ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αγωγή φίμωσης για τις υποκλοπές: Όταν το σύστημα εξουσίας απαντά στην πολιτική κριτική με εκφοβισμό

Η αγωγή αφορά δημόσια πολιτική κριτική που ασκήθηκε προς τον ίδιο και προς το Μέγαρο Μαξίμου για την υπόθεση των παράνομων παρακολουθήσεων. Κριτική που εδράζεται σε πραγματικά γεγονότα, θεσμικές εξελίξεις και επίσημες παραδοχές. Κι όμως, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως δήθεν προσβολή προσωπικότητας, μετατρέποντας την πολιτική αντιπαράθεση σε δικαστική απειλή.

Η αγωγή αφορά δημόσια πολιτική κριτική που ασκήθηκε προς τον ίδιο και προς το Μέγαρο Μαξίμου για την υπόθεση των παράνομων παρακολουθήσεων. Κριτική που εδράζεται σε πραγματικά γεγονότα, θεσμικές εξελίξεις και επίσημες παραδοχές. Κι όμως, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως δήθεν προσβολή προσωπικότητας, μετατρέποντας την πολιτική αντιπαράθεση σε δικαστική απειλή.

Η κοινοποίηση αγωγής από τον πρώην γενικό γραμματέα του Πρωθυπουργού, Γρηγόρης Δημητριάδης, σε βάρος της Κατερίνας Σολωμού, μέλους του Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ, δεν αποτελεί ένα απλό νομικό επεισόδιο. Πρόκειται για μια πολιτική πράξη με σαφές μήνυμα: η κριτική για το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν θα μείνει αναπάντητη  ακόμη κι αν αυτό σημαίνει προσφυγή σε μεθόδους εκφοβισμού.

Η αγωγή αφορά δημόσια πολιτική κριτική που ασκήθηκε προς τον ίδιο και προς το Μέγαρο Μαξίμου για την υπόθεση των παράνομων παρακολουθήσεων. Κριτική που εδράζεται σε πραγματικά γεγονότα, θεσμικές εξελίξεις και επίσημες παραδοχές. Κι όμως, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως δήθεν προσβολή προσωπικότητας, μετατρέποντας την πολιτική αντιπαράθεση σε δικαστική απειλή.

Η παραίτηση δεν ήταν «τυπική»  ήταν πολιτική ομολογία

Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εξανάγκασε τον κ. Δημητριάδη σε παραίτηση, μετά τις αποκαλύψεις που έφερε στο φως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, για την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ.

Η παραίτηση αυτή δεν ήταν ούτε τυπική ούτε άσχετη με το σκάνδαλο. Ήταν μια έμμεση αλλά σαφής πολιτική αποδοχή ευθύνης. Γι’ αυτό και η σημερινή προσπάθεια του κ. Δημητριάδη να εμφανιστεί ως «συκοφαντημένος» έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τα ίδια τα γεγονότα.

Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο

Το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν είναι μια «αστοχία υπηρεσιών». Έχει πολιτική αρχή και πολιτική κάλυψη.
Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έθεσε την ΕΥΠ υπό τον άμεσο έλεγχό του.
Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που αρνείται, μέχρι σήμερα, να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που δικαιώνει τον Νίκο Ανδρουλάκη και επιβάλλει την επίσημη ενημέρωσή του.
Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που σιωπά για τις αποκαλύψεις στη δίκη του Predator, όπου αναδείχθηκαν σοβαρές καταγγελίες για χειραγώγηση της Εξεταστικής Επιτροπής του 2023 και για την ύπαρξη κοινού κέντρου δράσης ΕΥΠ–Predator.

Αυτά δεν είναι «απόψεις». Είναι θεσμικά γεγονότα που εκκρεμούν.

Το ευρωπαϊκό πλαίσιο και ο φόβος της λογοδοσίας

Δεν είναι τυχαία η χρονική συγκυρία της αγωγής. Έρχεται τη στιγμή που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε να εξετάσει κατά προτεραιότητα την προσφυγή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής για τη μη συμμόρφωση της ΕΥΠ με απόφαση του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας.

Όταν η υπόθεση αποκτά ευρωπαϊκή διάσταση και η λογοδοσία παύει να ελέγχεται αποκλειστικά εντός συνόρων, το σύστημα εξουσίας δείχνει νευρικότητα. Και όταν δεν μπορεί να απαντήσει πολιτικά, καταφεύγει σε αγωγές.

Δημοκρατία υπό πίεση

Η αγωγή κατά της Κατερίνας Σολωμού δεν αφορά μόνο ένα πρόσωπο. Αφορά το δικαίωμα στην πολιτική κριτική, τη λειτουργία της αντιπολίτευσης και, τελικά, την ποιότητα της Δημοκρατίας. Οι αγωγές φίμωσης δεν είναι ένδειξη ισχύος. Είναι σύμπτωμα φόβου.

Γιατί όταν η αλήθεια επιμένει, το μόνο που απομένει στο σύστημα είναι η προσπάθεια τρομοκράτησης.