Eμείς όλοι του εξήντα οι εκδρομείς
Πριν από λίγες μέρες έφυγε ο Κώστας Καββαθάς. Ένας από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους (αυτούς που γράφουν στον δημόσιο και για τον δημόσιο χώρο δηλ.) και εκδότες.
Αντικείμενο του η τεχνολογία και ο συνδυασμός της με την εκπαίδευση, την παιδεία, την πολιτική και κοινωνική της επιρροή. Δύο από τα έντυπα (ειδικής δημοσιογραφίας - έτσι ορίζει και περιορίζει η σύμβαση που θέλει ο καθένας μας να ζει μέσα στο...κουτάκι του), οι 4Τ (τέσσερις τροχοί) κι ο ΗΧΟΣ, δημιούργησαν στο Ελληνικό εκδοτικό τοπίο αναφορά αξεπέραστη.
Όχι, δεν ήταν ο Καββαθάς ένας ελίτ εκδότης που "πουλούσε" σε πλούσιους την... Porsche 917 και πανάκριβες "λαμπάτες" συσκευές Hi Fi - αυτό ήταν απλά το πρόσχημα για μια βαθιά συζήτηση που είχε ως αφορμή την τεχνολογία αιχμής (είδος άγνωστο στην Ελλάδα) και την δυνατότητα να ξεκινήσει και στη χώρα μας μια βιομηχανική (έστω εξειδικευμένη στην αρχή) παραγωγή που ο Καββαθάς πίστευε πως θα οδηγούσε σε μια διαφορετική αντίληψη της κοινωνικής και οικονομικής πορείας (και υπόστασης) της Ελλάδας. Δεν εισακούστηκε (όπως πολλοί αλλοι φωτισμένοι και δημιουργικοί Έλληνες).
Το αποτέλεσμα το ζούμε εδώ και μια εικοσαετία και ελπίζουμε στον... Τουρισμό και στην ευσπλαχνία των καιρών και του Θεού.
Ο Καββαθάς κουβάλησε στην πλάτη μια ζωή ολόκληρη την "ρετσινιά" του δύστροπου, του ελιτιστή, του ανυποχώρητου - του ασυμβίβαστου, λέω εγώ, με την τρέχουσα διαχειριστική νοοτροπία που έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε αδιέξοδα (τα οποία δεν έχει το σθένος να ομολογήσει δημόσια το πολιτικό και κοινωνικό μας κυβερνείο κι έτσι να ξεκινήσει μια προσπάθεια ανάταξης).
Στα έντυπα του φιλοξενήθηκαν προσωπικότητες του δημοσίου χώρου, επιστήμονες, κριτικοί τέχνης και ειδικοί ερευνητές, πρωταθλητές του μηχανοκίνητου αθλητισμού και καλλιτέχνες...
Συζητήθηκε διεξοδικά (και προφητικά) το περιβαλλοντικό πρόβλημα, η μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία, το διαδίκτυο, ένα είδος "εναλλακτικού" ραδιοφώνου (με το "Εν Λευκώ" στην αρχική του φάση) κι άλλα πολλά και συναρπαστικά.
Ο Καββαθάς γεννούσε τη δημιουργική συζήτηση - δεν ήταν απαραίτητο να συμφωνείς, αρκούσε η συμμετοχή σου στον γόνιμο διάλογο, αρκούσε η πολιτισμένη ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων.
Ο Κώστας Καββαθάς νικήθηκε από την νοοτροπία (και τους εκφραστές) μιας προνεωτερικής προσέγγισης στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας μας, νικήθηκε από εκείνους που θεωρούν την Ελλάδα "οικόπεδο και αποικία". Αλλά ο αγώνας και η αγωνία του επιμένουν. Ζουν. Μέσα σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα που δεν βολεύεται με την ιδέα μιας χώρας β' (ή γ') κατηγορίας.
Εμείς όλοι "του εξήντα οι εκδρομείς" (πρώτης και δεύτερης ταχύτητας), όταν δεν υπήρχε ο σημερινός ορυμαγδός της εικόνας, η υπερβολή της (άχρηστης - σε συντριπτικό βαθμό) πληροφορίας κι ο ναρκισσισμός του ελάχιστου που επιχειρεί να προβληθεί ως σημαντικό - εμείς περιμέναμε την έκδοση του ΗΧΟΥ και των Τεσσάρων Τροχών για να χαμογελάσουμε και να ονειρευτούμε - όχι πως οδηγούσαμε Φεράρι ή ακούγαμε βινύλια σε πικάπ με βελόνα κινητού πηνίου Κοέτσου, αλλά πως η χώρα μας μπορούσε να γίνει Φεράρι και να πετάξει με ταχύτητες υπερηχητικές, "με μουσικές εξαίσιες, με φωνές"..
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
