Έξι στα δέκα δεν βγάζουν τον μήνα – Η κοινωνία «στεγνώνει», η κυβέρνηση απλώς παρακολουθεί

Η ακρίβεια έχει μετατραπεί στο μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα της χώρας, οδηγώντας τα ελληνικά νοικοκυριά σε οικονομική ασφυξία. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες του ΕΕΑ σε συνεργασία με την MRB, έξι στα δέκα νοικοκυριά δηλώνουν πως το εισόδημά τους φτάνει μόλις για 20 ημέρες, ενώ για το 42,6% με ετήσιο εισόδημα έως 12.000 ευρώ τα χρήματα τελειώνουν ήδη από τη δεύτερη εβδομάδα.

Κι όμως, απέναντι σε αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, η κυβέρνηση περιορίζεται σε επικοινωνιακές ασκήσεις και ημίμετρα, αφήνοντας την κοινωνία απροστάτευτη.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους

• Το 72,4% των πολιτών κόβει δαπάνες από βασικές ανάγκες για να πληρώσει λογαριασμούς και είδη διατροφής.

• Το 81,6% δεν καταφέρνει να αποταμιεύσει ούτε ένα ευρώ, ενώ οι μισοί δηλώνουν ανήμποροι να καλύψουν έκτακτο έξοδο 500 ευρώ.

• Σχεδόν το 60% των χαμηλών εισοδημάτων «εξαφανίζεται» σε τρεις μόνο υποχρεώσεις: στέγη, τρόφιμα, ενέργεια.

Αντί να δώσει λύσεις, η κυβέρνηση περιορίζεται σε εξαγγελίες και επιδοματικές πολιτικές-μπαλώματα, που ούτε το πρόβλημα λύνουν ούτε την αγοραστική δύναμη αποκαθιστούν.

Ακρίβεια στα ράφια, φτώχεια στους μισθούς

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον Αύγουστο καταγράφουν διψήφιες αυξήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες σε σχέση με πέρυσι. Παράλληλα, η Eurostat αποκαλύπτει το παράδοξο: η Ελλάδα δεν είναι η ακριβότερη χώρα της ΕΕ, αλλά με τους χαμηλούς μισθούς της έχει γίνει μία από τις πιο δύσκολες χώρες για να ζήσει κανείς.

• Ο κατώτατος μισθός εδώ είναι 1.027 ευρώ, χαμηλότερος από τη Σλοβενία (1.278 ευρώ) και την Πολωνία (1.100 ευρώ).

• Κι όμως, ο Έλληνας πληρώνει για βασικά αγαθά ακριβότερα: 12,52 € το κιλό μοσχάρι, όταν ο Σλοβένος πληρώνει 11,62 € και ο Πολωνός 10,87 €.

Αυτή η εικόνα δεν είναι τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που αφήνει την αγορά ανεξέλεγκτη, με αισχροκέρδεια και κερδοσκοπία να καθορίζουν τις τιμές.

«Αναπτυξιακά» λόγια, κοινωνική κατάρρευση

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει να μιλά για ανάπτυξη, επενδύσεις και αύξηση μισθών. Στην πραγματικότητα, όμως, η καθημερινότητα των πολιτών καταρρέει. Ο πληθωρισμός σαρώνει, η αγοραστική δύναμη βυθίζεται και οι οικογένειες βρίσκονται σε διαρκή αγώνα επιβίωσης.

Και όσο δεν μειώνεται ο ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, όσο οι Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης παραμένουν απαγορευτικοί και όσο οι μηχανισμοί ελέγχου της αγοράς είναι ανύπαρκτοι, η ακρίβεια θα συνεχίζει να τσακίζει τα νοικοκυριά.

Συμπέρασμα: Στην Ελλάδα του 2025, η ακρίβεια δεν είναι «παγκόσμιο φαινόμενο» όπως λέει η κυβέρνηση. Είναι πρωτίστως αποτέλεσμα κυβερνητικής ανικανότητας και πολιτικής επιλογής να αφήνει την κοινωνία στο έλεος της κερδοσκοπίας.