποτα το εξαίρετο. Όμως για την πορεία μιας χώρας, μιας πόλης και μιας κοινωνίας είναι ένας θησαυρός, που διασώζει συστηματικά το παρελθόν και βοηθά για μια καλύτερη πορεία για το μέλλον.

Αναφέρομαι στο ιστορικό ίδρυσης τους σαν Δήμαρχος της πόλης των Σερρών το 1991.

Στις 21 Μαρτίου του 1991, με δέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο ο αείμνηστος Σερραίος Κωνσταντίνος Καραμανλής, πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.  

Πήγα να του ανακοινώσω περιχαρής ότι αποφασίσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο να τον τιμήσουμε με μια ουσιαστική τιμή (Μέγαρο Πολιτισμού- Κωνσταντίνος Καραμανλής-και μετονομασία ενός τμήματος της οδού  Μεραρχίας σε οδό Κ. Καραμανλή). Μια τιμή αντάξια της μεγάλης προσωπικότητάς του και της σπουδαίας παρουσίας του στον σύγχρονο Ελληνικό πολιτικό βίο.

Δεν θέλω ν’ αναφερθώ σ’ αυτό το σημείωμα για τη συζήτηση  και για άλλα θέματα  και για την ουσιαστική τιμή (Μέγαρο Πολιτισμού) που τον συγκίνησε υπερβολικά!.

Μόνο θα πω ότι αυτή η σπουδαία τιμητική προσφορά σ’ αυτόν τον μεγάλο πολιτικό Σερραίο και Έλληνα δεν πραγματοποιήθηκε γιατί, δυστυχώς τότε, από κάποιες ιδιοτέλειες, μικροσκοπιμότητες και μικροπολιτικές, φανήκαμε πολιτικά όλοι μικροί και κατώτεροι της ιστορικής στιγμής και της προσωπικότητας ενός μεγάλου πολιτικού που σφράγισε τον Ελληνικό πολιτικό βίο και την πορεία της χώρας μας. (Αυτή τη μικρότητα την υποδαύλισαν και κάποιοι ψευτολόγιοι της περιοχής μας, έμποροι του λόγου). Ένοιωσα την μεγαλύτερη πίκρα στην δημοτική μου περιπέτεια, γιατί από μικρότητα πικράναμε έναν μεγάλο Έλληνα Πολιτικό και τον πιο σπουδαίο Σερραίο.

Σ’ εκείνη την συνάντηση, αφού  με ευχαρίστησε και μου υποσχέθηκε συμπαράσταση σ’ αυτό το σπουδαίο εγχείρημα, με ρώτησε αν θέλω να ζητήσω για την πόλη κάτι άλλο.

Τότε του είπα ότι ο τότε Υπουργός Παιδείας ο κ. Σουφλιάς δημιούργησε παραρτήματα των ιστορικών αρχείων του Κράτους σε πολλές πόλεις και άφησε έξω τον Δήμο Σερρών.

Όπως ξέρετε, του είπα, η περιοχή μας έχει αξιόλογη ιστορία και ζήτησα την παρέμβαση του.

Τότε μου είπε «μη σ’ απασχολεί, θα γίνει, ο Σουφλιάς είναι παιδί μου».

Πάτησε ένα κουμπί στο γραφείο του και μπήκε μέσα ο Προκόπης Παυλόπουλος, διευθυντής τότε του Προεδρικού Μεγάρου, ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας.

Του είπε «Προκόπη, αυτό που ζήτησε ο Δήμαρχος να γίνει»

Βγαίνοντας από το γραφείο του Προέδρου με ρώτησε ο κ. Παυλόπουλος τι είναι αυτό που ζήτησα – του είπα για τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και μου είπε «μην ανησυχείς, θα γίνει οπωσδήποτε».

Την άλλη μέρα το πρωί μόλις μπήκα στο γραφείο Δημάρχου στο Δήμο μας με ζήτησε ο κ. Παυλόπουλος και μου ανακοίνωσε ότι «αυτό που ζήτησα απ’ τον

Πρόεδρο έγινε».

Καταλαβαίνει δηλαδή κανείς για τα μετέπειτα  πόση ζημιά έκανε στην πόλη μας αυτή η μικρόψυχη αντιμετώπιση και η ματαίωση της ουσιαστικής τιμής σ’ έναν μεγάλο άνδρα Σερραίο.

‘Έτσι ιδρύθηκαν και στην πόλη μας τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Αρχικά στεγάστηκαν στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου στην Πλατεία Εμπορίου και μετά το Υπουργείο Παιδείας εξασφάλισε μόνιμη στέγη.

Η ψυχή τους υπήρχε ο φιλόλογος κ. Τσαρούχας που δούλεψε σοβαρά με υπευθυνότητα και χωρίς φανφάρες δημοσιότητας.

Εύχομαι αυτό το κλείσιμο να είναι προσωρινό και να συνεχιστεί η λειτουργία αυτού του τόσο σπουδαίου, για την ιστορία του τόπου μας, ιδρύματος.

Επειδή όμως η σήμερον ασκούντες την εξουσία, με περισσή αλαζονεία και με τραγική απαιδευσία, απαξιώνουν συνέχεια το παρελθόν, ακόμα και το απώτερο (π.χ, Αμφίπολη- Στάγειρα) πολύ φοβάμαι μήπως μπει ταφόπλακα και σ’ αυτό το σπουδαίο το πνευματικό ίδρυμα . Εύχομαι να διαψευστούν οι φόβοι μου.

Ζήσης Μητλιάγκας

Φιλόλογος

Πρώην Δήμαρχος Σερρών

ΥΣ. Στις μέρες μας ένα τμήμα της οδού Μεραρχίας, σύμφωνα με εκείνη την απόφαση, μετονομάστηκε σε οδό Κ. Καραμανλή και κανέναν δεν ενόχλησε ούτε απασχόλησε αυτό το ζήτημα!