Του Πασχάλη Τόσιου

Στο βήμα της Βουλής, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης έθεσε τη λέξη που όλοι αποφεύγουν αλλά περιγράφει με ακρίβεια το μέγεθος της σήψης: εγκληματική οργάνωση. Όχι, δεν πρόκειται για υπερβολή. Πρόκειται για την αποτύπωση της πραγματικότητας στον ΟΠΕΚΕΠΕ, έναν οργανισμό ο οποίος –όπως καταγγέλλεται τεκμηριωμένα– μετατράπηκε σε κομματικό μηχανισμό παραγωγής μαύρου πολιτικού χρήματος.

Με επίκεντρο τον ευαίσθητο τομέα των αγροτικών επιδοτήσεων, αποκαλύπτεται ένα κύκλωμα διανομής χρημάτων σε κομματικά στελέχη, συγγενείς, "ημετέρους", ανύπαρκτους παραγωγούς – ακόμη και σε… νεκρούς. Το σκάνδαλο δεν αφορά κάποιον παραστρατημένο υπάλληλο ή έναν διεφθαρμένο τοπικό παράγοντα. Αφορά ένα δίκτυο που λειτουργούσε με πολιτική κάλυψη, απόλυτο έλεγχο και θεσμική ανοχή.

Και εδώ τίθεται το κρίσιμο ερώτημα:
Γνώριζε ο Πρωθυπουργός;
Η απάντηση είναι πλέον ανατριχιαστικά σαφής: Ναι, γνώριζε. Και επέλεξε τη σιωπή.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ειδοποιηθεί. Από τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ Γρηγόρη Βάρρα. Από τον τότε αντιπρόεδρο Σημανδράκο. Από υπηρεσιακά σημειώματα. Αντί να παρέμβει, επέλεξε τη συγκάλυψη. Αντί να αποπέμψει τους υπευθύνους, επέλεξε την αναπαραγωγή του κυκλώματος. Αντί να ενημερώσει τη Βουλή και τους αγρότες, επέλεξε να συνεχίσει τη λειτουργία ενός παρακρατικού συστήματος μέσα στο κράτος.

Δεν πρόκειται πλέον για ένα σκάνδαλο κακοδιαχείρισης. Πρόκειται για την κανονικοποίηση του εγκλήματος μέσα στη διοίκηση. Για την οργανωμένη λεηλασία του δημοσίου χρήματος με πολιτικό σκοπό.

Οι δικαιολογίες τελείωσαν. Η ευθύνη είναι πολιτική και ποινική. Και είναι αδιανόητο, σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία, να μην έχει ακόμα συσταθεί Προανακριτική Επιτροπή για τους εμπλεκόμενους με υπουργική ιδιότητα. Είναι αδιανόητο να μην ερευνάται από την οικονομική εισαγγελία το πού κατέληξαν τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που διακινήθηκαν παράνομα.

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της κυβέρνησης, λειτούργησε όπως λειτουργούν οι εγκληματικές οργανώσεις: με ιεραρχία, με σχέδιο, με διακίνηση χρημάτων, με σκοπό. Κι αν όλα αυτά δεν αρκούν για να ξεκινήσει μια θεσμική κάθαρση, τότε η Δικαιοσύνη και η Βουλή έχουν παραδοθεί πλήρως στη λογική της ατιμωρησίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει πια το προνόμιο της πολιτικής υπεκφυγής. Οφείλει να απαντήσει:
???? Ποιοι γνώριζαν;
???? Ποιοι διόριζαν;
???? Ποιοι εισέπρατταν;
???? Ποιοι κάλυπταν;

Και πάνω απ’ όλα: Ποιοι μετέτρεψαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ σε χρηματοδοτικό βραχίονα της Νέας Δημοκρατίας;

Ο πολίτης απαιτεί απαντήσεις. Η Δημοκρατία απαιτεί διαφάνεια. Και η Ιστορία, όταν έρθει η ώρα της κρίσης, θα καταγράψει ποιος υπηρέτησε και ποιος πρόδωσε την αλήθεια.