Το βλέπαμε δια γυμνού οφθαλμού και εθελοτυφλούσαμε , λέγαμε δεν μπορεί , δεν αλλάζουν έτσι εύκολα τα πράγματα , υπάρχει η δύναμη της αδράνειας . Ευσεβείς πόθοι .

Ήρθε λοιπόν η ώρα και το ρεσάλτο έγινε , η αρπαγή της «ΕΥΡΩΠΗΣ» της δημοκρατικής παράταξης πραγματοποιήθηκε , η κορωνίδα και ο διαχρονικός οδηγός αυτού του χώρου , με όλα τα λάθη και της ανακολουθίες του από τα μέσα της δεκαετίας του 90 και μετά , ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη παραδόθηκε στην κυβερνώσα αριστερά (sic ) .

Το περιμέναμε λοιπόν αλλά όπως και να το κάνουμε, όσο και να προετοιμάζεσαι όταν έρθει η ώρα παγώνεις . Τρίτη βράδυ στις 17/01/2017 , ανοίγω τον υπολογιστή και μπαίνοντας στην ιστοσελίδα του Βήματος , πέφτω πάνω στην εξής λιτή ανακοίνωση :
Ανακοίνωση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Α.Ε.:

«Η Διοίκηση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Α.Ε. εζήτησε χθες από τον κ. Βασίλη Μουλόπουλο, ο οποίος διετέλεσε επί δύο δεκαετίες διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Το Βήμα» (απ’ όπου αποχώρησε όταν εξελέγη βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς), πρώην Πρόεδρο της ΠΟΕΣΥ, να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ.

Ο κ. Μουλόπουλος απεδέχθη προθύμως την πρόταση.»

Στην πρώτη ανάγνωση , ειλικρινά , δεν καταλάβαινα αυτό που διάβαζα . Τη διάβασα και την ξαναδιάβασα πολλές φορές .Όντως ήταν αυτό που καταλάβαινα , το τέλος μιας εποχής .

Εκείνη τη στιγμή ένιωσα μια θλίψη και μια πικρή ( όσο κοινότυπο και αν ακούγεται ) γεύση , « ΤΟ ΒΗΜΑ» με το οποίο μεγαλώσαμε αλλάζει σελίδα και τη σελίδα , απόλυτη μεταστροφή . Άθελα μου ήρθαν στο μυαλό μου στιγμές του παρελθόντος , τότε που δεν υπήρχε διαδίκτυο ούτε ως άκουσμα , τα κυριακάτικα μεσημέρια που περιμέναμε την εφημερίδα ώστε να μάθουμε , να διαβάσουμε τα πάντα , από τα πολιτικά έως τα καλλιτεχνικά , να πάμε στα άρθρα ανθρώπων του πνεύματος .

Πόσες φορές θυμάμαι την φιλόλογο μας να μας λέει να διαβάζουμε τα γραπτά του Μάριου Πλωρίτη , τις επιφυλλίδες του , για να μάθουμε σωστά Ελληνικά .

Ήρθε η ώρα λοιπόν ο κ. Τσίπρας ως άλλος Δίας μεταμορφωμένος σε ταύρο να μεταφέρει την «ΕΥΡΩΠΗ» του κέντρου , το ιστορικό συγκρότημα Λαμπράκη , στο δικό του Δικταίο άντρο . Ποιο είναι αυτό; Σήμερα το Μέγαρο Μαξίμου αύριο η Κουμουνδούρου , η «ΕΥΡΩΠΗ» θα τον ακολουθεί .

Επειδή όμως θα κατηγορηθώ για συναισθηματισμό , ψευδολυρισμό και εμπάθεια απέναντι στον κ. Τσίπρα θα πρέπει να απαντήσω και σε αυτούς που καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα , δεν έχει σημασία , θα πουν :

Αυτός ( ο κ. Τσίπρας ) φταίει για την οικονομική κατάσταση του ΔΟΛ ;

Αυτός φταίει για την κακοδιαχείριση και τα θαλασσοδάνεια ;

Αυτός φταίει για τα παιχνίδια του σημερινού ιδιοκτήτη , ο οποίος κατάφερε να «αυτοπυροβοληθεί» κρατώντας μια επαμφοτερίζουσα στάση την περίοδο της ραγδαίας ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως το κρίσιμο διάστημα Δεκεμβρίου 2014-Ιανουαρίου 2015 , περίοδο κατά την οποία τμήμα του χώρου , προσπαθούσε δίνοντας στήριξη στην Κυβέρνηση Σαμαρά να κρατήσει την Χώρα στον κορμό της Ευρώπης ;

Αυτός φταίει για τον ύπουλο τρόπο που συμπεριφέρθηκε το «Συγκρότημα» στην Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου το διάστημα 2010-2012 ;

ΟΧΙ , για όλα αυτά , ακεραία την ευθύνη φέρει ο κ Ψυχάρης , ο έως σήμερα ιδιοκτήτης .

Άλλες είναι οι ευθύνες του κ Τσίπρα .

