ΤΟΠΙΚΑ
Σέρρες: Ένας από τους πρώτους στην Ελλάδα — Ο Νικόλαος Λιτσεσελίδης σάρωσε στις Πανελλαδικές με τρία 20άρια και ένα 16άρι
Αριστούχος των Πανελλαδικών, πρωτιά στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Χημείας, με συμμετοχές σε παραστάσεις, χόμπι, κοινωνική ζωή, και πάνω απ’ όλα: πρόγραμμα και ελευθερία.
Αριστούχος των Πανελλαδικών, πρωτιά στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Χημείας, με συμμετοχές σε παραστάσεις, χόμπι, κοινωνική ζωή, και πάνω απ’ όλα: πρόγραμμα και ελευθερία.
Μία ιστορία που αξίζει να ακουστεί: Ο Νικόλαος Λιτσεσελίδης από τις Σέρρες, μαθητής του Μουσικού Σχολείου Σερρών, δεν είναι απλώς
ένας αριστούχος. Είναι ένα παιδί με ισορροπία, πρόγραμμα, πάθος για μάθηση και υγιές περιβάλλον. Ένας από τους ελάχιστους πανελλαδικά
που πέτυχαν τρεις απόλυτους βαθμούς 20/20 σε Φυσική, Χημεία και Μαθηματικά, και 16/20 στην Έκθεση, καταφέρνοντας να περάσει με
ευκολία στη σχολή των ονείρων του: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ.
Ο Νίκος, ωστόσο, δεν περιορίστηκε μόνο στις εξετάσεις. Μέσα στη χρονιά συμμετείχε και στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Χημείας, όπου
στον πρώτο γύρο κατάφερε να αριστεύσει με το απόλυτο 100/100, βγαίνοντας πρώτος πανελλαδικά. Όπως αναφέρει ο ίδιος, δεν ήταν απλώς το
ενδιαφέρον του για τη Χημεία που τον παρακίνησε, αλλά και ο πείσμωνας στόχος του να προετοιμαστεί μέσα σε έναν χρόνο. Παρά την πρόκρισή
του στους επόμενους γύρους, επέλεξε συνειδητά να επικεντρωθεί στις Πανελλαδικές εξετάσεις.
"Δεν φανταζόμουν ότι θα είναι καθαρά 20άρια"
«Κάθε φορά που έβγαινα από την αίθουσα, ήξερα ότι είχα γράψει καλά», μας λέει. «Αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα είναι καθαρά 20άρια.
Στις Πανελλήνιες, πάντα κάτι κόβουν...»
Με ελεύθερη έκφραση, πίστη στον εαυτό του, και ένα πρόγραμμα που δεν απέκλειε φίλους, εξόδους, χόμπι και ξεκούραση, ο Νίκος κατάφερε
να συνδυάσει τα πάντα. Παίζει βιολί, συμμετείχε σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις του σχολείου του, παίζει μπάσκετ στον ελεύθερό του χρόνο,
ενώ έχει πάθος και με την πληροφορική και τους υπολογιστές.
«Δεν ήμουν κλεισμένος στο σπίτι. Είχα πρόγραμμα, αλλά και ελευθερία. Οι γονείς μου με στήριξαν, με πίστεψαν, με άφησαν να δοκιμάσω και να
εκφραστώ. Δεν χρειάζεται πανικός. Με βοήθησε πολύ και το ότι οι καθηγητές μου με “πεισμώνανε”. Αυτό με κινητοποιούσε.»
«Μου άρεσε που ό,τι διάβαζα είχε νόημα. Φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω μας, πράγματα που κάποιοι κάποτε ανακάλυψαν. Επιστήμη που δεν είναι
θεωρία μόνο, αλλά η ίδια η ζωή μας. Γι’ αυτό δεν κουράστηκα ποτέ πραγματικά.»
Από το Μουσικό Σχολείο… στις κορυφές της Χημείας και της Τεχνολογίας
Ο Νίκος φοίτησε στο Μουσικό Σχολείο Σερρών, ένα σχολείο που εδώ και χρόνια αποδεικνύει ότι οι επιτυχίες δεν είναι προνόμιο των «παραδοσιακών»
δομών. Αντιθέτως, όπως επιβεβαιώνουν πολλοί απόφοιτοι, τα μουσικά σχολεία καλλιεργούν ήθος, πολιτισμό και πειθαρχία, στοιχεία που είναι
απαραίτητα για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη ενός μαθητή. Παρά το απαιτητικό ωράριο, ο Νίκος τα κατάφερε. Και με το παραπάνω.
