Η ανάρτηση του ιατρού κ. Βαγγέλη Παπαμιχάλη ήρθε να αποδομήσει, με ακρίβεια και νηφάλια τεκμηρίωση, το επικοινωνιακό αφήγημα.
Δεν υπήρξε απάντηση.
Δεν υπήρξε διάψευση.
Και αυτό από μόνο του αποτελεί πολιτική ομολογία.

Τα δεδομένα που δεν μπορούν να κρυφτούν

Ο κ. Παπαμιχάλης αναφέρει και κανείς μέχρι στιγμής δεν τόλμησε να αντικρούσει— ότι:

• Το Νοσοκομείο Σερρών καλύπτει μόλις το 58% των οργανικών θέσεων ιατρών.

• Από τις έξι θέσεις που προκηρύχθηκαν τον Μάιο του 2025,
  οι τρεις βγήκαν άγονες,
  ενώ από τις υπόλοιπες τρεις, μόνο μία γιατρός έχει εμφανιστεί μέχρι σήμερα.

• Και το κρίσιμο:
  η θέση Παθολογίας, αντί να επαναπροκηρυχθεί, “κόπηκε”.

Δεν χρειάζεται κανείς να είναι υγειονομικός για να αντιληφθεί τι σημαίνουν αυτά.
Σημαίνουν ότι η σοβαρότερη κλινική, η αναφορά του νοσοκομείου σε περιστατικά πρώτης γραμμής, μένει εκτεθειμένη — με επιλογή.

Η Παθολογική σε καθεστώς κατάρρευσης

Όταν οι παθολόγοι έχουν αποσυρθεί, εξαντληθεί ή παραιτηθεί,
όταν κλινικές λειτουργούν με εφημερίες ανάγκης,
όταν νοσηλευόμενοι στοιβάζονται επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμοι ιατροί,
τότε η απόφαση να αφαιρεθεί θέση Παθολογίας δεν είναι διοικητική λεπτομέρεια.

Είναι:

• βαθιά υποβάθμιση της δημόσιας υγείας,

• κυνική επίδειξη αδιαφορίας,

• και πολιτική επιλογή με πολύ συγκεκριμένο κοινωνικό κόστος.

Και συμβαίνει την ίδια στιγμή που η Διοίκηση πανηγυρίζει για απογευματινά χειρουργεία, για εξωραϊσμούς και για «αναβαθμισμένο περιβάλλον παροχής υπηρεσιών».

Όμως, αναβάθμιση χωρίς γιατρούς δεν υπάρχει.
Υγεία χωρίς στελέχωση δεν υπάρχει.

Τι απομένει να απαντηθεί

Ποιος έδωσε εντολή να αφαιρεθεί η συγκεκριμένη θέση;
Με ποια τυπική διαδικασία;
Πότε ενημερώθηκαν οι πολίτες;
Και πώς το δικαιολογούν οι κυβερνητικοί βουλευτές που μέχρι χθες μιλούσαν για «ενίσχυση του ΕΣΥ Σερρών»;

Στις άλλες πόλεις οι θέσεις Παθολογίας επανεμφανίστηκαν.
Στις Σέρρες εξαφανίστηκαν.
Αυτό δεν είναι σύμπτωση.
Είναι πολιτική στάση.

Η ύβρις της επικοινωνιακής ευφορίας

Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν γιατροί.
Είναι ότι κάποιοι επιλέγουν να κάνουν ότι δεν βλέπουν.

Και ακόμη χειρότερα:Επιλέγουν να παρουσιάζουν το πρόβλημα ως επίλυση.Κάθε φορά που ένας βουλευτής ανακοινώνει «προσλήψεις»,
κάθε φορά που μια διοίκηση φωτογραφίζεται μπροστά από ένα ανακαινισμένο γραφείο,
κάθε φορά που η πραγματικότητα γίνεται διαφήμιση ,το Νοσοκομείο χάνει λίγο ακόμη από τις βασικές του δομές.

Το επίδικο

Δεν είναι αν οι Σέρρες αξίζουν καλύτερη υγεία.
Αυτό είναι αυτονόητο.

Το επίδικο είναι διαφορετικό:

Αν θα επιτραπεί η σιωπηρή διολίσθηση του Δημόσιου Νοσοκομείου σε μοντέλο υποχρηματοδότησης, έλλειψης βασικών ειδικοτήτων και σταδιακής εξάρτησης από ιδιωτικές υπηρεσίες.

Και η «κομμένη» θέση Παθολογίας είναι η πιο καθαρή απόδειξη.

Η ανάρτηση Παπαμιχάλη δεν αποτελεί αντιπαράθεση.
Δεν είναι σύγκρουση προσώπων.
Είναι αντανάκλαση του τι συμβαίνει μέσα στο νοσοκομείο  μακριά από τα φώτα και τις ανακοινώσεις.

Και αν δεν δοθούν απαντήσεις, η σιωπή τους θα είναι η πιο ειλικρινής παραδοχή.

Γράφει ο Πασχάλης Θ. Τόσιος