ΤΟΠΙΚΑ
Ένας Σερραίος ηθοποιός από τον παλιό Σκοπό της ανατολικής Θράκης
O Γιώργος Ρώης (Χαλκίδης) το πραγματικό του, ήταν ένας διακριτικός ηθοποιός που έγραψε κι αυτός την δική του ιστορία στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Καθώς και ένας από τους πρώτους επαγγελματίες ψημυθιολόγους του ελληνικού θεάτρου.
O Γιώργος Ρώης (Χαλκίδης) το πραγματικό του, ήταν ένας διακριτικός ηθοποιός που έγραψε κι αυτός την δική του ιστορία στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Καθώς και ένας από τους πρώτους επαγγελματίες ψημυθιολόγους του ελληνικού θεάτρου.
Γεννημένος στον Παλαιό Σκοπό της Ανατολικής Θράκης το 1910 , ήρθε στην Ελλάδα μετά τη μικρασιατική τραγωδία και εγκαταστάθηκε στις Σέρρες.
Στις Σέρρες ασχολήθηκε με το θέατρο από τα νεανικά του χρόνια, ιδρύοντας τον Ερασιτεχνικό Θεατρικό Σύλλογο του γυμνασίου Σερρών το 1928.
Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου, και έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1930 στον Θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη, στο έργο "Σιμουν" του Λένορμαν . Το 1931 έλαβε μέρος στον θίασο του Αιμίλιου Βεάκη , όπου ερμήνευσε τον Εξαγγελο στον "Οιδίποδα Τύραννο" του Σοφοκλή.
Το 1932 προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο όπου έμεινε μέχρι το 1937. Το 1938 συγκροτεί δικό του θίασο με την Νίτσα Γαϊτανάκη, παρουσιάζοντας το έργο "Καινούργια Ζωή" του Δημήτριου Μπόγρη. Ενώ το 1939 εντάχθηκε στο Άρμα Θεσπιδος, όπου συμμετείχε στα έργα "Επιθεωρητής" του Γκόγκολ και "Ο Έμπορος της Βενετίας" του Σαίξπηρ.
Το 1943 κάνει στροφή στο Μουσικό Θέατρο λαμβάνοντας μέρος στον θίασο του Μάνου Φιλιππίδη. Ενώ από τον1945 έως το 1947 εμφανίζεται σε επιθεωρήσεις στο θέατρο Ακροπόλ.
Από το 1947 μέχρι το 1953 συνεργάστηκε διαδοχικά με τους θιάσους του Βασίλη Αργυροπούλου, του Αδαμάντιου Λεμού και του Μίμη Φωτόπουλου. Από το 1954 έως το 1957 θα συνεργαστεί με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου, στα έργα "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Σαίξπηρ ερμηνεύοντας τον Βαλτάσαρ, "Ερωτόκριτος" του Βιντσεζου Κορνάρου, "Άμλετ" και "Ο Έμπορος της Βενετίας" του Σαίξπηρ, καθώς και στο "Ο Μιμίκος και η Μαίρη" του Δημήτρη Γιαννουκακη.
Το 1958 συνεργάζεται με τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη, συμμετέχοντας στο έργο "Ρομανσερο" του Ζακ Ντεβαλ. Ενώ το 1960 θα συνεργαστεί με το θίασο Δημήτρη Χορν στο έργο του Δημήτρη Ψαθά "Εταιρία θαυμάτων".
Έκτοτε θα ασχοληθεί κυρίως με την δημιουργία παιδικού θεάτρου.
Από το 1960 άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με το μακιγιάζ στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Το 1973 εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, παραμένοντας μέχρι το 1982 , σκηνοθετώντας και παίζοντας για τους Έλληνες στο Σικάγο και στο Μαϊάμι.
Είχε αρκετές παρουσίες στο κινηματογράφο σε δευτερεύοντες ρόλους. Με πρώτη εμφάνιση το 1953 στο έργο "Ρωμέικη καρδιά" . Ένω ακολούθησαν μεταξύ άλλων οι ταινίες : "Η Δούκισσα της Πλακεντίας" (1955), "Ο Ζηλιαρογατος" (1956), "Ο Μεγαλοκαρχαριας" (1957), "Της νύχτας τα καμώματα" (1957), "Η Λίμνη των Στεναγμών" (1959), "Έγκλημα στο Κολωνάκι" (1960), "Καλημέρα Αθήνα" (1960), "Διαβόλου κάλτσα" (1961), "Δουλειές του ποδαριού" (1962), "Ψηλά τα χέρια Χίτλερ" (1962), "Ο Αδελφός Άννα" (1963), "Κάτι να καίει (1964), "Είναι ένας τρελός τρελός τρελός Βέγγος" (1965), "Η Γυνή να φοβήται τον Άνδρα" (1965), "Ου Κλέψεις" (1965), "Με την λάμψη στα μάτια" (1966), "Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000" (1967), "Θου - Βου φαλακρός πράκτωρ - Επιχείρησις Γης Μαδιάμ" (1969), "Ο Αντάρτης του Βάλτου" (1969), "Άλλος για τον Παράδεισο" (1982), και "Νιάτα στη λάσπη" το 1984 που ήταν και η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση.
