Η Δήμαρχος και Πρόεδρος της ΔΕΥΑΣ χαρακτήρισε το μέτρο «απολύτως προληπτικό», υποστηρίζοντας ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη μόλυνσης του νερού, αλλά μόνο αλλοίωση της εικόνας του (θολότητα). Όπως ανέφερε, βρίσκονται σε εξέλιξη έκτακτοι χημικοί και μικροβιολογικοί έλεγχοι, τα αποτελέσματα των οποίων αναμένεται να ανακοινωθούν εντός της ημέρας.

Σύμφωνα με τα όσα παρουσιάστηκαν, το πρόβλημα εντοπίστηκε στη δεξαμενή της Καλλιθέας, μία από τις βασικές δεξαμενές υδροδότησης της πόλης. Η θολότητα αποδόθηκε σε φερτά υλικά που εισήλθαν στο σύστημα μετά την επαναλειτουργία παλαιάς γεώτρησης, η οποία παρουσίασε αστοχία. Η συγκεκριμένη γεώτρηση τέθηκε εκτός λειτουργίας, ενώ η δεξαμενή υδροδοτείται πλέον από εναλλακτικές πηγές. Παράλληλα, βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες καθαρισμού και απολύμανσης τόσο της δεξαμενής όσο και του δικτύου, διαδικασία που ,όπως επισημάνθηκε,εξελίσσεται σταδιακά, λόγω του μεγέθους του συστήματος, ώστε να αποφευχθούν γενικευμένες διακοπές υδροδότησης.

Η απαγόρευση πόσης και χρήσης του νερού ισχύει για την περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Ναούσης, Βενιζέλου, Ερμού, Διον. Σολωμού, Μεγ. Αλεξάνδρου, Αγίας Σοφίας, Εξοχών, Αγίου Παντελεήμονος, Παπακωνσταντίνου, Κυζίκου, Αίνου, Παπαφωτίου, Κρέσνας, Ευαγγέλου Στρατή, Άννης Τριανταφυλλίδου, Βικέλα, Μαντώ Μαυρογένους, Βοσπόρου, Δελφών και Ναυπλίου, καθώς και στην περιοχή της Καλλιθέας.

Η κ. Μητλιάγκα απέκλεισε κάθε σύνδεση του περιστατικού με ουράνιο ή άλλου τύπου γνωστή ρύπανση, τονίζοντας ότι οι συγκεκριμένες γεωτρήσεις και δεξαμενές ελέγχονται συστηματικά και δεν σχετίζονται με τέτοια ζητήματα. Η άρση της απαγόρευσης, όπως δήλωσε, θα ανακοινωθεί μόνο όταν διασφαλιστεί πλήρως η ποιότητα του νερού.

Εκεί που τελειώνουν οι διαβεβαιώσεις, αρχίζουν τα ερωτήματα

Παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις, το βασικό ερώτημα παραμένει αναπάντητο:
εφόσον πρόκειται όπως υποστηρίζεται,για ζήτημα καθαρά τεχνικής φύσεως, γιατί η ενημέρωση των πολιτών δεν γίνεται από τον Γενικό Διευθυντή της ΔΕΥΑΣ ή από αρμόδιο επιστημονικό στέλεχος της επιχείρησης;

Η απουσία της διοικητικής και επιστημονικής ηγεσίας από την πρώτη γραμμή της ενημέρωσης γεννά εύλογες απορίες. Σε μια υπόθεση που αφορά τη λειτουργία του δικτύου, τις γεωτρήσεις, τις δεξαμενές και τους ελέγχους ποιότητας, η πολιτική εκπροσώπηση δεν μπορεί να υποκαθιστά επ’ αόριστον τη θεσμική και τεχνική ευθύνη.

Την ίδια στιγμή, προκαλεί προβληματισμό το γεγονός ότι, ενώ γίνεται λόγος για «αστοχία» και «απρόβλεπτο περιστατικό», δεν αποδίδεται καμία ευθύνη για τα σοβαρά και επαναλαμβανόμενα λειτουργικά προβλήματα της επιχείρησης. Η Δήμαρχος επιλέγει να διαχειριστεί επικοινωνιακά το ζήτημα, χωρίς να ανοίγει δημόσια τη συζήτηση για τις παθογένειες του δικτύου, τις ελλείψεις στον σχεδιασμό και τη συντήρηση, αλλά και για τις διοικητικές ευθύνες που αναλογούν στη ΔΕΥΑΣ.

Όταν τα προβλήματα «κραυγάζουν» εδώ και καιρό και οι καταγγελίες των πολιτών πληθαίνουν, η απουσία αυτοκριτικής και η μη απόδοση ευθυνών δεν καθησυχάζουν· αντίθετα, βαθαίνουν τη δυσπιστία. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό και η διαχείρισή του δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο σε πολιτικές διαβεβαιώσεις, αλλά απαιτεί διαφάνεια, τεκμηρίωση και ξεκάθαρη ανάληψη ευθύνης σε όλα τα επίπεδα.