ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

«Απολαυστική, συγκινητική, νοσταλγική αφήγηση με έντονο το στοιχείο τής αυτοβιογραφικής αναπόλησης»

Βασίλης Θ. Χατζηιακώβου, «Η δική μου Σόλωνος… και τρία σύννεφα στον ουρανό», αφήγημα, Εκδόσεις Ιωλκός

Βασίλης Θ. Χατζηιακώβου, «Η δική μου Σόλωνος… και τρία σύννεφα στον ουρανό», αφήγημα, Εκδόσεις Ιωλκός

Απολαυστική, συγκινητική, νοσταλγική αφήγηση με έντονο το στοιχείο τής αυτοβιογραφικής αναπόλησης από έναν πνευματικό άνθρωπο που έχει προσφέρει ανιδιοτελώς στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα μία πλειάδα βλαστών που αργότερα εξελίχθηκαν σε γίγαντες τού Λόγου και τής Τέχνης.

Ο ίδιος ο ευγενέστατος, ο συμπαθέστατος, ο τελεσφόρος πάντα, ο επινοητικός, ο πολυμήχανος Συγγραφέας Βασίλης Θ. Χατζηιακώβου,
θα γίνει – είμαι σίγουρος – κεντρικό δραματικό πρόσωπο πολλαπλών μυθοπλαστικών αφηγήσεων που θα μεταφερθούν – οπωσδήποτε –
στον κώδικα των αείποτε εξελισσόμενων οπτικοακουστικών μέσων.

Μέσα από τις συνεπτυγμένες καταγραφές αυτού τού κομψότατου και άψογα επιμελημένου βιβλίου παρελαύνουν μορφές και πρόσωπα,
φυσιογνωμίες και τάσεις, τύποι και χαρακτήρες τής κεντρικής Αθηναϊκής ζωής, στο κέντρο τού πνευματικού στροβίλου που
προσομοιάζει με τις «μαύρες τρύπες» στο κέντρο τού σπειροειδούς Γαλαξία μας.


Τέτοιας ποιότητας είναι η ζύμωση που η κεντρομόλος (αλλά και η φυγόκεντρος) δύναμις είναι απείρου ισχύος. Με άλλα λόγια,
τόσον οι ποιητές όσον και οι εκδότες βιώνουν ασύλληπτες εντάσεις τόσο έντονες που αποτελεί άθλο αξεπέραστο το να παραμείνουν
στον «ορίζοντα των γεγονότων» (επιστημονικός όρος τής Φυσικής). Οι αντοχές όλων μας και οι όποιες κοινωνικές μας δεξιότητες
δοκιμάζονται καθημερινά. Το χιούμορ είναι η μόνη αποτελεσματική διέξοδος που εξασφαλίζει το πολυπόθητο στη Διαχείριση
Ανθρώπινου Δυναμικού “win win situation”.

Και ο ίδιος ο Βασίλης Θ. Χατζηιακώβου είναι πάντα χαμογελαστός και ρίχνει πάντα φιλάνθρωπες ματιές στα «κακώς κείμενα» τού
πολύπαθου χώρου μας.

Η όλη φιλοσοφία ζωής του είναι επικούρεια αλλά και στωική. Είναι μαχητικός αλλά και υπομονετικός, επίμονος και υποχωρητικός,
σταθερός αλλά και ευέλικτος.


Έτσι είναι και η (πρώτη) αφήγησή του αυτή, που βρίθει πληροφοριών, προσώπων, καταστάσεων, αντικειμένων συζητήσεως δίκην
λακωνικού χρονικού-μαρτυρίας, όπως άλλωστε και τα απομνημονεύματα τού Ποιητή Γιώργου Χρονά, που λειτουργούν αμφότερα συνεκδοχικά
(«το μέρος αντί τού όλου»). Αναμένω και τον δεύτερο τόμο, τη συνέχεια… Ακόμα και τη μεταφορά αυτού τού πονήματος στην οθόνη
(μικρή τε και μεγάλη).

Άνθρωποι σαν τον Βασίλη Θ. Χατζηιακώβου σπανίζουν, γιατί είναι ιδεολόγοι, ρομαντικοί, παθιασμένοι δον-Κιχώτες, που πάντα η
πραγματικότητα και η μετριοκρατία-αναξιοκρατία τούς απογοητεύει αλλά δεν τους αποθαρρύνει.

Πολύτιμος θησαυρός η ύπαρξη ενός αυθεντικού θεατρανθρώπου στον λιμνάζοντα εν πολλοίς επαρχιώτικο χώρο τού σύγχρονου μεταπρατικού νεοελληνικού πολιτισμού.

Δεν χρειάζονται εισαγωγές όταν έχουμε τόσο πολλούς ιδιοφυείς ανθρώπους ανάμεσά μας, που θα ήταν διεθνώς διάσημοι, εάν είχαν
γεννηθεί σε άλλα παγκόσμια χωροχρονικά πλαίσια.


Αυτά για την ώρα. Επιφυλάσσομαι πολλαπλών αναγνώσεων αυτού τού φαινομένου.

Το χιούμορ κι η προφορικότητα ενισχύουν την δραματικότητα τού όλου επιτυχημένου εγχειρήματος.

Ο εκδότης Κωνσταντίνος Κορίδης πρωταγωνιστεί εντός και εκτός τυπωμένου κειμένου. Το προνόμιο τής προσωπικότητας, χάρισμα βαρύτιμο,
σπανιότατο.

Δύο και περισσότεροι εκδότες συναντώνται αλληλέγγυοι και ισότιμοι στις σελίδες αυτού τού συναρπαστικού μυθοπλασμένου αφηγήματος,
που προσομοιάζει σε στήλη επωνύμων πεσόντων υπέρ Αγώνος πνευματικού, διαχρονικού.

Ας υπάρχουν οι συμπεριληπτικές ανακεφαλαιώσεις. Ευεργετικές, γενικώς τε και ειδικώς. Ες επόμενα… Οψόμεθα.