Η υπάρχουσα έλλειψη κυκλοφοριακής παιδείας και αγωγής παρουσιάζεται έντονα στη χρήση της διάβασης πεζών.

Σε όλη την Ευρώπη η διάβαση των πεζών συμβάλλει σημαντικά στη μείωση των ατυχημάτων με πεζούς.

Η αρνητική εικόνα, που επικρατεί στους δρόμους της χώρας μας, συνδέεται με τη γενικότερα επιθετική οδήγηση των οδηγών, όπως καθημερινώς αποδεικνύεται.

Στον τόπο μας σκοτώνονται καθημερινώς πέντε με έξι άνθρωποι και μερικές εκατοντάδες τραυματίζονται σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά.
Η έλλειψη κυκλοφοριακής παιδείας στον τόπο μας είναι παραπάνω από ορατή.

Η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει τους πεζούς και η μεγάλη αυτοπεποίθηση των οδηγών, ότι ελέγχουν το όχημά τους ανά πάσα στιγμή, δημιουργούν στο κυκλοφοριακό γίγνεσθαι εικόνες κυκλοφοριακής γελοιότητας. Σ’ αυτή την εικόνα έχει μεγάλη συμμετοχή και η τοπική Αυτοδιοίκηση με την έλλειψη ενδιαφέροντος επίτευξης μιας ορθής και διαρκούς τεχνικά λύσης, αλλά και της εκπαίδευσης, ώστε οι πολίτες να αποκτήσουν τις ανάλογες γνώσεις συμπεριφοράς στην κυκλοφοριακή καθημερινότητα.

Σε όλη την Ευρώπη η διάβαση των πεζών συμβάλλει σημαντικά στη μείωση των ατυχημάτων με πεζούς. Στον τόπο μας, και ειδικά στην πόλη μας, είναι υποβαθμισμένος ο ρόλος των διαβάσεων με αποτέλεσμα να αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες ατυχήματος.
Η συμπεριφορά όλων πρωταγωνιστών είναι αυτή, που δημιουργεί τις θετικές ή αρνητικές καταστάσεις.

Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) στο Άρθρο 39 <Συμπεριφορά των οδηγών προς τους πεζούς>, παραγράφους 1 και 2 αναφέρει, αφενός μεν ότι <Όλοι οι οδηγοί πρέπει να αποφεύγουν να συμπεριφέρονται με τρόπο που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τους πεζούς>, αφετέρου δε ότι <Αν σε σημασμένη διάβαση πεζών η κυκλοφορία των οχημάτων δεν ρυθμίζεται με φωτεινή σηματοδότηση ή με τροχονόμο, οι οδηγοί υποχρεούνται να πλησιάζουν στη διάβαση με ταχύτητα τόσο μικρή, ώστε να μην εκθέτουν σε κίνδυνο τους πεζούς, που τη χρησιμοποιούν ή εισέρχονται σε αυτήν και, σε περίπτωση ανάγκης, να διακόπτουν την πορεία ταυ οχήματός τους, για να επιτρέπουν τη διέλευση των πεζών>.

Το συμπέρασμα είναι, ότι ο πεζός έχει προτεραιότητα, όταν βρίσκεται, έστω και με το πρώτο του βήμα, στη διάβαση των πεζών.
Σαν πρώτο βασικό συμπέρασμα, που προκύπτει από τα παραπάνω, είναι ότι ο οδηγός οχήματος υποχρεούται να παραχωρήσει την προτεραιότητα στον πεζό, που βαδίζει ή θέλει να βαδίσει στη διάβαση.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτουν κάποιες ερωτήσεις, που θα τις απευθύνω στους αιρετούς και μη υπεύθυνους για την πόλη των Σερρών!
1. Σε ποια διάβαση να σταματήσει ο οδηγός οχήματος για να περάσει ο πεζός;
2. Σ’ αυτή που δεν φαίνεται και δεν γίνεται αντιληπτή εγκαίρως από τον οδηγό, διότι είναι ξεθωριασμένη και δεν υπάρχει κατακόρυφη σήμανση;
3. Ποιος είναι ο λόγος, που δεν γίνεται διαγράμμιση των διαβάσεων με πλήρη εφαρμογή των προδιαγραφών;
4. Γιατί δεν χρησιμοποιείται το αποδεδειγμένα γι’ αυτό το σκοπό θερμοπλαστικό χρώμα, ώστε η διάρκεια διατήρησης εμφανούς διαγράμμισης της διάβασης να μεγαλώσει κατά πολύ;
5. Τι εμποδίζει την ύπαρξη της απαραίτητης κατακόρυφης σήμανσης;
6. Μήπως το πρόβλημα είναι οικονομικό και παραβλέπεται η ασφάλεια των πεζών;

Θέλω να πιστεύω, πως διαβάζοντας οι υπεύθυνοι τα παραπάνω αναγραφόμενα, θα ασκήσουν επάνω τους μία αυτοκριτική, η οποία θα ενεργήσει ως εφαλτήριο έναρξης εφαρμογής ενός κυκλοφοριακού προδιαγραφών και απομάκρυνση από το υπάρχον κυκλοφοριακό αλαλούμ.

Το όφελος, που θα προκύψει για τους πολίτες των Σερρών, θα συμπεριλάβει και τους αρμόδιους υπεύθυνους.

Η επικοινωνία στον γράφοντα είναι δυνατή στο κιν. Τηλ. 6946 776027 και στην Ηλεκτρονική Διεύθυνση [email protected]

Εμμανουήλ Χουρδάκης
Πολ. Μηχ/κός – Συγκοινωνιολόγος