Στις 11 Ιουνίου έφυγε από τη ζωή η Χλόη-Ευαγγελία Ταχτατζή (48 ετών), από καρδιακό επεισόδιο στο Αλικάντε της Ισπανίας, όπου εκπροσωπούσε την Ελλάδα ως εθνική εμπειρογνώμονας σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας, στον Οργανισμό Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ε.Ε. (EUIPO). Κηδεύτηκε στις 28 του μήνα στο χωριό Μέταλλα Σερρών, τόπο καταγωγής του συζύγου της Δημήτρη Σωτηρόπουλου.

Η Χλόη-Ευαγγελία Ταχτατζή γεννήθηκε στην Αγγλία, από μητέρα Αγγλίδα και Καβαλιώτη πατέρα. Αποφοίτησε το 1992 από το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Κάτοχος του διεθνούς μεταπτυχιακού τίτλου «MBA στις Επιστήμες των Αποφάσεων» του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το 2002.

Η Χλόη-Ευαγγελία Ταχτατζή μιλούσε 5 γλώσσες και ήταν μητέρα του Οδυσσέα (φοιτητή στη Φιλοσοφική Πατρών), του Ιάσονα και του Μίνωα (μαθητές)

Αγαπητοί φίλοι της οικογένειάς μας

και αγαπητοί μου συγγενείς,

Αναλογίζομαι σήμερα τί υπήρξε για μένα η Χλόη-Ευαγγελία Ταχτατζή και η άποψη που καταστάλαξε μέσα μου έχει έντονο μεταφυσικό συμβολισμό. Παρομοιάζω τη σύντροφο της ζωής μου μ’ ένα μικρό, λαμπερό αστεράκι το οποίο γλύστρισε από τον ουρανό και ευλογήθηκα εγώ ―ίσως από τον Θεό, ίσως από το πεπρωμένο― να αδράξω πρώτος και πρώτος να κλειδώσω μέσα στην αγκαλιά μου.

Ξεχώρισα τη λάμψη της Χλόης από τα νεαρά χρόνια της ζωής της, όταν ήταν μαθήτρια στις πρώτες τάξεις του Λυκείου στην Καβάλα.

Έστεκε όρθια, με την πλάτη ακουμπισμένη στον λευκό τοίχο. Κι ήταν το πρόσωπό της αγγελικό και το μειδίαμά της αγνό και υπερήφανο. Κι ήταν τα μάτια της αεικίνητα και διερευνητικά μες στη σιωπηλή ακινησία του σώματός της. Κι ήταν το κάδρο αυτό, με το λευκό φόντο και την Χλόη στο κέντρο της σύνθεσης, ο ωραιότερος πίνακας που αντίκρισα ως τότε στη ζωή μου.

Όσα διέκρινα στο πρόσωπό της σε εκείνη την πρώτη οπτική επαφή που με καθήλωσε διαπίστωσα το επόμενο διάστημα ότι ήταν μόνιμα στοιχεία του χαρακτήρα της:  η αγνότητα και η καλοκαρδία, ο δυναμισμός και η ευφυία, η ψυχολογική σταθερότητα και η εσωτερική γαλήνη, η σοφία και η ταπεινοφροσύνη. Η Χλόη συγκέντρωνε επάνω της ίσως όλες τις αρετές που θα επιθυμούσα κι εγώ ο ανήμπορος να έχω για τον εαυτό μου, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να αποκτήσω.

Με επιμονή και εφευρετικότητα κατάφερα να κατακτήσω την ίδια. Ενωθήκαμε οι δύο «εις σάρκαν μίαν» τον Αύγουστο του 1997 ―σε αυτή εδώ την εκκλησία― κι αν άντεχε η καρδούλα της σε 2 μήνες θα συμπληρώναμε 21 χρόνια ανέφελου συζυγικού βίου.

Όλα αυτά τα χρόνια η Χλόη υπήρξε αφοσιωμένη και τρυφερή σύζυγος, πανάξια μητέρα στην ανατροφή των παιδιών μας, πανάξια εργαζόμενη γυναίκα με ανεξάντλητη εργατικότητα και ―κυρίως― θαυμαστά αποτελέσματα στους τομείς όπου υπηρέτησε. Η Χλόη ενέπνεε όλη την οικογένεια με την φιλομάθειά της και την ακατανίκητη επιθυμία της για πρόοδο, σε όλους τους τομείς της ζωής.

Όμως της Χλόης δεν τη πήγαινε να επιδεικνύει την μόρφωσή της, ούτε τους τίτλους της τους Ακαδημαϊκούς και τις επαγγελματικές της επιβραβεύσεις (τελευταία της επιτυχία ο επικείμενος διορισμός της ως μόνιμου υπαλλήλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έπειτα από σκληρή εξεταστική δοκιμασία). Ως άνθρωπος ταπεινός ―η Χλόη― ήταν απόλυτα δοσμένη στην «χαρά της ζωής» και οι πηγές της ουσιαστικής ευτυχίας της ήταν η συναναστροφή με τα προσφιλή της πρόσωπα: τον σύζυγο και τα 3 παιδιά, τους αγαπημένους φίλους, τους εκλεκτούς συγγενείς, την αδελφή της Φαίδρα (ιατρό στην Αγγλία) την οποία λαχταρούσε να συναντά και να αγκαλιάζει τις μικρές της κόρες.

Με την ίδια λαχτάρα αγωνιούσε να γεννηθεί και να σφίξει στην αγκαλιά της το νέο της ανήψι (ένα αγοράκι) το οποίο ήρθε στον κόσμο μία εβδομάδα μετά το δικό της, αδόκητο θάνατο.

Αγαπημένη μου Χλόη-Ευαγγελία,

ο Οδυσσέας, ο Ιάσονας και ο Μίνωας τα 3 παιδιά μας που πρόλαβαν να σε κάνουν περήφανη, ξανά και ξανά, με τις επιδόσεις τους και με το ήθος τους, είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη σου στο μυστήριο της ζωής. Οι τρεις τους αποτελούν αδιάψευστο τεκμήριο ότι το αστέρι σου «δεν έλαμψε ματαίως», ότι με τις ζωές που δημιούργησες «κατίσχυσες του θανάτου» και ότι η πνευματική σου παρουσία θα μείνει αναλλοίωτη στον χρόνο.

Μεταξύ μας δώσαμε και την υπόσχεση ότι δεν θα προδώσουμε τις προσδοκίες σου: η οικογένειά μας θα παραμείνει όρθια, ενωμένη και δυνατή. Τα σχέδιά σου για τον καθένα από εμάς θα ευοδωθούν κατά τον τρόπο που εσύ τα υπολόγισες.

Χλόη-Ευαγγελία, σε λατρέψαμε ως σύζυγο και ως μητέρα. Είμαστε υπερήφανοι που σε είχαμε σύζυγο και μητέρα. Προσωπικά, χαίρομαι ιδιαίτερα που πρόλαβα να σου πω ότι ήταν τιμή μου που δέχτηκες να συντροφέψεις τη ζωή μου.

Δημήτριος Κ. Σωτηρόπουλος

Μέταλλα Σερρρών

28 Ιουνίου 2018