ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ENUETO

Όσο η κρίση βαθαίνει, όσο γεγονότα σαν αυτά της Ανατολικής Αττικής συμβαίνουν, οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η αδράνεια δεν είναι στάση, ότι η ανάληψη πρωτοβουλιών και η ενεργοποίησή τους είναι μονόδρομος.

Όσο η κρίση βαθαίνει, όσο γεγονότα σαν αυτά της Ανατολικής Αττικής συμβαίνουν, οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η αδράνεια δεν είναι στάση, ότι η ανάληψη πρωτοβουλιών και η ενεργοποίησή τους είναι μονόδρομος.

Όσο η κρίση βαθαίνει, όσο γεγονότα σαν αυτά της Ανατολικής Αττικής συμβαίνουν, οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η αδράνεια δεν είναι στάση, ότι η ανάληψη πρωτοβουλιών και η ενεργοποίησή τους είναι μονόδρομος.Κυρίως το αίσθημα ευθύνης είναι αυτό που κάνει όλους αυτούς τους πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι, μένοντας άπραγοι, ουσιαστικά συναινούν σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τη βία (κάθε λογής), την ανισότητα και την αδικία. Έτσι ο εθελοντισμός γίνεται για τους ανθρώπους αυτούς  ένας τρόπος υγιούς αντίδρασης απέναντι στα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία.

Και πάλι ο εθελοντισμός

Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τα τραγικά γεγονότα της εικοστής τρίτης του  Ιουλίου, στην Ανατολική Αττική, που βύθισαν στο πένθος τόσο τις οικογένειες των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς, όσο και τους υπόλοιπους Έλληνες, που βίωσαν νοερά το δράμα των ανθρώπων που έχασαν συγγενείς, φίλους και το βιος τους. Η τραγωδία μεγάλη, οι πολιτικές ευθύνες- κατά κοινή ομολογία- σοβαρές και ο απόηχος των γεγονότων αφορμή για περισυλλογή και λήψη σοβαρών αποφάσεων.

 Και ενώ όλα τα προαναφερθέντα προκαλούν δικαιολογημένα δυσθυμία, υπάρχει κάτι που κάνει τον καθένα από εμάς να σχηματίζει ασύνειδα ένα δειλό, έστω, χαμόγελο∙ πρόκειται για τον εθελοντισμό που επέδειξαν πολλοί Έλληνες, που συνέτρεξαν τα θύματα και τις οικογένειές τους.

Εθελοντές από όλα τα μέρη της Ελλάδας προσέφεραν (και συνεχίζουν να το κάνουν) εργασία, συγκέντρωσαν τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, φάρμακα. Μετέβησαν στις πληγείσες περιοχές, για να συνδράμουν το έργο της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, για τον εντοπισμό εγκλωβισμένων ή αγνοουμένων, για τον «καθαρισμό» των περιοχών από τα αποκαΐδια, για την προσφορά κάθε είδους βοήθειας, πόρτα πόρτα. Για πρώτη φορά και τα τηλεοπτικά κανάλια έδειξαν τόσους πολλούς νέους ανθρώπους να προσφέρουν αφειδώλευτα βοήθεια και να δικαιολογούν, χωρίς ίχνος επιτήδευσης, τους λόγους που τους ώθησαν να δώσουν ένα χέρι βοηθείας στους πάσχοντες συνανθρώπους τους. Είναι αυτοί οι νέοι άνθρωποι, τους οποίους η κοινωνία θεωρεί αδιάφορους, αμέτοχους, παθητικούς θεατές των εξελίξεων και των δοκιμασιών που αντιμετωπίζει η κοινωνία… Αλλά αυτή είναι μια παράμετρος που θα μας απασχολήσει κάποια άλλη στιγμή στο μέλλον. Αυτό που τώρα προέχει είναι να διευκρινιστούν οι λόγοι που προκάλεσαν αυτές τις εκδηλώσεις ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Σίγουρα οι εικόνες στους δέκτες μας ήταν καθηλωτικές. Η έκθεση των προσωπικών ιστοριών των θυμάτων, συγκινητική. Το συλλογικό θυμικό συγκλονίστηκε! Όμως, ας μη γελιόμαστε! Οι λόγοι δε σχετίζονταν μόνο με την παρόρμηση∙ είχαν και ένα σοβαρό υπόβαθρο λογικής εκτίμησης της κατάστασης. Ζούμε σε μια χώρα που αδυνατεί να προλάβει και να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις. Τα μέσα της ανεπαρκή, τα αντανακλαστικά των « υπευθύνων» αργά. Οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν εμπεδώσει αυτή την «ιδιαιτερότητα». Την βιώνουν καθημερινά. Επομένως κρίνουντην παρέμβασή τους αναπόδραστο χρέος. Φαντάζει ως η μοναδική απτή δυνατότητα αντιμετώπισης ανθρωπιστικών κρίσεων τέτοιου φάσματος. 

Ακόμη η επιθυμία εξόδου από μια κατάσταση κλιμακούμενης πολυεπίπεδης κρίσης συνέβαλε στη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση των ατόμων και στη συνειδητοποίηση των υποχρεώσεών τους ως πολιτών. Όσο η κρίση βαθαίνει, όσο γεγονότα σαν αυτά της Ανατολικής Αττικής συμβαίνουν, οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η αδράνεια δεν είναι στάση, ότι η ανάληψη πρωτοβουλιών και η ενεργοποίησή τους είναι μονόδρομος.Κυρίως το αίσθημα ευθύνης είναι αυτό που κάνει όλους αυτούς τους πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι, μένοντας άπραγοι, ουσιαστικά συναινούν σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τη βία (κάθε λογής), την ανισότητα και την αδικία. Έτσι ο εθελοντισμός γίνεται για τους ανθρώπους αυτούς  ένας τρόπος υγιούς αντίδρασης απέναντι στα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία.

 

 

 

      Οι πυρκαγιές στην Αττική κατέδειξαν πολλές στρεβλώσεις, αποκάλυψαν τις τραγικές συνέπειες της πάσης φύσεως ολιγωρίας. Ανέδειξαν, όμως, μια πτυχή της ανθρώπινης διάστασης που κοντεύαμε να ξεχάσουμε: την εθελούσια, ανιδιοτελή και με υψηλό αίσθημα ευθύνης προσφορά - μια στάση ζωής που έχει ως οδηγό την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά και την κοινωνική συμμετοχή. Είθε η στάση αυτή να προτάσσεται ως καθημερινή επιλογή και να μην επιδεικνύεται κάθε φορά που συντελούνται καταστροφές τέτοιας έκτασης!

 

 

 

 

 

Αριστοτέλειο Εκπαιδευτήριο Σερρών
Ειρήνη Μήτσιου - Φιλόλογος