ΤΟΠΙΚΑ
Οι «προφορικές αναθέσεις» ως βαριά κληρονομιά: Το σύστημα που άφησε πίσω της η διοίκηση Χρυσάφη συνεχίζει να ταλανίζει τον Δήμο Σερρών
Και ενώ τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται, οι μέχρι χθες λαλίστατοι Χρυσάφης και Χρυσανθίδης σιωπούν εντυπωσιακά
Και ενώ τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται, οι μέχρι χθες λαλίστατοι Χρυσάφης και Χρυσανθίδης σιωπούν εντυπωσιακά
Ένα από τα πιο προβληματικά κεφάλαια της αυτοδιοικητικής περιόδου Χρυσάφη φαίνεται πως επιστρέφει ξανά στο προσκήνιο: οι προφορικές αναθέσεις.
Μια πρακτική παράνομη, επικίνδυνη και θεσμικά διάτρητη, η οποία όχι μόνο φουσκώνει σήμερα απαιτήσεις ιδιωτών προς τον Δήμο, αλλά αποκαλύπτει και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε η προηγούμενη δημοτική αρχή ,με αποφάσεις που δίνονταν «στο πόδι», χωρίς συμβάσεις, χωρίς διαδικασίες και χωρίς κανένα αποτύπωμα.
Η σημερινή Δημοτική Αρχή δεν το είπε τυχαία:
«Παραλάβαμε μια πραγματική νάρκη από απαιτήσεις σε ιδιώτες με προφορικές αναθέσεις.»
Και αυτή η «νάρκη» δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι αποτέλεσμα μιας κουλτούρας διοίκησης που για χρόνια επέτρεπε την εκτέλεση εργασιών με εξωθεσμικό τρόπο, δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου η νομιμότητα έμπαινε σε δεύτερη μοίρα.
Τι σημαίνει στην πράξη μια προφορική ανάθεση;
Σημαίνει ότι:
• δεν υπάρχει σύμβαση,
• δεν υπάρχει παραστατικό,
• δεν υπάρχει απόφαση,
• δεν υπάρχει παραλαβή,
• δεν υπάρχει κανένα ίχνος στο αρχείο του Δήμου.
Με άλλα λόγια, σημαίνει ότι ο Δήμος Σερρών ,επί Χρυσάφη ,λειτουργούσε συστηματικά σε μια «γκρίζα ζώνη», δίνοντας χώρο σε αυθαιρεσίες, προσωπικές διευθετήσεις και πλήρη αδιαφάνεια.
Και σήμερα, αυτή η πρακτική επιστρέφει ως λογαριασμός.
Το μοντέλο της προηγούμενης διοίκησης: ένας μηχανισμός χωρίς έλεγχο
Η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση τέτοιων υποθέσεων δεν είναι τυχαία.
Δείχνει ότι οι προφορικές αναθέσεις δεν ήταν μεμονωμένες, αλλά αποτέλεσαν μοντέλο διοίκησης.
Ένα μοντέλο όπου η υπηρεσιακή δομή παρακάμπτονταν, όπου οι διαδικασίες ήταν τυπικά προσπερασμένες και όπου το «έτσι είπαμε» είχε μεγαλύτερη βαρύτητα από τον νόμο.
Το αποτέλεσμα;
Σήμερα, σειρά επαγγελματιών διεκδικούν χρήματα από εργασίες που
– έγιναν χωρίς γραπτή εντολή,
– παραδόθηκαν χωρίς πρωτόκολλο,
– και εκτελέστηκαν έξω από κάθε θεσμική διαδικασία.
Αυτές είναι οι «σκιές» που κληρονόμησε η πόλη από την τετραετία Χρυσάφη.
Το πιο ηχηρό σε όλη τη συζήτηση δεν είναι το σκάνδαλο ,είναι η σιωπή
Και εδώ φτάνουμε σε ένα ακόμη, εξίσου σοβαρό ζήτημα:
Τη στάση της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Ενώ η δημόσια συζήτηση φουντώνει, ενώ προκύπτουν διαρκώς νέα στοιχεία και ενώ η σημερινή διοίκηση κάνει λόγο για «νάρκες» προφορικών αναθέσεων, οι δύο άνθρωποι που θα έπρεπε πρώτοι να δώσουν εξηγήσεις
ο Αλέξανδρος Χρυσάφης και ο άλλοτε «πανταχού παρών» και σχολιαστής των πάντων Βασιλης Χρυσανθίδης ,
έχουν επιλέξει μια εκκωφαντική σιωπή.
Οι ίδιοι που επί χρόνια εμφανίζονταν λαλίστατοι, πρόθυμοι να τοποθετηθούν για κάθε θέμα ,από την οικονομία μέχρι τα έργα, από τις υποδομές μέχρι τις πολιτικές κόντρες ,σήμερα δεν βρίσκουν ούτε μία λέξη να πουν για το πιο ουσιαστικό ζήτημα της θητείας τους.
Για την πρακτική που αφήνει δημοσιονομικά και θεσμικά αποτυπώματα μέχρι σήμερα.
Και αυτή η σιωπή είναι από μόνη της απάντηση.
Το πραγματικό ερώτημα για τους Σερραίους
Δεν είναι ποια υπόθεση βγήκε τώρα.
Δεν είναι ποια θα βγει αύριο.
Το πραγματικό ερώτημα είναι:
Πόσες ακόμη προφορικές αναθέσεις έχουν γίνει την περίοδο Χρυσάφη και πόσες από αυτές έχουν πάρει τον δρόμο για την δικαιοσύνη;;
Γιατί αν κάτι αποδεικνύεται, είναι ότι το πρόβλημα δεν ήταν συγκυριακό.
Ήταν διαρθρωτικό.
Ήταν σύστημα.
Και δυστυχώς, συνεχίζει να ταλαιπωρεί τον Δήμο ακόμη και σήμερα.
Πασχαλης θ. Τόσιος
#SerresParatiritis
