ΤΟΠΙΚΑ
Ο Τύμβος Καστά εργαλείο φωτός και αναγέννησης;
Νέα μελέτη του Δημήτρη Σαββίδη αποκαλύπτει τον Τύμβο Καστά ως ηλιακό και θεολογικό μνημείο
Νέα μελέτη του Δημήτρη Σαββίδη αποκαλύπτει τον Τύμβο Καστά ως ηλιακό και θεολογικό μνημείο
Μια ρηξικέλευθη μελέτη του ερευνητή Δημήτριου Σαββίδη ανατρέπει όσα πιστεύαμε για τη φύση και τον
σκοπό του Τύμβου Καστά στην Αμφίπολη. Βασισμένος σε αυστηρή επιστημονική μεθοδολογία και μαθηματική
ανάλυση, ο Σαββίδης υποστηρίζει ότι το μνημείο δεν ήταν απλός τάφος, αλλά ένα περίτεχνα σχεδιασμένο
αρχιτεκτόνημα με ηλιακή ευθυγράμμιση, που λειτουργούσε σαν «λατρευτικό ρολόι» με βαθιές κοσμολογικές
και θεολογικές προεκτάσεις.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η αρχιτεκτονική ενσωματώνει γεωμετρικά και αστρονομικά στοιχεία που συνδέονται
με μακεδονικές δοξασίες για τον κύκλο Ζωής και Θανάτου, και με θεότητες όπως η Κυβέλη και ο Άδης – μέσω
της Περσεφόνης. Η κορύφωση αυτής της ηλιακής αλληλεπίδρασης συμβαίνει στο χειμερινό ηλιοστάσιο, αποκαλύπτοντας
έναν ιερό, θεατρικά οργανωμένο συμβολισμό αναγέννησης.
Η ευθυγράμμιση αυτή, όπως τονίζεται, δεν είναι τυχαία αλλά αποτέλεσμα δεύτερης κατασκευαστικής φάσης,
επιβεβαιώνοντας τον συνειδητό σχεδιασμό για κοσμική λειτουργία. Η σύγκριση με το Πάνθεον και την «Αψίδα
του Φωτός» ενισχύει την ιδέα κοινής αρχιτεκτονικής και θρησκευτικής γλώσσας σε σπουδαία μνημεία της αρχαιότητας,
που χρησιμοποιούν το φως ως φορέα θεϊκής σύνδεσης και αναγέννησης.
Η πλήρης δήλωση του συγγραφέα, που συνοψίζει τα ευρήματα της μελέτης, είναι η εξής:
"Η πρωτοποριακή, διεξοδικά κριθείσα επιστημονική μελέτη μου έρχεται να αλλάξει όσα ξέραμε για τον Τύμβο Καστά!
Με τη δύναμη των μαθηματικών και ενός εξειδικευμένου υπολογιστικού εργαλείου, αποδεικνύεται με απόλυτη ακρίβεια
ότι το μνημείο δεν ήταν απλώς ένας τάφος, αλλά ένα αριστουργηματικά σχεδιασμένο αρχιτεκτόνημα που αλληλεπιδρούσε
με τον ήλιο με συγκεκριμένο τρόπο για 8 μήνες τον χρόνο! Η κορύφωση αυτής της ιερής ηλιακής παράστασης συνέβαινε
κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Αυτή η αδιάψευστη, μαθηματικά τεκμηριωμένη αλληλεπίδραση, αποκαλύπτει τον βαθύτερο
σκοπό του μνημείου: να συνδέσει τον Μεγάλο Νεκρό με τις θεμελιώδεις Μακεδονικές δοξασίες για την Ανανέωση της Ζωής
και τους αέναους Κύκλους Ζωής και Θανάτου.
Ολόκληρο το Μνημείο λειτουργεί σαν ένα περίτεχνο, θεατρικά ενορχηστρωμένο εργαλείο που συνδέει τον επιφανή ένοικό
του με τις βασικές θεότητες του μακεδονικού πανθέου, όπως η Μητέρα των Θεών (Κυβέλη) και ο Άδης (μέσω των συμβολισμών
που συνδέονται με την Περσεφόνη και τις χειμερινές τελετές). Η αρχιτεκτονική συνδέεται με τα ουράνια φαινόμενα με
εκπληκτική μαθηματική ακρίβεια, αποδεικνύοντας περίτρανα την απαράμιλλη σοφία των αρχαίων αρχιτεκτόνων.Η ενδελεχής
μαθηματική ανάλυση αποκαλύπτει μάλιστα ότι αυτή η καθοριστική αρχιτεκτονική ευθυγράμμιση με τον ήλιο πραγματοποιήθηκε
σε μια δεύτερη φάση κατασκευής του μνημείου.
