ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της Ανατολικής Μακεδονίας είναι το Σπήλαιο του Αγγίτη ποταμού.
Ο πλούσιος διάκοσμός του περιλαμβάνει τεράστιους σταλακτίτες. Τα χρώματά τους καταπληκτικά, τα οποία οφείλονται στην ύπαρξη μεταλλευμάτων (μαγγάνιο, σίδηρος, χαλκός κ.ά.). Η περιήγηση εξασφαλίζεται μέσα από έναν τεχνητό πεζόδρομο πάνω από τα νερά του Αγγίτη. Οι εικόνες από το εσωτερικό του σπηλαίου είναι μαγευτικές. Εντυπωσιακή είναι η έξοδος του ποταμού μέσα από το βουνό. Στον υπόγειο ποταμό του σπηλαίου καταλήγουν μεταξύ άλλων, τα νερά του λεκανοπεδίου του Κάτω Νευροκοπίου.
Ο πλούσιος διάκοσμός του περιλαμβάνει τεράστιους σταλακτίτες. Τα χρώματά τους καταπληκτικά, τα οποία οφείλονται στην ύπαρξη μεταλλευμάτων (μαγγάνιο, σίδηρος, χαλκός κ.ά.). Η περιήγηση εξασφαλίζεται μέσα από έναν τεχνητό πεζόδρομο πάνω από τα νερά του Αγγίτη. Οι εικόνες από το εσωτερικό του σπηλαίου είναι μαγευτικές. Εντυπωσιακή είναι η έξοδος του ποταμού μέσα από το βουνό. Στον υπόγειο ποταμό του σπηλαίου καταλήγουν μεταξύ άλλων, τα νερά του λεκανοπεδίου του Κάτω Νευροκοπίου.
Το ποτάμι, εξερχόμενο ορμητικά από το σπήλαιο, ακολουθεί μια πορεία ανάμεσα σε μια πυκνή βλάστηση από πλατάνια που σαγηνεύει κάθε λάτρη της φύσης.
Η ανακάλυψή του έγινε το 1978 από μία ομάδα Γάλλων σπηλαιολόγων, σε συνεργασία με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία. Η προϊστορία του σπηλαίου ξεκινά ήδη πριν από 30.000 χρόνια, ενώ οι ανασκαφές στο σπήλαιο και τη γύρω περιοχή, που έχουν ξεκινήσει απο το 1992, έχουν φέρει στο φως λίθινα εργαλεία και οστά προϊστορικών ζώων (ρινόκερου, μεγάκερου, μαμούθ), κάποια από τα οποία εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο Δράμας.
Η πορεία μέσα στο σπήλαιο είναι εντυπωσιακή, καθώς γίνεται πάνω σ’ ένα τεχνικό γεφυράκι “πεζόδρομο” που διασχίζει κατά μήκος το σπήλαιο με τους πανέμορφους σταλακτίτες, άλλοτε πάνω από τα ήρεμα νερά του ποταμού και άλλοτε πάνω από τα θορυβώδη όταν ακολουθούν πορεία σε επικλινή κοίτη.
Εντυπωσιακή είναι και η έξοδος του ποταμού μέσα από το βουνό, από ένα μικρό τοξοειδές άνοιγμα στη βάση ενός μικρού θολωτού σπηλαίου (αίθουσα του τροχού). Η αίθουσα αυτή έχει διάμετρο 40 μέτρα και μέγιστο ύψος 15 μέτρα, ενώ ήταν γνωστή λόγω του φυσικού ανοίγματος και αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για τους σπηλαιολόγους.
Το τμήμα του σπηλαίου που έχει εξερευνηθεί φθάνει τα 7.800 μ. ενώ περιλαμβάνει συνολικά 10.200 μ. στοών. Έτσι, αποτελεί το μεγαλύτερο σπήλαιο στην Ελλάδα καθώς το γνωστό μέχρι σήμερα τμήμα είναι 5.278 μ. σε ευθεία. Επίσης είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε μήκος διαδρομών σπήλαιο στην Ελλάδα (πρώτο το Σπήλαιο Δυρού με 12.000 μ.). Η άλλη ονομασία του σπηλαίου είναι “Μααρά”, ονομασία που πιθανώς ετυμολογείται στα αραβικά ως “μικρό σπήλαιο”, είτε στα εβραϊκά που σημαίνει “νερό από το βουνό”. Στην περιοχή έχουν βρεθεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα, που φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας.
Τα διάφανα ψάρια
Στο σπήλαιο έχουν βρεθεί επίσης μοναδικά είδη ψαριών, όπως η μπριάνα και το τυλινάρι σε βάθη 6.500 μέτρων καθώς και ένα μοναδικό είδος ημιδιάφανης πετροκαραβίδας Austropotamobius torrentium σε βάθος 7.100 μέτρων. Στο σπήλαιο έχει αναφερθεί η ύπαρξη διάφανων ψαριών. Η θερμοκρασία του το καλοκαίρι και τον χειμώνα είναι 17°C. Δύο ξενικά είδη έχουν εισχωρήσει στο εσωτερικό του, ο κυπρίνος, ένα είδος όχι σπηλαιόβιο, που αναζητά τροφή στο τρεχούμενα νερά του σπηλαίου και η πετροκαραβίδα, η οποία επίσης μπαίνει προς αναζήτηση τροφής και έχει εντοπιστεί σε μήκος μέχρι τα 7,5 χιλιόμετρα. Το απόλυτο σκοτάδι και το κρύο έχουν ευνοήσει την αύξηση του αριθμού των νυχτερίδων που πολλαπλασιάζονται με μεγάλη ταχύτητα, όπως και άλλα νυκτόβια είδη.
Στην «αίθουσα του τροχού», σε ένα μικρό πλάτωμα στην αριστερή όχθη του ποταμού ανακαλύφθηκαν λείψανα εγκαταστάσεων της Νεολιθικής Περιόδου (3.000 π.Χ.), ενώ ακριβώς απέναντι υπάρχει ένας υδροτροχός (αρχικά ήταν ξύλινος, αργότερα σιδερένιος), καθώς και ένα σύστημα αγωγών που κάλυπτε τις ανάγκες ύδρευσης της περιοχής στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Εντυπωσιακή είναι η αίθουσα "Ακρόπολη". Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αίθουσα που έχει ανακαλυφθεί σε ελληνικό σπήλαιο (μήκους 120, πλάτους 65 και ύψους 45 μέτρων), που εντυπωσιάζει με το μέγεθος, τον διάκοσμο, αλλά και το ποτάμι που τη διαρρέει, δημιουργώντας υπόγειες όχθες και βραχώδεις σχηματισμούς, συνθέτοντας ένα πραγματικά απόκοσμο σκηνικό.
Παραπόταμος του Στρυμόνα
Ο Αγγίτης – ο μεγαλύτερος από τους παραπόταμους του Στρυμόνα ποταμού, με περίπου 50 χλμ. μήκος – συνεχίζει το ταξίδι του μέχρι να ενωθεί με τον Στρυμόνα, δέχεται τα νερά από τις πηγές της Δράμας, απ’ όπου ξεκινά μία δαιδαλώδης διαδρομή ανάμεσα σε κάθετους βράχους, σχηματίζοντας το ομώνυμο φαράγγι του Αγγίτη, στην Αλιστράτη Σερρών.
Πηγή: Greek Gastronomy Guide
#SerresParatiritis