Είχε λάβει μέρος σε πλήθος θεατρικών έργων για το ραδιόφωνο.
Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1931.
Είχε παντρευτεί με τη ηθοποιό Διονυσία Ρώη Κουμαριωτου και συνεργάζονταν τακτικά μαζί της ως ηθοποιός και ως μακιγιέρ.
Έφυγε από τη ζωή στις 28 Σεπτεμβρίου 1994 σε ηλικία 84 ετών.
Ερευνα - Κειμενο: Λευτέρης Παντουλας
Στις Σέρρες ασχολήθηκε με το θέατρο από τα νεανικά του χρόνια, ιδρύοντας τον Ερασιτεχνικό Θεατρικό Σύλλογο του γυμνασίου Σερρών το 1928.
Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου, και έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1930 στον Θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη, στο έργο "Σιμουν" του Λένορμαν . Το 1931 έλαβε μέρος στον θίασο του Αιμίλιου Βεάκη , όπου ερμήνευσε τον Εξαγγελο στον "Οιδίποδα Τύραννο" του Σοφοκλή.
Το 1932 προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο όπου έμεινε μέχρι το 1937. Το 1938 συγκροτεί δικό του θίασο με την Νίτσα Γαϊτανάκη, παρουσιάζοντας το έργο "Καινούργια Ζωή" του Δημήτριου Μπόγρη. Ενώ το 1939 εντάχθηκε στο Άρμα Θεσπιδος, όπου συμμετείχε στα έργα "Επιθεωρητής" του Γκόγκολ και "Ο Έμπορος της Βενετίας" του Σαίξπηρ.
Το 1943 κάνει στροφή στο Μουσικό Θέατρο λαμβάνοντας μέρος στον θίασο του Μάνου Φιλιππίδη. Ενώ από τον1945 έως το 1947 εμφανίζεται σε επιθεωρήσεις στο θέατρο Ακροπόλ.
Από το 1947 μέχρι το 1953 συνεργάστηκε διαδοχικά με τους θιάσους του Βασίλη Αργυροπούλου, του Αδαμάντιου Λεμού και του Μίμη Φωτόπουλου. Από το 1954 έως το 1957 θα συνεργαστεί με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου, στα έργα "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Σαίξπηρ ερμηνεύοντας τον Βαλτάσαρ, "Ερωτόκριτος" του Βιντσεζου Κορνάρου, "Άμλετ" και "Ο Έμπορος της Βενετίας" του Σαίξπηρ, καθώς και στο "Ο Μιμίκος και η Μαίρη" του Δημήτρη Γιαννουκακη.
Το 1958 συνεργάζεται με τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη, συμμετέχοντας στο έργο "Ρομανσερο" του Ζακ Ντεβαλ. Ενώ το 1960 θα συνεργαστεί με το θίασο Δημήτρη Χορν στο έργο του Δημήτρη Ψαθά "Εταιρία θαυμάτων".
Έκτοτε θα ασχοληθεί κυρίως με την δημιουργία παιδικού θεάτρου.
Από το 1960 άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με το μακιγιάζ στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Το 1973 εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, παραμένοντας μέχρι το 1982 , σκηνοθετώντας και παίζοντας για τους Έλληνες στο Σικάγο και στο Μαϊάμι.
Είχε αρκετές παρουσίες στο κινηματογράφο σε δευτερεύοντες ρόλους. Με πρώτη εμφάνιση το 1953 στο έργο "Ρωμέικη καρδιά" . Ένω ακολούθησαν μεταξύ άλλων οι ταινίες : "Η Δούκισσα της Πλακεντίας" (1955), "Ο Ζηλιαρογατος" (1956), "Ο Μεγαλοκαρχαριας" (1957), "Της νύχτας τα καμώματα" (1957), "Η Λίμνη των Στεναγμών" (1959), "Έγκλημα στο Κολωνάκι" (1960), "Καλημέρα Αθήνα" (1960), "Διαβόλου κάλτσα" (1961), "Δουλειές του ποδαριού" (1962), "Ψηλά τα χέρια Χίτλερ" (1962), "Ο Αδελφός Άννα" (1963), "Κάτι να καίει (1964), "Είναι ένας τρελός τρελός τρελός Βέγγος" (1965), "Η Γυνή να φοβήται τον Άνδρα" (1965), "Ου Κλέψεις" (1965), "Με την λάμψη στα μάτια" (1966), "Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000" (1967), "Θου - Βου φαλακρός πράκτωρ - Επιχείρησις Γης Μαδιάμ" (1969), "Ο Αντάρτης του Βάλτου" (1969), "Άλλος για τον Παράδεισο" (1982), και "Νιάτα στη λάσπη" το 1984 που ήταν και η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση.
Είχε λάβει μέρος σε πλήθος θεατρικών έργων για το ραδιόφωνο.
Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1931.
Είχε παντρευτεί με τη ηθοποιό Διονυσία Ρώη Κουμαριωτου και συνεργάζονταν τακτικά μαζί της ως ηθοποιός και ως μακιγιέρ.
Έφυγε από τη ζωή στις 28 Σεπτεμβρίου 1994 σε ηλικία 84 ετών.
Ερευνα - Κειμενο: Λευτέρης Παντουλας
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