Οι ηλιακές ευθυγραμμίσεις στον Τύμβο Καστά θυμίζουν το φαινόμενο της "Αψίδας του Φωτός" στο Πάνθεον, που επίσης
συνδέεται με τη λατρεία της Κυβέλης. Και τα δύο μνημεία χρησιμοποιούν τον ήλιο για να τονίσουν λατρευτικές πεποιθήσεις,
υποδηλώνοντας μια κοινή αρχιτεκτονική και πολιτισμική γλώσσα ανάμεσα σε αυτά τα σπουδαία έργα της αρχαιότητας.
Η παρούσα μελέτη, η πρώτη που υποβάλλεται σε τόσο αυστηρή επιστημονική κρίση, αποδεικνύει με αδιαμφισβήτητο τρόπο την
τεράστια σημασία του Μνημείου του Καστά για ολόκληρο τον κόσμο, την οικουμενική του αξία, και ενισχύει τους δεσμούς του
με τον ίδιο τον Μεγάλο Αλεξάνδρο."
Η σύγκριση με το Πάνθεον και την «Αψίδα του Φωτός» ενισχύει την ιδέα κοινής αρχιτεκτονικής και θρησκευτικής γλώσσας
σε σπουδαία μνημεία της αρχαιότητας
Συμπέρασμα
Αν η μελέτη του Δημήτρη Σαββίδη επιβεβαιωθεί από την επιστημονική κοινότητα, τότε ο Τύμβος Καστά δεν είναι απλώς ένα
μακεδονικό θαύμα της αρχιτεκτονικής. Είναι ένας «ηλιακός ναός» μεταμορφωμένος σε τάφο· μια σκηνή στην οποία παίζεται
το αιώνιο δράμα της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης. Και ίσως, τελικά, η αλήθεια για το μνημείο να μην κρύβεται
μόνο κάτω από το χώμα — αλλά και στο φως.
Α.Σπ.
σκοπό του Τύμβου Καστά στην Αμφίπολη. Βασισμένος σε αυστηρή επιστημονική μεθοδολογία και μαθηματική
ανάλυση, ο Σαββίδης υποστηρίζει ότι το μνημείο δεν ήταν απλός τάφος, αλλά ένα περίτεχνα σχεδιασμένο
αρχιτεκτόνημα με ηλιακή ευθυγράμμιση, που λειτουργούσε σαν «λατρευτικό ρολόι» με βαθιές κοσμολογικές
και θεολογικές προεκτάσεις.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η αρχιτεκτονική ενσωματώνει γεωμετρικά και αστρονομικά στοιχεία που συνδέονται
με μακεδονικές δοξασίες για τον κύκλο Ζωής και Θανάτου, και με θεότητες όπως η Κυβέλη και ο Άδης – μέσω
της Περσεφόνης. Η κορύφωση αυτής της ηλιακής αλληλεπίδρασης συμβαίνει στο χειμερινό ηλιοστάσιο, αποκαλύπτοντας
έναν ιερό, θεατρικά οργανωμένο συμβολισμό αναγέννησης.
Η ευθυγράμμιση αυτή, όπως τονίζεται, δεν είναι τυχαία αλλά αποτέλεσμα δεύτερης κατασκευαστικής φάσης,
επιβεβαιώνοντας τον συνειδητό σχεδιασμό για κοσμική λειτουργία. Η σύγκριση με το Πάνθεον και την «Αψίδα
του Φωτός» ενισχύει την ιδέα κοινής αρχιτεκτονικής και θρησκευτικής γλώσσας σε σπουδαία μνημεία της αρχαιότητας,
που χρησιμοποιούν το φως ως φορέα θεϊκής σύνδεσης και αναγέννησης.
