ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Ο Γιάννης και ο Σενγκουν, δύο κόσμοι, δύο πρόσωπα του αθλητισμου.

Δύο αθλητές, δύο κόσμοι διαφορετικοί

Δύο αθλητές, δύο κόσμοι διαφορετικοί

Η στάση του Σενγκουν δεν ήταν απλώς αλαζονική,  ήταν βαθιά προσβλητική. Το να θυμίζει σε έναν ολόκληρο λαό τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας του, όπως η  Μικρασιατική Καταστροφή, δεν δείχνει ούτε μεγαλείο ούτε αθλητικό ήθος.

Όταν ένας αθλητής, αντί να τιμά τη νίκη του με αξιοπρέπεια, ρίχνει αλάτι σε παλιές πληγές και προκαλεί με ύβρεις, δεν γράφει ιστορία, γελοιοποιείται. 


Όσο κι αν πανηγυρίζει κανείς, η αληθινή αξία δεν μετριέται με πόντους και καλάθια, αλλά με τον χαρακτήρα. Και ο χαρακτήρας του Σενγκουν έδειξε μικρότητα, μίσος και έλλειψη σεβασμού.

Σε απόλυτη αντίθεση στέκεται ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. 
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, το  παιδί μεταναστών, που μεγάλωσε με στερήσεις αλλά και με αμέτρητη αγάπη από την οικογένειά του. Από τους γονείς του έμαθε τι σημαίνει δουλειά, τι σημαίνει αξιοπρέπεια, τι σημαίνει να σέβεσαι τους άλλους ακόμα κι όταν η ζωή δεν σε σέβεται. Δεν είναι τυχαίο πως το ήθος του σφυρηλατήθηκε και από την παιδεία που πήρε, από ανθρώπους όπως η εξαιρετική φιλόλογος Μαριέττα Σγουρδαιου (την οποία είχα την τιμή να την έχω καθηγήτρια στο Αρσάκειο) που του άνοιξε δρόμους και του έδωσε φως σε μια εποχή που κάποιοι άλλοι του γύριζαν την πλάτη.

Κι όμως, ο Γιάννης, παρότι είναι ένας NBA’er από τους κορυφαίους, με δεκάδες τίτλους και διακρίσεις στην καριέρα του, θεώρησε ως τη μεγαλύτερη νίκη της ζωής του το μετάλλιο που έφερε με την Εθνική Ελλάδος. Για εκείνον, η στιγμή που τίμησε τη γαλανόλευκη ξεπερνά όλα τα βραβεία και τις προσωπικές του κατακτήσεις. 

Ας το δουν αυτό κάποιοι πολιτικοι άνδρες, που κάποτε τον περιφρονούσαν, που τον χαρακτήριζαν «χαρτομαντιλά» και που δεν του έδιναν την ελληνική ιθαγένεια.

Σήμερα όμως, ο Γιάννης δεν απαντά με μίσος, απαντά με το χαμόγελό του, με το παράδειγμα του ανθρώπου που δεν λύγισε, που πάλεψε και που τίμησε τη χώρα που τον μεγάλωσε, μέσα από τις κορυφές του παγκόσμιου μπάσκετ.

Αυτός είναι ο πραγματικός γίγαντας. Όχι επειδή καρφώνει εντυπωσιακά, όχι επειδή γράφει ρεκόρ, αλλά επειδή είναι ο άνθρωπος Γιάννης που φωτίζει το πριμ των 25 εκατομμύριων δολλαρίων για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Ένας αθλητής που το μεγαλείο του ξεπερνά τα παρκέ. Ένας ζωντανός φάρος ήθους, ανθρωπιάς και έμπνευσης για τις επόμενες γενιές.

Πέγκυ Ζαχαροπούλου