Πίσω από τον μαθητή, μια οικογένεια-πρότυπο
Ο Νίκος είναι ο μικρότερος από τρία αδέρφια. Οι γονείς του, Ελευθέριος Λιτσεσελίδης και Ελένη Ναομίδου, είναι και οι δύο εκπαιδευτικοί, με
βαθιά πίστη στο παιδί τους και χωρίς πίεση ή περιορισμούς. «Τον πίστευαν από την πρώτη στιγμή», λένε όσοι τους γνωρίζουν. Τα αδέρφια του,
Μιχάλης και Γιώργος, είναι επίσης φοιτητές και υποστηρικτικοί συνοδοιπόροι σε αυτή την πορεία.
Επίλογος από καρδιάς…
Γνώρισα τον Νίκο από μικρό παιδί. Τον θυμάμαι πάντα προσηλωμένο, ήρεμο, με ενδιαφέρον για τα πάντα, χωρίς υπερβολές, χωρίς υπεροψία. Είχα τη
χαρά να γνωρίσω την οικογένειά του, γιατί η μητέρα του, η κυρία Ελένη Ναομίδου, υπήρξε η αγαπημένη μου καθηγήτρια στο πιάνο. Ανάμεσα στα μαθήματα,
στις συζητήσεις και στις στιγμές που περάσαμε, είχαμε αναπτύξει μια βαθιά εκτίμηση και οικειότητα.
Μια οικογένεια γεμάτη καλοσύνη, αισιοδοξία, ήθος και μηδενική τοξικότητα. Και αυτό ήταν καθοριστικό. Ο Νίκος, μεγαλωμένος σε ένα τέτοιο περιβάλλον,
άνοιξε τα φτερά του, είχε τα χόμπι του, τις εξόδους του, τις παρέες του, και πέτυχε με τον δικό του τρόπο.
Αν θα μπορούσα να κρατήσω κάτι ως συμπέρασμα από αυτή την ιστορία, είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται εμπιστοσύνη, ελευθερία, πίστη και όχι έλεγχο
ή πανικό. Δεν είναι αποτυχία να δοκιμάζουν. Αντιθέτως, το να αποτυγχάνεις μόνος σου είναι μέρος της επιτυχίας. Οι γονείς δεν χρειάζεται να φοβούνται,
αλλά να είναι εκεί ως σύμβουλοι και όχι ως δεσμοφύλακες. Και τα παιδιά, σαν τον Νίκο, θα σας εκπλήξουν. Θα κάνουν θαύματα.
*Συγχαρητήρια Νικόλα. Τα καλύτερα έρχονται!*
Α.Σπ.
ένας αριστούχος. Είναι ένα παιδί με ισορροπία, πρόγραμμα, πάθος για μάθηση και υγιές περιβάλλον. Ένας από τους ελάχιστους πανελλαδικά
που πέτυχαν τρεις απόλυτους βαθμούς 20/20 σε Φυσική, Χημεία και Μαθηματικά, και 16/20 στην Έκθεση, καταφέρνοντας να περάσει με
ευκολία στη σχολή των ονείρων του: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ.
Ο Νίκος, ωστόσο, δεν περιορίστηκε μόνο στις εξετάσεις. Μέσα στη χρονιά συμμετείχε και στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Χημείας, όπου
στον πρώτο γύρο κατάφερε να αριστεύσει με το απόλυτο 100/100, βγαίνοντας πρώτος πανελλαδικά. Όπως αναφέρει ο ίδιος, δεν ήταν απλώς το
ενδιαφέρον του για τη Χημεία που τον παρακίνησε, αλλά και ο πείσμωνας στόχος του να προετοιμαστεί μέσα σε έναν χρόνο. Παρά την πρόκρισή
του στους επόμενους γύρους, επέλεξε συνειδητά να επικεντρωθεί στις Πανελλαδικές εξετάσεις.
"Δεν φανταζόμουν ότι θα είναι καθαρά 20άρια"
«Κάθε φορά που έβγαινα από την αίθουσα, ήξερα ότι είχα γράψει καλά», μας λέει. «Αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα είναι καθαρά 20άρια.
Στις Πανελλήνιες, πάντα κάτι κόβουν...»
