Ήδη, δημοτικά κολυμβητήρια κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Όχι λόγω προβλημάτων ασφάλειας, ούτε επειδή η ζήτηση μειώθηκε,το αντίθετο μάλιστα. Κλείνουν επειδή οι δήμοι αδυνατούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές και τεχνικές προϋποθέσεις για την έκδοση οικοδομικών αδειών, που απαιτούνται ξαφνικά για εγκαταστάσεις που λειτουργούν νόμιμα επί δεκαετίες.

Η εξέλιξη αυτή θέτει σε κίνδυνο τον μαζικό αθλητισμό, την υγεία των πολιτών και το δικαίωμα χιλιάδων παιδιών να ασκούνται καθημερινά.

Πανελλαδικό φαινόμενο – εγκαταστάσεις χωρίς υποστήριξη

Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Λάζαρος Κυρίζογλου, τόνισε ότι το πρόβλημα είναι πανελλαδικό και δεν αφορά μόνο την Αττική. Αθλητικές εγκαταστάσεις που πέρασαν στους δήμους από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού λειτουργούν ακόμη χωρίς τις νέες απαιτούμενες αδειοδοτήσεις, καθώς οι τελευταίες βασίζονται σε προδιαγραφές που συνεπάγονται τεράστιο κόστος, χωρίς κρατική χρηματοδότηση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Εθνικό Κολυμβητήριο Θεσσαλονίκης, το οποίο παραμένει κλειστό εδώ και έναν χρόνο. Οι αθλητές των καταδύσεων αναγκάζονται πλέον να μετακινούνται στον Βόλο ή ακόμη και στο εξωτερικό για να συνεχίσουν την προπόνησή τους.

Η σπίθα που άναψε τη συζήτηση: Δήμος Ζωγράφου

Η συζήτηση πυροδοτήθηκε από τις καταγγελίες της δημάρχου Ζωγράφου, Τίνας Καφατσάκη, η οποία υπογράμμισε ότι κολυμβητήρια –παλαιά και νέα– που είχαν παραδοθεί στους δήμους από τη ΓΓΑ βρίσκονται αιφνιδίως αντιμέτωπα με την απαίτηση έκδοσης οικοδομικής άδειας για τις δεξαμενές.

Οι υπηρεσίες Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής αρνούνται να αναγνωρίσουν αποφάσεις εξαίρεσης από την κατεδάφιση και θεωρούν ότι ακόμη και οι δεξαμενές χρειάζονται ξεχωριστή άδεια. Αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν η συνολική εγκατάσταση διαθέτει νόμιμη οικοδομική άδεια και λειτουργεί για δεκαετίες.

Το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό:
δημοτικά κολυμβητήρια κλείνουν ή αναστέλλουν τη λειτουργία τους, δήμαρχοι καλούνται σε εξηγήσεις από τις εισαγγελικές αρχές, ενώ χιλιάδες πολίτες, μαθητές και αθλητές στερούνται την πρόσβαση στην κολύμβηση.

Στον Δήμο Ζωγράφου 3.500 παιδιά δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το υποχρεωτικό μάθημα κολύμβησης, ενώ στο Ιλίσιο κολυμβητήριο 900 αθλούμενοι έμειναν χωρίς δυνατότητα προπόνησης.

Οι δήμοι εκτεθειμένοι – το κράτος απούσα υποχρέωση

Ο δήμαρχος Νεάπολης–Συκεών, Σίμος Δανιηλίδης, υπενθύμισε ότι ο νόμος 3106, που προέβλεπε τη μεταφορά αθλητικών και κοινωνικών εγκαταστάσεων στους δήμους, όριζε ρητά πως το κράτος θα κάλυπτε το λειτουργικό κόστος και τη συντήρηση.

Οι πιστώσεις όμως δεν μεταφέρθηκαν ποτέ.
Έτσι, οι δήμοι κλήθηκαν να διαχειριστούν εγκαταστάσεις εκατομμυρίων ευρώ χωρίς τα αντίστοιχα κονδύλια.

Υγειονομικοί έλεγχοι πέρα από κάθε αρμοδιότητα

Στο ίδιο πνεύμα, ο δήμαρχος Βύρωνα, Γρηγόρης Σωτηρόπουλος, κατήγγειλε ότι επόπτες υγείας υπερβαίνουν τις αρμοδιότητές τους, ελέγχοντας τεχνικές μελέτες σαν να είναι μηχανολόγοι μηχανικοί. Επιβάλλουν παρατηρήσεις και απαιτήσεις σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν με πλήρη νομιμότητα επί δεκαετίες, οδηγώντας κολυμβητήρια στο χείλος του λουκέτου.

Ενδεικτικά, κίνδυνο παύσης λειτουργίας αντιμετωπίζουν το κολυμβητήριο Γαλατσίου, το κολυμβητήριο Ζωγράφου, τα ΤΕΦΑΑ και άλλες αθλητικές δομές – με φοιτητές να κινδυνεύουν ακόμη και να χάσουν τις εξετάσεις τους λόγω έλλειψης κατάλληλων χώρων προπόνησης.

Η ΚΕΔΕ ζητά άμεση λύση – οι προτάσεις στο τραπέζι

Μετά από μια εκρηκτική συνεδρίαση, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ κατέληξε ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Απαιτείται άμεση θεσμική και πολιτική λύση.

Οι προτάσεις που υιοθετήθηκαν περιλαμβάνουν:

• Νομοθετική ρύθμιση που θα “παγώσει” για 1–2 χρόνια τις υποχρεώσεις αδειοδότησης ώστε να μην κλείσουν τα κολυμβητήρια.

• Ειδική γραμμή χρηματοδότησης για την προσαρμογή των υποδομών στις νέες προδιαγραφές.

• Νομική στήριξη προς τους δήμους που αντιμετωπίζουν πειθαρχικές και εισαγγελικές διαδικασίες.

• Καθαρή και ενιαία ερμηνεία της νομοθεσίας, ώστε οι υπηρεσίες να μην εξετάζουν αντικείμενα εκτός αρμοδιότητάς τους.

Κίνδυνος γενικευμένου λουκέτου

Η συζήτηση στην ΚΕΔΕ ανέδειξε μια ανησυχητική πραγματικότητα:
αν δεν υπάρξει άμεσα λύση, χιλιάδες πολίτες, παιδιά, αθλητές και αθλητικά σωματεία σε όλη την Ελλάδα θα μείνουν χωρίς πρόσβαση σε βασικές και κρίσιμες αθλητικές υποδομές.

Όχι λόγω έλλειψης ασφάλειας.
Όχι λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος.
Αλλά λόγω μιας διοικητικής και πολιτικής παράνοιας που πνίγει τη λειτουργία των δήμων και υπονομεύει τον δημόσιο αθλητισμό.

Η χώρα δεν αντέχει άλλο ένα "μπλακ άουτ" σε δημόσιες δομές , ούτε οι πολίτες, ούτε τα παιδιά, ούτε ο αθλητισμός.
Το κράτος οφείλει να δώσει λύση. Τώρα.