Η πλήρης δήλωση του συγγραφέα, που συνοψίζει τα ευρήματα της μελέτης, είναι η εξής:
"Η πρωτοποριακή, διεξοδικά κριθείσα επιστημονική μελέτη μου έρχεται να αλλάξει όσα ξέραμε για τον Τύμβο Καστά!
Με τη δύναμη των μαθηματικών και ενός εξειδικευμένου υπολογιστικού εργαλείου, αποδεικνύεται με απόλυτη ακρίβεια
ότι το μνημείο δεν ήταν απλώς ένας τάφος, αλλά ένα αριστουργηματικά σχεδιασμένο αρχιτεκτόνημα που αλληλεπιδρούσε
με τον ήλιο με συγκεκριμένο τρόπο για 8 μήνες τον χρόνο! Η κορύφωση αυτής της ιερής ηλιακής παράστασης συνέβαινε
κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Αυτή η αδιάψευστη, μαθηματικά τεκμηριωμένη αλληλεπίδραση, αποκαλύπτει τον βαθύτερο
σκοπό του μνημείου: να συνδέσει τον Μεγάλο Νεκρό με τις θεμελιώδεις Μακεδονικές δοξασίες για την Ανανέωση της Ζωής
και τους αέναους Κύκλους Ζωής και Θανάτου.
Ολόκληρο το Μνημείο λειτουργεί σαν ένα περίτεχνο, θεατρικά ενορχηστρωμένο εργαλείο που συνδέει τον επιφανή ένοικό
του με τις βασικές θεότητες του μακεδονικού πανθέου, όπως η Μητέρα των Θεών (Κυβέλη) και ο Άδης (μέσω των συμβολισμών
που συνδέονται με την Περσεφόνη και τις χειμερινές τελετές). Η αρχιτεκτονική συνδέεται με τα ουράνια φαινόμενα με
εκπληκτική μαθηματική ακρίβεια, αποδεικνύοντας περίτρανα την απαράμιλλη σοφία των αρχαίων αρχιτεκτόνων.Η ενδελεχής
μαθηματική ανάλυση αποκαλύπτει μάλιστα ότι αυτή η καθοριστική αρχιτεκτονική ευθυγράμμιση με τον ήλιο πραγματοποιήθηκε
σε μια δεύτερη φάση κατασκευής του μνημείου.
Οι ηλιακές ευθυγραμμίσεις στον Τύμβο Καστά θυμίζουν το φαινόμενο της "Αψίδας του Φωτός" στο Πάνθεον, που επίσης
συνδέεται με τη λατρεία της Κυβέλης. Και τα δύο μνημεία χρησιμοποιούν τον ήλιο για να τονίσουν λατρευτικές πεποιθήσεις,
υποδηλώνοντας μια κοινή αρχιτεκτονική και πολιτισμική γλώσσα ανάμεσα σε αυτά τα σπουδαία έργα της αρχαιότητας.
Η παρούσα μελέτη, η πρώτη που υποβάλλεται σε τόσο αυστηρή επιστημονική κρίση, αποδεικνύει με αδιαμφισβήτητο τρόπο την
τεράστια σημασία του Μνημείου του Καστά για ολόκληρο τον κόσμο, την οικουμενική του αξία, και ενισχύει τους δεσμούς του
με τον ίδιο τον Μεγάλο Αλεξάνδρο."
Η σύγκριση με το Πάνθεον και την «Αψίδα του Φωτός» ενισχύει την ιδέα κοινής αρχιτεκτονικής και θρησκευτικής γλώσσας
σε σπουδαία μνημεία της αρχαιότητας
Συμπέρασμα
Αν η μελέτη του Δημήτρη Σαββίδη επιβεβαιωθεί από την επιστημονική κοινότητα, τότε ο Τύμβος Καστά δεν είναι απλώς ένα
μακεδονικό θαύμα της αρχιτεκτονικής. Είναι ένας «ηλιακός ναός» μεταμορφωμένος σε τάφο· μια σκηνή στην οποία παίζεται
το αιώνιο δράμα της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης. Και ίσως, τελικά, η αλήθεια για το μνημείο να μην κρύβεται
μόνο κάτω από το χώμα — αλλά και στο φως.
Α.Σπ.
#SerresParatiritis
