Γράφει: ο Ζήσης Μητλιάγκας, Φιλόλογος
Μετά την αναφορά-παρουσίαση του σπουδαίου έργου της κ. Περιστέρη για την ιστορία και τα μνημεία της Αμφίπολης, νιώθω την ανάγκη να αναφερθώ και στην πορεία ζωής και στο δημιουργικό της έργο, για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτή τη σεμνή, ουσιαστική και πολύτιμη προσωπικότητα, που δυστυχώς επειδή είναι πολύ κοντινή μας, δεν της αποδώσαμε την πρέπουσα τιμητική αναγνώριση.
Στην περίπτωση αυτή έχει πλήρη εφαρμογή η ρήση του Θουκυδίδη: «Οι άνθρωποι υπερτιμούν τους μακρινούς και τους αγνώστους, ενώ υποτιμούν τους ανθρώπους που είναι δίπλα τους και γνωστοί».
Πλην όμως αυτής της ανθρώπινης ιδιότητας και συμπεριφοράς, η Κατερίνα Περιστέρη, με την σπουδαία επινοητικότητα, μεθοδικότητα και επίμονη εργασία, έφερε στο φως ένα μοναδικό ταφικό μνημείο της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πολύ σημαντικό για την ιστορία και τον πολιτισμό μας και από κάθε άποψη, πολύτιμο για την περιοχή μας.
Έτσι, δυστυχώς έγινε απαράδεκτη προσπάθεια απαξίωσης της ίδιας και του έργου της και περιφρόνηση αυτού του σπουδαίου μνημείου πρώτα, από ψευτοπροοδευτικούςεθνομηδενιστές της προηγούμενης κυβέρνησης, πράγμα ακατανόητο. Ύστερα, από οργανωμένες κλίκες αρχαιολόγων, από αντιζηλία ή και με σκοπό την εξυπηρέτηση αλλοτρίων συμφερόντων….Μετά από ύποπτους... αρχαιολάτρες της περιοχής, που τους διέκρινε ιδιοτέλεια… και έλλειψη γνώσης. Και τελευταία, από ευτελείς δημοσιογραφικές επιδιώξεις εντυπωσιασμού των ιδίων ή και με εντεταγμένη υπηρεσία.
Δίνω λοιπόν στη δημοσιότητα μία βιογραφική της πορεία, με την ελπίδα να την γνωρίσουμε καλύτερα και αν δεν έχουμε το ήθος και το θάρρος να την τιμήσουμε όπως της αξίζει, τουλάχιστον να μην την υποτιμούμε.
Ιδού λοιπόν η πορεία της:
ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Ιστορίας, Τέχνης & Αρχαιολογίας. Συνέχισε τις Μεταπτυχιακές Σπουδές - DEA - στη Γαλλία, στο Παρίση, στο Πανεπιστήμιο Parisl – Sorbonne – UFR d’ ArtetArcheologie – Prehistore – Ethnologie - Anthropologie. Παρακολούθησε μαθήματα σχετικά με τη μεθοδολογία ανασκαφών EcolePratique des HoutesEtudes. Εργάστηκε ως υπότροφος ερευνήτρια (Chercheurassociee) στο Ίδρυμα Ερευνών CNRS στο Παρίσι (Paris I Sorbonne και ParisMeudon) και στη Νότια Γαλλία στο Ίδρυμα Ερευνών της Προϊστορίας της Ανατολής, στο Jales, Ardeche.
