Η σιωπή του «Φραπέ» δεν έκρυψε τίποτα. Αντιθέτως, φώτισε ακόμη πιο έντονα όσα η Νέα Δημοκρατία θα ήθελε να μείνουν στο σκοτάδι.

Όταν ο «Φραπές» απασφάλισε  και απειλούσε ολόκληρο το σύστημα

Δεν είναι μυστικό ότι ο Ξυλούρης ήταν «δραστήριος». Οι τηλεφωνικές επισυνδέσεις τον δείχνουν να μιλάει με άνεση με στελέχη του ΟΠΕΚΕΠΕ, υπουργικά γραφεία και ανθρώπους με επιρροή. Το παζλ γίνεται ακόμη πιο σκοτεινό αν προστεθεί η αποκάλυψη της Αρχής για το Μαύρο Χρήμα: έσοδα 2,5 εκατ. ευρώ που δεν δικαιολογούνταν από πουθενά.

Τότε ο «Φραπές» έβγαινε στη δημοσιότητα με ύφος «αδικημένου» και... απειλούσε:

«Αν νομίζουν όλοι ότι θα ξεπλυθούν πάνω μου, γελιούνται. Θα πέσουν πολλοί», δήλωνε.

Ανακοίνωνε μηνύσεις, απειλούσε δημοσιογράφους, επιτιθόταν σε μέλη της Εισαγγελίας, και την ίδια ώρα δήλωνε εκτάσεις στην Πάρο που ήταν… δασική έκταση, ενώ η σύζυγός του είχε «ελαιώνες» σε περιοχές όπου ούτε ελιές υπήρχαν.

Και μέσα στις συνομιλίες του, δύο ονόματα προκαλούν εύλογα ερωτήματα:

• Ποιος είναι ο «Μάκης»; Έχει σχέση με τον πρώην υπουργό Μάκη Βορίδη;

• Ποιος είναι ο «Γρηγόρης» που «άνοιγε πόρτες» στα υπουργεία;

Το ΠΑΣΟΚ ορθά ζήτησε απαντήσεις. Η κυβέρνηση, όμως, έδειξε πως τις φοβάται.

Η στρατηγική της σιωπής: το μάθημα από το σκάνδαλο των υποκλοπών

Η στάση Ξυλούρη θυμίζει το παλιό έργο των υποκλοπών: Δημητριάδης και Κοντολέων επικαλούνταν «απόρρητο» για να μην απαντήσουν.

Τώρα, το Μαξίμου φαίνεται να επέλεξε την ίδια συνταγή:
καμία απάντηση, κανένα ρίσκο, κανένα ανεξέλεγκτο ξέσπασμα υπό πίεση.

Και γι’ αυτό η ΝΔ προτίμησε να τον αφήσει να «σιωπήσει», αντί να ζητήσει αυτό που μπορούσε συνταγματικά να ζητήσει:
τη βίαιη προσαγωγή του μάρτυρα.

Δεν το έκανε.
Γιατί ήξερε ότι η ζωντανή εξέταση Ξυλούρη θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική για το κυβερνητικό αφήγημα.

Το φτηνό επικοινωνιακό τέχνασμα

Η ΝΔ έσπευσε να τον «στείλει στον εισαγγελέα», προσπαθώντας να δείξει ότι τάχα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί.
Μέχρι και το σύνθημα για τα πάνελ έχει ήδη ψηφιστεί:

«Εμείς πρώτοι στείλαμε τον μάρτυρα στη Δικαιοσύνη!»

Στην πραγματικότητα, όμως, η κυβέρνηση:

• Αρχικά δεν ήθελε να τον καλέσει.

• Αναγκάστηκε μετά τη δημόσια κατακραυγή.

• Και σήμερα έκανε τα πάντα για να μην μιλήσει.

Αυτό δεν λέγεται «θεσμική συνέπεια».
Λέγεται πανικός.

Η άτακτη υποχώρηση της ΝΔ

Η κυβέρνηση δεν εξήγησε ούτε σήμερα γιατί αρνήθηκε να ζητήσει τη βίαιη προσαγωγή του «Φραπέ».
Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο πολιτικό πλήγμα. Διότι, αν πραγματικά επιθυμούσε διαφάνεια, θα το είχε κάνει.

Η αλήθεια είναι απλή:
η ΝΔ φοβάται τις απαντήσεις.
Φοβάται ότι ο άνθρωπος που μιλούσε με «πλάτες στο Μαξίμου», που «κανόνιζε» υποθέσεις, που εμφανιζόταν ως μεσάζων με ισχυρές προσβάσεις, μπορεί ανά πάσα στιγμή να μιλήσει.

Και τότε, οι ζημιές για το κυβερνητικό στρατόπεδο θα είναι ανεπανόρθωτες.