Με ελεύθερη έκφραση, πίστη στον εαυτό του, και ένα πρόγραμμα που δεν απέκλειε φίλους, εξόδους, χόμπι και ξεκούραση, ο Νίκος κατάφερε
να συνδυάσει τα πάντα. Παίζει βιολί, συμμετείχε σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις του σχολείου του, παίζει μπάσκετ στον ελεύθερό του χρόνο,
ενώ έχει πάθος και με την πληροφορική και τους υπολογιστές.
«Δεν ήμουν κλεισμένος στο σπίτι. Είχα πρόγραμμα, αλλά και ελευθερία. Οι γονείς μου με στήριξαν, με πίστεψαν, με άφησαν να δοκιμάσω και να
εκφραστώ. Δεν χρειάζεται πανικός. Με βοήθησε πολύ και το ότι οι καθηγητές μου με “πεισμώνανε”. Αυτό με κινητοποιούσε.»
«Μου άρεσε που ό,τι διάβαζα είχε νόημα. Φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω μας, πράγματα που κάποιοι κάποτε ανακάλυψαν. Επιστήμη που δεν είναι
θεωρία μόνο, αλλά η ίδια η ζωή μας. Γι’ αυτό δεν κουράστηκα ποτέ πραγματικά.»
Από το Μουσικό Σχολείο… στις κορυφές της Χημείας και της Τεχνολογίας
Ο Νίκος φοίτησε στο Μουσικό Σχολείο Σερρών, ένα σχολείο που εδώ και χρόνια αποδεικνύει ότι οι επιτυχίες δεν είναι προνόμιο των «παραδοσιακών»
δομών. Αντιθέτως, όπως επιβεβαιώνουν πολλοί απόφοιτοι, τα μουσικά σχολεία καλλιεργούν ήθος, πολιτισμό και πειθαρχία, στοιχεία που είναι
απαραίτητα για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη ενός μαθητή. Παρά το απαιτητικό ωράριο, ο Νίκος τα κατάφερε. Και με το παραπάνω.
Πίσω από τον μαθητή, μια οικογένεια-πρότυπο
Ο Νίκος είναι ο μικρότερος από τρία αδέρφια. Οι γονείς του, Ελευθέριος Λιτσεσελίδης και Ελένη Ναομίδου, είναι και οι δύο εκπαιδευτικοί, με
βαθιά πίστη στο παιδί τους και χωρίς πίεση ή περιορισμούς. «Τον πίστευαν από την πρώτη στιγμή», λένε όσοι τους γνωρίζουν. Τα αδέρφια του,
Μιχάλης και Γιώργος, είναι επίσης φοιτητές και υποστηρικτικοί συνοδοιπόροι σε αυτή την πορεία.
Επίλογος από καρδιάς…
Γνώρισα τον Νίκο από μικρό παιδί. Τον θυμάμαι πάντα προσηλωμένο, ήρεμο, με ενδιαφέρον για τα πάντα, χωρίς υπερβολές, χωρίς υπεροψία. Είχα τη
χαρά να γνωρίσω την οικογένειά του, γιατί η μητέρα του, η κυρία Ελένη Ναομίδου, υπήρξε η αγαπημένη μου καθηγήτρια στο πιάνο. Ανάμεσα στα μαθήματα,
στις συζητήσεις και στις στιγμές που περάσαμε, είχαμε αναπτύξει μια βαθιά εκτίμηση και οικειότητα.
Μια οικογένεια γεμάτη καλοσύνη, αισιοδοξία, ήθος και μηδενική τοξικότητα. Και αυτό ήταν καθοριστικό. Ο Νίκος, μεγαλωμένος σε ένα τέτοιο περιβάλλον,
άνοιξε τα φτερά του, είχε τα χόμπι του, τις εξόδους του, τις παρέες του, και πέτυχε με τον δικό του τρόπο.
Αν θα μπορούσα να κρατήσω κάτι ως συμπέρασμα από αυτή την ιστορία, είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται εμπιστοσύνη, ελευθερία, πίστη και όχι έλεγχο
ή πανικό. Δεν είναι αποτυχία να δοκιμάζουν. Αντιθέτως, το να αποτυγχάνεις μόνος σου είναι μέρος της επιτυχίας. Οι γονείς δεν χρειάζεται να φοβούνται,
αλλά να είναι εκεί ως σύμβουλοι και όχι ως δεσμοφύλακες. Και τα παιδιά, σαν τον Νίκο, θα σας εκπλήξουν. Θα κάνουν θαύματα.
*Συγχαρητήρια Νικόλα. Τα καλύτερα έρχονται!*
Α.Σπ.
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
