ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο «Λοβερδισμός» και η κρίση ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ Γράφει ο Ευάγγελος Γάκης
Το ΠΑΣΟΚ δεν απορρίφθηκε από την κοινωνία επειδή στέρεψαν οι ιδέες του, αλλά επειδή οι ηγεσίες του κυρίως η τελευταία αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων. Αντί να συνεχίσουν μια ιστορική παρακαταθήκη, την υποβάθμισαν σε προσωπικό βιογραφικό. Από το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης οδηγήθηκαν σε αναιμική διαχείριση, σε μικροπολιτικά παιχνίδια επιβίωσης και σε άγονες καρέκλες.
Το ΠΑΣΟΚ δεν απορρίφθηκε από την κοινωνία επειδή στέρεψαν οι ιδέες του, αλλά επειδή οι ηγεσίες του κυρίως η τελευταία αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων. Αντί να συνεχίσουν μια ιστορική παρακαταθήκη, την υποβάθμισαν σε προσωπικό βιογραφικό. Από το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης οδηγήθηκαν σε αναιμική διαχείριση, σε μικροπολιτικά παιχνίδια επιβίωσης και σε άγονες καρέκλες.
Ο όρος «Λοβερδισμός» περιγράφει μια τάση που ξεπήδησε μέσα από το ΠΑΣΟΚ και κατέληξε να στραφεί αλλού: προς τη Νέα Δημοκρατία, ως πιο «συντηρητικός εκσυγχρονισμός» ή σε άλλους χώρους που εξυπηρετούν ατομικές φιλοδοξίες και όχι συλλογικά οράματα. Πρόκειται για ανθρώπους που εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται ως «ΠΑΣΟΚ», αλλά στην κάλπη επιλέγουν κάτι άλλο· που νοσταλγούν το κόμμα των μεγάλων ιδεών, αλλά το αντιμετωπίζουν περισσότερο ως συναισθηματικό καταφύγιο παρά ως πολιτική προοπτική.
Ωστόσο, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στους «λοβερδιστές». Το ΠΑΣΟΚ δεν απορρίφθηκε από την κοινωνία επειδή στέρεψαν οι ιδέες του, αλλά επειδή οι ηγεσίες του κυρίως η τελευταία αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων. Αντί να συνεχίσουν μια ιστορική παρακαταθήκη, την υποβάθμισαν σε προσωπικό βιογραφικό. Από το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης οδηγήθηκαν σε αναιμική διαχείριση, σε μικροπολιτικά παιχνίδια επιβίωσης και σε άγονες καρέκλες.
Οι πολίτες δεν συγχωρούν την υποκρισία. Δεν μπορείς να μιλάς για τους μη προνομιούχους όταν το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι το κλειδί του γραφείου στην Ιπποκράτους. Δεν μπορείς να διεκδικείς εμπιστοσύνη όταν γίνεσαι διαρκώς δεκανίκι της εκάστοτε εξουσίας, αρκεί να διασωθείς προσωπικά. Έτσι, η σημερινή ηγεσία θυμίζει περισσότερο διαχειριστή ενός brand, παρά φορέα νέου οράματος· μια ηγεσία που κολακεύεται ακόμη και με το ελάχιστο ποσοστό, αρκεί να διατηρείται στην κορυφή.
Η κοινωνία δεν γύρισε την πλάτη στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ, αλλά σε εκείνους που πρόδωσαν την ελπίδα για την παλινόρθωσή του. Με θολές πολιτικές προτάσεις, με αδράνεια και με συνεχείς τακτικισμούς πότε προς τα δεξιά και πότε προς τα αριστερά, το κόμμα εγκλωβίστηκε σε αδιέξοδο. Και όσο οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζονται ως «νέα πρόσωπα» και «ανανέωση», τόσο βαθαίνει η κρίση του.
Η κοινωνία δεν αναζητά σωτήρες με παλαιοκομματικούς μανδύες, αλλά νέους ανθρώπους που θα πουν την αλήθεια και θα καταθέσουν όραμα. Όσο το ΠΑΣΟΚ αρνείται να το συνειδητοποιήσει, τόσο θα φθείρεται. Γιατί δίκαια ή άδικα η εντύπωση που έχει παγιωθεί είναι μία: η σημερινή του ηγεσία δεν μπορεί. Δεν διαθέτει το ειδικό βάρος για να εμπνεύσει, να συγκροτήσει και να επανασυνδέσει το κόμμα με την κοινωνία.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή, αλλά δεν αλλάζει με ωραιοποιήσεις. Και το πρώτο βήμα για να ανακτηθεί η χαμένη αξιοπιστία είναι η παραδοχή της αλήθειας.
-Ευάγγελος Ν. Γάκης, MD
-Ευάγγελος Ν. Γάκης, MD
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