Από το 1980 εργάστηκε ως μόνιμη αρχαιολόγος στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ξεκίνησε στην ΙΘ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Θράκης (ανασκαφές στα Αρχαία Άβδηρα, *στη Μαρώνεια και στη Μεσημβρία-Ζώνη). Συνέχισε το 1983, στην ΙΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ανατολικής Μακεδονίας (ανασκαφές Ν.Καβάλας: Προιστορικός Οικισμός Ντικιλί-Τας και σωστικές οικοπέδων, υπεύθυνη αρχαιολόγος συνεργασίας με τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή στη θέση «Φάρι» σε αρχαϊκό αγγειοπλαστείο καθώς και στον Αρχαιολογικό Χάρτη νήσου Θάσου, ανασκαφές Ν. Δράμας: Ιερού Διονύσου στην Καλή Βρύση , Προϊστορικού Οικισμού Αρκαδικού σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ταφικών Τύμβων Ρωμαϊκών Χρόνων στην περιοχή Ποταμών, Ν. Σερρών: σωστικές ανασκαφές στην Αμφίπολη. Υπεύθυνη οργάνωση και εκθεσιακού προγράμματος του νέου Μουσείου Δράμας που εγκαινιάστηκε το 2000). Στην ΚΗ΄Εφορεία Προϊστορικών & Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών Κεντρικής Μακεδονίας, ανέλαβε ως Διευθύντρια από την ίδρυση της Εφορείας στις αρχές του 2004 μέχρι και το 2015 (ανασκαφές στην «Αρχαία Βέργη», στο «Μαύρο Βράχο» Σιδηροκάστρου όπου βρέθηκε Ιερό Νυμφών, Απόλλωνα και Πάνα ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και στην Αμφίπολη σε τάφους Ελληνικών και Ρωμαϊκών χρόνων στο πλαίσιο του οδικού άξονα Σερρών- Αμφίπολης 2010-2012, στον αρχαίο οικισμό, στην αρχαϊκή νεκρόπολη περιοχής Καστά και από το 2011 μέχρι και το 2014 η ανασκαφική έρευνα στο Μνημειακό Ταφικό Συγκρότημα του Τύμβου Καστά).
Διετέλεσε Ειδική Σύμβουλος του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας για θέματα Πολιτισμού και Αρχαιολογίας κατά την περίοδο 2017- 2019 και στη συνέχεια από το Σεπτέμβριο 2019 ορίστηκε Τομεάρχης Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Συμμετείχε σε Συνέδρια διεθνή και τοπικά (Ευρώπη, Καναδά, Βαλκάνια). Παρουσίασε στο Ευρωκοινοβούλιο (Βρυξέλλες, 2016) το Ανασκαφικό Έργο Τύμβου Καστά 2010-2015. Συνδιοργάνωσε την έκθεση “Μέγας Αλέξανδρος-Αρχαία Μακεδονία” στο Λούμβρο (2011). Έδωσε διαλέξεις σε Πανεπιστήμια Ελλάδας και εξωτερικού (Μοντρεαλ ΙΙΙ Καναδά, Κύπρου, Γαλλίας Παρίσι, Lille, Ελβετίας Γενεύης και Λωζάνης, Βουλγαρίας Σόφια,Σωζόπολη, Blagoevgrad, Ιταλίας) κάθως και σε Πολιτιστικά Ιδρύματα Ελλάδας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χαλκίδα, Δράμα,Καβάλα, Σέρρες,Ρόδος, κ.α.) και εξωτερικού (Λονδίνο, Blagoevgrad, Αρχαία Ποσειδωνία, Μουσείο Λούβρου, EcolePratique des HauteEtudes, Paris κ.α.).
Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο (ενδεικτικά): Αρχαία Μακεδονία (Νομός Σερρών- Αμφίπολη- Τύμβος Καστά) Εκδόσεις Μέλισσα 2017, Αρχαία θέατρα της Μακεδονίας (Αμφίπολη),Εκδόσεις Διάζωμα, 2011.
Έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις και βραβεύσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό (ενδεικτικά):
- «Μακεδονικό Βραβείο 2014» από το Ίδρυμα Μακεδονικού Βραβείου (Δράμα, 2014)
- Διεθνές βραβείο αρχαιολογικής ανακάλυψης και καλύτερης ανασκαφής στην περιοχή της Μεσογείου Khaledal-Asaad (ΧάλεντΆσαντ) από την ΟΥΝΕΣΚΟ (αρχαία Ποσειδωνία, 2015).
