Ο Σαμαράς, η «συνέντευξη» και το άχτι που δεν λέει να τελειώσει
Το καλύτερο, όμως, ήταν το παράπονό του ότι ο Μητσοτάκης «έκανε τη ΝΔ κάτι σαν ΠΑΣΟΚ του Σημίτη». Λες και δεν κυβέρνησε ο ίδιος δύο χρόνια με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Λες και δεν έλεγε τότε «άριστη συνεργασία». Τώρα ξαφνικά έγινε πρόβλημα το άνοιγμα στο κέντρο.
Το καλύτερο, όμως, ήταν το παράπονό του ότι ο Μητσοτάκης «έκανε τη ΝΔ κάτι σαν ΠΑΣΟΚ του Σημίτη». Λες και δεν κυβέρνησε ο ίδιος δύο χρόνια με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Λες και δεν έλεγε τότε «άριστη συνεργασία». Τώρα ξαφνικά έγινε πρόβλημα το άνοιγμα στο κέντρο.
Όπως το περίμεναν όλοι, η «συνέντευξη» Σαμαρά στον ANT1 δεν είχε στόχο να ενημερώσει, αλλά να ξεθυμάνει. Και ξεθύμανε. Χολή, κακία, μπόλικο δράμα και μηδέν δύσκολες ερωτήσεις. Λογικό: όταν θέλεις να τα ψάλεις στον Μητσοτάκη χωρίς να σου χαλάσουν το σκηνικό, δεν κάθεσαι απέναντι σε δημοσιογράφο που θα ρωτήσει το παραπάνω.
Το καλύτερο, όμως, ήταν το παράπονό του ότι ο Μητσοτάκης «έκανε τη ΝΔ κάτι σαν ΠΑΣΟΚ του Σημίτη». Λες και δεν κυβέρνησε ο ίδιος δύο χρόνια με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Λες και δεν έλεγε τότε «άριστη συνεργασία». Τώρα ξαφνικά έγινε πρόβλημα το άνοιγμα στο κέντρο.
Στο βάθος, όμως, κρύβεται το πραγματικό ζήτημα: ο Σαμαράς μετράει το timing. Ξέρει ότι άλλο βάρος έχει να βρίζει τον νυν αρχηγό ως πρώην πρόεδρος της ΝΔ και άλλο ως αρχηγός νέου κόμματος. Οπότε το πάει λάου λάου. Ίντριγκα να υπάρχει.
Μέχρι να αποφασίσει, θα βλέπουμε τέτοια θεατρικά: λίγο δάκρυ, λίγη οργή, λίγη νοσταλγία για ένα κόμμα που δεν λέει να τον δεχτεί πίσω όπως το ονειρεύεται. Ένα μικρό παραπολιτικό δράμα σε συνέχειες.
