Πρωταγωνιστής και πάλι ο κ. Βασίλης Χρυσανθίδης, ο οποίος, με το γνώριμο απολυτικό ύφος, αποφάσισε να ασκήσει δριμύτατη κριτική για τον διαγωνισμό του προπονητικού κολυμβητηρίου, όπου τελικά υπήρξε ένας και μοναδικός υποψήφιος. Σηκώνοντας τον τόνο της φωνής, κατηγόρησε τη Δημοτική Αρχή Μητλιάγκα ότι «προώθησε φωτογραφικούς όρους» και δεν διασφάλισε τον ανταγωνισμό.

Όμως, στην πολιτική υπάρχουν κανόνες στοιχειώδους συνέπειας.
Και εδώ αρχίζει το παράδοξο.

Ο καταγγέλλων ξεχνά το παρελθόν του

Ο ίδιος κ. Χρυσανθίδης εμφανίσθηκε ως ο θεματοφύλακας της διαφάνειας ενώ:

➡ εκκρεμούν αγωγές ύψους σχεδόν 800.000€ προς τον Δήμο Σερρών για προφορικές αναθέσεις,
➡ οι αναθέσεις αυτές έγιναν επί περιόδου του συνδυασμού Χρυσάφη,
➡ δεν υπάρχουν συμβάσεις υπογεγραμμένες,
➡ και ο Δήμος βρίσκεται αντιμέτωπος με αποζημιωτικές αξιώσεις που επιβαρύνουν άμεσα τους δημότες.

Όταν λοιπόν ένας αιρετός με αυτό το κυβερνητικό αποτύπωμα εμφανίζεται τώρα ως “ηθικός ανατόμος” των πάντων, τι άλλο μπορεί να προκύψει παρά η πολιτική αντίφαση στο μεγαλείο της;

Χρειάζεται πολιτικό θάρρος για να κουνήσεις το δάχτυλο.
Αλλά χρειάζεται και αυτογνωσία.

Και εδώ, η δεύτερη λείπει απολύτως.

Το θέμα συζήτησης: το προπονητικό κολυμβητήριο

Η Δημοτική Επιτροπή συνεδρίασε για:

✔ την έγκριση του πρακτικού του διαγωνισμού
✔ προϋπολογισμού 1,8 εκατ. ευρώ
✔ με τον ανάδοχο Pool Sports Installations,
✔ και έκπτωση 2%.

Ο κ. Χρυσανθίδης δήλωσε απόλυτη “δικαίωση”, διότι όπως είπε , είχε προβλέψει εξαρχής ότι θα υπάρχει ένας μόνο υποψήφιος.

Αυτό που δεν εξήγησε, όμως, είναι το εξής:

Αν τα στοιχεία είναι τόσο ισχυρά, γιατί δεν προσέφυγε σε Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών;
Γιατί δεν κατέθεσε αναφορά στον Εισαγγελέα;
Γιατί δεν υπέβαλε ένσταση εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών;

Διότι άλλο ο πολιτικός εντυπωσιασμός και άλλο η θεσμική επάρκεια.

Η πρακτική της αντιπολίτευσης: το πολιτικό «διαρκές κατηγορώ»

Ο κ. Χρυσανθίδης και οι κ.κ. Μισιρλής και Χράπας έχουν υιοθετήσει μία σταθερή στρατηγική:

• επιθετική ρητορική,

• απόλυτους χαρακτηρισμούς,

• καταγγελία ,χωρίς κατάθεση φακέλου,

• δημιουργία αρνητικού κλίματος,

• και στο τέλος… καμία θεσμική πράξη.

Όταν επαναλαμβάνεις ότι βλέπεις “κόλπα”, “σκιάσεις”, “στησίματα”,
κάποια στιγμή πρέπει και να αποδείξεις.

Ο Αντιδήμαρχος έργων κ. Παύλος Πουλιάκας απάντησε με σαφήνεια:

«Ακολουθήσαμε διαδικασίες όπως άλλοι δήμοι και διασφαλίσαμε ταχύτητα και χρηματοδότηση».

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής κ. Νίκος Κουφοτόλης υπενθύμισε ότι:

«Το κολυμβητήριο θα είναι έτοιμο το φθινόπωρο του 2026».

Δηλαδή:

• το έργο έχει χρονοδιάγραμμα,

• έχει χρηματοδότηση,

• έχει τεχνική τεκμηρίωση,

• έχει ανάδοχο,

• κινείται.

Αυτό για την αντιπολίτευση μοιάζει να αποτελεί «ενοχλητικό δεδομένο».

Δεν παρακολουθήσαμε μία σύγκρουση επιχειρημάτων.

Παρακολουθήσαμε έναν ρόλο που έχει εξαντληθεί:

➡ Το ρόλο του καταγγελλόμενου που έγινε καταγγέλλων.
➡ Το ρόλο του υπεύθυνου που αυτοπαρουσιάζεται ως προστάτης.
➡ Το ρόλο του πολιτικού παρελθόντος που αρνείται να το κοιτάξει.

Όταν τα 800.000€ από προφορικές υποχρεώσεις της προηγούμενης διοίκησης «κρέμονται» πάνω από τον Δήμο, είναι τουλάχιστον ειρωνικό αυτός που έχει την υπογραφή της περιόδου εκείνης να υψώνει σήμερα σημαίες θεσμικής ευαισθησίας.

Η κοινωνία δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου.
Οι αποφάσεις έχουν αριθμούς.
Οι αγωγές έχουν έγγραφα.

Και η αξιοπιστία δεν οικοδομείται με καταγγελίες από μικροφώνου.

Στην τελευταία συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής, η υποκρισία δεν αναφέρθηκε.

Ακούστηκε, καταγράφηκε και προβλήθηκε σε live μετάδοση.