Μετά την αναφορά-παρουσίαση του σπουδαίου έργου της κ. Περιστέρη για την ιστορία και τα μνημεία της Αμφίπολης, νιώθω την ανάγκη να αναφερθώ και στην πορεία ζωής και στο δημιουργικό της έργο, για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτή τη σεμνή, ουσιαστική και πολύτιμη προσωπικότητα, που δυστυχώς επειδή είναι πολύ κοντινή μας, δεν της αποδώσαμε την πρέπουσα τιμητική αναγνώριση.
Στην περίπτωση αυτή έχει πλήρη εφαρμογή η ρήση του Θουκυδίδη: «Οι άνθρωποι υπερτιμούν τους μακρινούς και τους αγνώστους, ενώ υποτιμούν τους ανθρώπους που είναι δίπλα τους και γνωστοί».
Πλην όμως αυτής της ανθρώπινης ιδιότητας και συμπεριφοράς, η Κατερίνα Περιστέρη, με την σπουδαία επινοητικότητα, μεθοδικότητα και επίμονη εργασία, έφερε στο φως ένα μοναδικό ταφικό μνημείο της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πολύ σημαντικό για την ιστορία και τον πολιτισμό μας και από κάθε άποψη, πολύτιμο για την περιοχή μας.
Έτσι, δυστυχώς έγινε απαράδεκτη προσπάθεια απαξίωσης της ίδιας και του έργου της και περιφρόνηση αυτού του σπουδαίου μνημείου πρώτα, από ψευτοπροοδευτικούςεθνομηδενιστές της προηγούμενης κυβέρνησης, πράγμα ακατανόητο. Ύστερα, από οργανωμένες κλίκες αρχαιολόγων, από αντιζηλία ή και με σκοπό την εξυπηρέτηση αλλοτρίων συμφερόντων….Μετά από ύποπτους... αρχαιολάτρες της περιοχής, που τους διέκρινε ιδιοτέλεια… και έλλειψη γνώσης. Και τελευταία, από ευτελείς δημοσιογραφικές επιδιώξεις εντυπωσιασμού των ιδίων ή και με εντεταγμένη υπηρεσία.
Δίνω λοιπόν στη δημοσιότητα μία βιογραφική της πορεία, με την ελπίδα να την γνωρίσουμε καλύτερα και αν δεν έχουμε το ήθος και το θάρρος να την τιμήσουμε όπως της αξίζει, τουλάχιστον να μην την υποτιμούμε.
Ιδού λοιπόν η πορεία της:
ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Ιστορίας, Τέχνης & Αρχαιολογίας. Συνέχισε τις Μεταπτυχιακές Σπουδές - DEA - στη Γαλλία, στο Παρίση, στο Πανεπιστήμιο Parisl – Sorbonne – UFR d’ ArtetArcheologie – Prehistore – Ethnologie - Anthropologie. Παρακολούθησε μαθήματα σχετικά με τη μεθοδολογία ανασκαφών EcolePratique des HoutesEtudes. Εργάστηκε ως υπότροφος ερευνήτρια (Chercheurassociee) στο Ίδρυμα Ερευνών CNRS στο Παρίσι (Paris I Sorbonne και ParisMeudon) και στη Νότια Γαλλία στο Ίδρυμα Ερευνών της Προϊστορίας της Ανατολής, στο Jales, Ardeche.