Ευθύνεται για τον απροκάλυπτο και χυδαίο εκβιασμό που εδώ και καιρό γίνεται από κυβερνητικά κέντρα απέναντι σε έναν άνθρωπο που και με δική του ευθύνη , έχει απολέσει την ισχύ του και βρίσκεται σε προφανή αδυναμία έχοντας να αντιμετωπίσει δικαστικές (ποινικές ) διαδικασίες .

Ευθύνεται για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε το «Συγκρότημα» από τις τράπεζες που ουσιαστικά βρίσκονται υπό την εποπτεία του . Τράπεζες που με αμφιβόλου ηθικής ενέργειες σταμάτησαν την δανειακή ροή , κόβοντας ουσιαστικά την γραμμή ζωής του Δ.Ο.Λ. , την ίδια ώρα που με εντελώς διαφορετικούς όρους αντιμετωπίζονται από αυτές όψιμοι καναλάρχες και εκδότες υποτίθεται μεγαλοτσιφλικάδες που διαθέτουν εκατοντάδες στρέμματα αγροτεμαχίων . Πραγματικών ή φανταστικών αυτό αποτελεί ερώτημα που θα απαντήσει η δημοσιογραφική έρευνα . Ο νοών νοείτω .

Ευθύνεται για τις ανίερες συμφωνίες που έκανε με έτερο εκδότη-καναλάρχη και εθνικό εργολάβο , ώστε να αλλάξει στρατόπεδο . Ο καναλάρχης βεβαίως στηριζόμενος στο επιχειρηματικό του δαιμόνιο φρόντισε να πηδήξει νωρίς από την βάρκα ( η καινούργια βάρκα του κ. Τσίπρα πιστεύει ότι θα του προσφέρει επαγγελματική μακροημέρευση ) που μπάταρε φροντίζοντας ταυτόχρονα να επιταχύνει τη βύθιση της .

Ευθύνεται για την τρόπο που επιχειρεί να ελέγξει τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης .

Ευθύνεται για την νέα αντιδημοκρατική κουλτούρα ( που προφανώς τον διακατέχει ) και προσπαθεί να επιβάλει , ιδιαιτέρως στη νεολαία μέσω τον έμμισθων ( με κρατικό χρήμα πλέον ) trolls που διαθέτει .

Για όλα αυτά ευθύνεται ο κ. Τσίπρας ο οποίος δυστυχώς για τον ίδιο δεν είναι ο Δίας του μύθου αλλά ο Πρίγκιπας Τανκρέντι από την ταινία «Ο ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΣ ¨» του Ιταλού σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι , το μουσικό θέμα της οποίας μας συνόδεψε για δεκαετίες .
Αυτός ο καιροσκόπος νεαρός ο οποίος ενστερνιζόμενος το δόγμα του φεουδάρχη θείου του πρίγκιπα ντον Φαμπρίτσιο ντι Σαλίνα “για να μείνουν όλα ίδια, είναι αναγκαίο ν’ αλλάξουν όλα” αλλάζει φαινομενικά ώστε να μείνει ίδιος . Ο αμοραλιστής Ντον Φαμπρίτσιο ντι Σαλίνα στο λυκόφως της ζωής του , καθοδηγεί τον ανιψιό του ώστε να μεταφέρει στο νέο επαναστατικό καθεστώς , που υποτίθεται ότι δημιουργείται , όλες τις αμαρτίες του παλιού κατά τέτοιο τρόπο που αυτές θα επιβιώσουν βοηθώντας τον ίδιο .
Το ποιος είναι ο ηλικιωμένος Πρίγκιπας στην παρούσα κυβέρνηση , το αφήνω στην φαντασία του αναγνώστη …

Αυτό κάνει εδώ και καιρό ο κ. Τσίπρας εγκολπώνοντας ότι χειρότερο ανέδειξε η μεταπολίτευση . Δημιουργεί την δική του διαπλοκή ώστε να αντικαταστήσει την παλιά . Διαπλοκή που οι προηγούμενες κυβερνήσεις με την διαπάλη που γίνεται μέσα στα αστικού τύπου κόμματα προσπάθησαν να περιορίσουν .

Ιδιαιτέρως η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου με την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων – τομών όπως είναι η ΔΙΑΥΓΕΙΑ , η Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση , η Ηλεκτρονικές Δημοπρασίες Έργων και Προμηθειών , το OPENGOV αφαίρεσε πολλά από τα όπλα της . Εδώ είναι η διαφορά παλιού και νέου , ο κ. Τσίπρας σε αντίθεση με τους προηγούμενους γίνεται απροκάλυπτα ο φορέας της διαπλοκής .

Με την αρπαγή των ιστορικών εφημερίδων του δημοκρατικού κέντρου και την παράδοσή τους στα χέρια της αδίστακτης λαϊκιστικής αριστεροδεξιάς πιστεύει ότι αποκτά το προσωπείο για την νομιμοποίηση του σε έναν κόσμο που πίστεψε και πιστεύει σε αυτή την παράταξη .

Το εάν θα καταφέρει να ολοκληρώσει το σχέδιο του και να αντιμετωπίσει η Χώρα πρόβλημα Δημοκρατίας μένει να αποδειχτεί .

Μπ. Π.