ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
Η Δημοσιογραφία της Σιωπής, των Payroll και της Παραπληροφόρησης
Το χειρότερο όμως; Δεν συμβαίνει μόνο στα μεγάλα αθηναϊκά μέσα. Δυστυχώς και στα περιφερειακά Μέσα Ενημέρωσης το φαινόμενο γιγαντώνεται. Εκεί, με λίγους παίκτες, μικρές τοπικές διαπλοκές και εκβιασμούς με κρατικές διαφημίσεις, η ενημέρωση είναι ακόμα πιο ελεγχόμενη.
Το χειρότερο όμως; Δεν συμβαίνει μόνο στα μεγάλα αθηναϊκά μέσα. Δυστυχώς και στα περιφερειακά Μέσα Ενημέρωσης το φαινόμενο γιγαντώνεται. Εκεί, με λίγους παίκτες, μικρές τοπικές διαπλοκές και εκβιασμούς με κρατικές διαφημίσεις, η ενημέρωση είναι ακόμα πιο ελεγχόμενη.

Σε μια χώρα όπου η ενημέρωση ελέγχεται από συμφέροντα, εκδότες και πολιτικά γραφεία, η αλήθεια είναι είδος προς εξαφάνιση. Όμως το φως κάποτε θα νικήσει το σκοτάδι.
Η δημοσιογραφία κάποτε λεγόταν τέταρτη εξουσία. Σήμερα, για τους περισσότερους έχει γίνει εργαλείο εξυπηρέτησης συμφερόντων. Τα μεγάλα μέσα, οι ισχυροί εκδότες και οι πολιτικά ελεγχόμενες πένες έχουν μετατρέψει την ενημέρωση σε εμπόρευμα. Σε εργολαβία.
Ρεπορτάζ που δεν γίνονται ποτέ. Θέματα που «θάβονται». Σκάνδαλα που εξαφανίζονται ή ξαναγράφονται.
Στη θέση τους, fake news, «στημένα αποκλειστικά», παραπληροφόρηση και γραμμές που δίνονται από τα γραφεία των αφεντικών.
Το κλασικό άλλοθι όσων συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι:
«Δεν φταίμε εμείς, έτσι βγήκε το ρεπορτάζ».
Ψέμα. Το ρεπορτάζ δεν βγαίνει μόνο του. Το φτιάχνεις.
Το στηρίζεις σε ποιες πηγές θα διαλέξεις. Ποιες δηλώσεις θα κόψεις. Τι θα προβάλεις και τι θα εξαφανίσεις.
Ονόματα δεν χρειάζεται να πούμε. Οι τακτικές είναι γνωστές:
Παραγγελιές ρεπορτάζ από πολιτικά γραφεία
«Ασφαλείς πηγές» που στήνονται για συγκεκριμένο αφήγημα
Δολοφονία χαρακτήρα όσων ενοχλούν
Fake news για να διαμορφωθεί κλίμα
Στημένες δημοσκοπήσεις για να φτιαχτεί εικόνα
Και όταν έρθει η ώρα, το μεγάλο σιωπητήριο: «Μην το παίξεις αυτό», «άστο να ξεχαστεί», «θα το βγάλουμε όταν μας συμφέρει»…
Το χειρότερο όμως; Δεν συμβαίνει μόνο στα μεγάλα αθηναϊκά μέσα.
Δυστυχώς και στα περιφερειακά Μέσα Ενημέρωσης το φαινόμενο γιγαντώνεται. Εκεί, με λίγους παίκτες, μικρές τοπικές διαπλοκές και εκβιασμούς με κρατικές διαφημίσεις, η ενημέρωση είναι ακόμα πιο ελεγχόμενη.
Δημοσιογράφοι και εκδότες σε payroll τοπικών παραγόντων, ρεπορτάζ που «μαγειρεύονται» για να προστατευθούν πρόσωπα και να στηριχτούν μικροπολιτικά συμφέροντα.
Θέματα που δεν βγαίνουν ποτέ στον αέρα γιατί «δεν πρέπει να στεναχωρήσουμε τον Δήμαρχο» ή «μας έχει βοηθήσει ο τάδε βουλευτής».
Όμως να το πούμε καθαρά: δεν είναι όλοι έτσι.
Υπάρχουν δημοσιογράφοι που παλεύουν. Που αρνούνται να παίξουν αυτό το παιχνίδι. Που έχασαν δουλειές, απομακρύνθηκαν, απειλήθηκαν γιατί απλά έκαναν το αυτονόητο: είπαν την αλήθεια.
Και σε αυτούς στηρίζεται η ελπίδα.
Γιατί κάποια στιγμή, το απόστημα θα σπάσει.
Και τότε, οι δημοσιογράφοι του payroll, οι εκτελεστές συμβολαίων και οι επαγγελματίες ψεύτες θα βρεθούν εκτεθειμένοι.
Και τότε, θα φανεί ποιος έκανε ρεπορτάζ και ποιος έγραφε ό,τι του υπαγόρευαν.
Γράφει ο Πασχάλης Θ. Τόσιος


#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Tεκμήριο αθωότητας υπό αίρεση: Η ποινικοποίηση της φοιτητικής ιδιότητας ως εργαλείο πολιτικού εκφοβισμού

Η Ελλάδα της Αλληλεγγύης: Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου Έσωσε τον Αραφάτ και τους Παλαιστίνιους Μαχητές το 1982 - Γράφει ο Πασχάλης θ. Τόσιος

Πασχάλης θ. Τόσιος :Οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ ήταν χρήσιμες αλλά ουσιαστικά σχεδόν ανούσιες για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης