ΥΓΕΙΑ
ΕΡΕΥΝΑ: Η κατάρρευση των Κέντρων Υγείας στο Νομό Σερρών
Ένα θερμόμετρο σε κάθε χωριό - Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ξεμένει από γιατρούς, μέσα και ελπίδα
Ένα θερμόμετρο σε κάθε χωριό - Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ξεμένει από γιατρούς, μέσα και ελπίδα
Το Χρονικό της Κατάρρευσης
Σε δεκάδες χωριά του νομού Σερρών, η πρόσβαση σε βασικές ιατρικές υπηρεσίες έχει καταστεί τα τελευταία
δέκα χρόνια πολυτέλεια. Τα Κέντρα Υγείας λειτουργούν με υποτυπώδες προσωπικό, συχνά χωρίς γιατρό, με
απαρχαιωμένο εξοπλισμό και ελλείψεις ακόμη και στα στοιχειώδη: θερμόμετρα, πιεσόμετρα, αντισηπτικά.
Σαν σύγχρονο ανέκδοτο, κάτοικοι ακριτικού χωριού σχολιάζουν πως «αν πάθεις κάτι μετά τις 3 το μεσημέρι
ή το Σαββατοκύριακο, αλίμονό σου».
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ο πυλώνας ενός λειτουργικού Εθνικού Συστήματος Υγείας, φυτοζωεί. Οι
αγροτικοί γιατροί υπηρετούν για λίγους μήνες, χωρίς καθοδήγηση και υποστήριξη. Ο εξοπλισμός είναι ελλιπής
ή εκτός λειτουργίας. Τα ασθενοφόρα σπανίζουν και, όταν υπάρχουν, συχνά καλούνται από δεκάδες χιλιόμετρα
μακριά.
Τα Κύρια Αίτια
-Έλλειψη στελέχωσης: Τα Κέντρα Υγείας δεν προσελκύουν γιατρούς λόγω χαμηλών αποδοχών, δύσκολων συνθηκών
διαβίωσης και απουσίας κινήτρων.
-Υποχρηματοδότηση: Εδώ και χρόνια, οι πόροι για την πρωτοβάθμια φροντίδα μειώνονται σταθερά.
-Διοικητική αδράνεια: Η απουσία σχεδιασμού και αξιολόγησης έχει αφήσει τα Κέντρα Υγείας στο έλεος του χρόνου.
-Αστικοκεντρική πολιτική: Οι υγειονομικές επενδύσεις κατευθύνονται κυρίως σε αστικά νοσοκομεία, αφήνοντας την
ύπαιθρο στο περιθώριο.
ΚΙΝΗΤΡΑ - ΜΕΤΡΑ: Ανάμεσα στην Απόγνωση και την Ελπίδα
Η κατάσταση στα Κέντρα Υγείας των Σερρών είναι μια μικρογραφία της υγειονομικής εγκατάλειψης της υπαίθρου σε
όλη την Ελλάδα. Αν δεν αλλάξει η στρατηγική, τα χωριά θα συνεχίσουν να ερημώνουν – όχι μόνο από ανθρώπους, αλλά
και από ελπίδα.
Κι όμως, ακόμη υπάρχει φλόγα. Οι τοπικές κοινωνίες δεν σιωπούν. Αν υπάρξει πολιτική βούληση και κινητοποίηση πόρων,
η πρωτοβάθμια φροντίδα μπορεί να αναγεννηθεί.
Η υγεία στην ύπαιθρο δεν είναι πολυτέλεια. Είναι δικαίωμα. Και κάθε χωριό αξίζει τουλάχιστον...ένα θερμόμετρο.
Αλλά και πολλά περισσότερα.
*Οι επαγγελματίες υγείας που υπηρετούν, συχνά με αυταπάρνηση, αποδεικνύουν πως η ανθρώπινη αλληλεγγύη δεν έχει χαθεί.*
Α.Σπ.
Σε δεκάδες χωριά του νομού Σερρών, η πρόσβαση σε βασικές ιατρικές υπηρεσίες έχει καταστεί τα τελευταία
δέκα χρόνια πολυτέλεια. Τα Κέντρα Υγείας λειτουργούν με υποτυπώδες προσωπικό, συχνά χωρίς γιατρό, με
απαρχαιωμένο εξοπλισμό και ελλείψεις ακόμη και στα στοιχειώδη: θερμόμετρα, πιεσόμετρα, αντισηπτικά.
Σαν σύγχρονο ανέκδοτο, κάτοικοι ακριτικού χωριού σχολιάζουν πως «αν πάθεις κάτι μετά τις 3 το μεσημέρι
ή το Σαββατοκύριακο, αλίμονό σου».
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ο πυλώνας ενός λειτουργικού Εθνικού Συστήματος Υγείας, φυτοζωεί. Οι
αγροτικοί γιατροί υπηρετούν για λίγους μήνες, χωρίς καθοδήγηση και υποστήριξη. Ο εξοπλισμός είναι ελλιπής
ή εκτός λειτουργίας. Τα ασθενοφόρα σπανίζουν και, όταν υπάρχουν, συχνά καλούνται από δεκάδες χιλιόμετρα
μακριά.
Τα Κύρια Αίτια
-Έλλειψη στελέχωσης: Τα Κέντρα Υγείας δεν προσελκύουν γιατρούς λόγω χαμηλών αποδοχών, δύσκολων συνθηκών
διαβίωσης και απουσίας κινήτρων.
-Υποχρηματοδότηση: Εδώ και χρόνια, οι πόροι για την πρωτοβάθμια φροντίδα μειώνονται σταθερά.
-Διοικητική αδράνεια: Η απουσία σχεδιασμού και αξιολόγησης έχει αφήσει τα Κέντρα Υγείας στο έλεος του χρόνου.
-Αστικοκεντρική πολιτική: Οι υγειονομικές επενδύσεις κατευθύνονται κυρίως σε αστικά νοσοκομεία, αφήνοντας την
ύπαιθρο στο περιθώριο.
ΚΙΝΗΤΡΑ - ΜΕΤΡΑ: Ανάμεσα στην Απόγνωση και την Ελπίδα
Η κατάσταση στα Κέντρα Υγείας των Σερρών είναι μια μικρογραφία της υγειονομικής εγκατάλειψης της υπαίθρου σε
όλη την Ελλάδα. Αν δεν αλλάξει η στρατηγική, τα χωριά θα συνεχίσουν να ερημώνουν – όχι μόνο από ανθρώπους, αλλά
και από ελπίδα.
Κι όμως, ακόμη υπάρχει φλόγα. Οι τοπικές κοινωνίες δεν σιωπούν. Αν υπάρξει πολιτική βούληση και κινητοποίηση πόρων,
η πρωτοβάθμια φροντίδα μπορεί να αναγεννηθεί.
Η υγεία στην ύπαιθρο δεν είναι πολυτέλεια. Είναι δικαίωμα. Και κάθε χωριό αξίζει τουλάχιστον...ένα θερμόμετρο.
Αλλά και πολλά περισσότερα.
*Οι επαγγελματίες υγείας που υπηρετούν, συχνά με αυταπάρνηση, αποδεικνύουν πως η ανθρώπινη αλληλεγγύη δεν έχει χαθεί.*
Α.Σπ.
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