Από το 1980 εργάστηκε ως μόνιμη αρχαιολόγος στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ξεκίνησε στην ΙΘ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Θράκης (ανασκαφές στα Αρχαία Άβδηρα, *στη Μαρώνεια και στη Μεσημβρία-Ζώνη). Συνέχισε το 1983, στην ΙΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ανατολικής Μακεδονίας (ανασκαφές Ν.Καβάλας: Προιστορικός Οικισμός Ντικιλί-Τας και σωστικές οικοπέδων, υπεύθυνη αρχαιολόγος συνεργασίας με τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή στη θέση «Φάρι» σε αρχαϊκό αγγειοπλαστείο καθώς και στον Αρχαιολογικό Χάρτη νήσου Θάσου, ανασκαφές Ν. Δράμας: Ιερού Διονύσου στην Καλή Βρύση , Προϊστορικού Οικισμού Αρκαδικού σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ταφικών Τύμβων Ρωμαϊκών Χρόνων στην περιοχή Ποταμών, Ν. Σερρών: σωστικές ανασκαφές στην Αμφίπολη. Υπεύθυνη οργάνωση και εκθεσιακού προγράμματος του νέου Μουσείου Δράμας που εγκαινιάστηκε το 2000). Στην ΚΗ΄Εφορεία Προϊστορικών & Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών Κεντρικής Μακεδονίας, ανέλαβε ως Διευθύντρια από την ίδρυση της Εφορείας στις αρχές του 2004 μέχρι και το 2015 (ανασκαφές στην «Αρχαία Βέργη», στο «Μαύρο Βράχο» Σιδηροκάστρου όπου βρέθηκε Ιερό Νυμφών, Απόλλωνα και Πάνα ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και στην Αμφίπολη σε τάφους Ελληνικών και Ρωμαϊκών χρόνων στο πλαίσιο του οδικού άξονα Σερρών- Αμφίπολης 2010-2012, στον αρχαίο οικισμό, στην αρχαϊκή νεκρόπολη περιοχής Καστά και από το 2011 μέχρι και το 2014 η ανασκαφική έρευνα στο Μνημειακό Ταφικό Συγκρότημα του Τύμβου Καστά).
Διετέλεσε Ειδική Σύμβουλος του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας για θέματα Πολιτισμού και Αρχαιολογίας κατά την περίοδο 2017- 2019 και στη συνέχεια από το Σεπτέμβριο 2019 ορίστηκε Τομεάρχης Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Συμμετείχε σε Συνέδρια διεθνή και τοπικά (Ευρώπη, Καναδά, Βαλκάνια). Παρουσίασε στο Ευρωκοινοβούλιο (Βρυξέλλες, 2016) το Ανασκαφικό Έργο Τύμβου Καστά 2010-2015. Συνδιοργάνωσε την έκθεση “Μέγας Αλέξανδρος-Αρχαία Μακεδονία” στο Λούμβρο (2011). Έδωσε διαλέξεις σε Πανεπιστήμια Ελλάδας και εξωτερικού (Μοντρεαλ ΙΙΙ Καναδά, Κύπρου, Γαλλίας Παρίσι, Lille, Ελβετίας Γενεύης και Λωζάνης, Βουλγαρίας Σόφια,Σωζόπολη, Blagoevgrad, Ιταλίας) κάθως και σε Πολιτιστικά Ιδρύματα Ελλάδας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χαλκίδα, Δράμα,Καβάλα, Σέρρες,Ρόδος, κ.α.) και εξωτερικού (Λονδίνο, Blagoevgrad, Αρχαία Ποσειδωνία, Μουσείο Λούβρου, EcolePratique des HauteEtudes, Paris κ.α.).
Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο (ενδεικτικά): Αρχαία Μακεδονία (Νομός Σερρών- Αμφίπολη- Τύμβος Καστά) Εκδόσεις Μέλισσα 2017, Αρχαία θέατρα της Μακεδονίας (Αμφίπολη),Εκδόσεις Διάζωμα, 2011.
Έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις και βραβεύσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό (ενδεικτικά):
- «Μακεδονικό Βραβείο 2014» από το Ίδρυμα Μακεδονικού Βραβείου (Δράμα, 2014)
- Διεθνές βραβείο αρχαιολογικής ανακάλυψης και καλύτερης ανασκαφής στην περιοχή της Μεσογείου Khaledal-Asaad (ΧάλεντΆσαντ) από την ΟΥΝΕΣΚΟ (αρχαία Ποσειδωνία, 2015).
#SerresParatiritis
