«Όταν η ορθογραφία προδίδει την πολιτική πρόθεση - Οι… αίολοι
Η αμηχανία στους “γαλάζιους” είναι υπαρκτή και οι φιλοδοξίες δεν κρύβονται. Και τελικά, η ορθογραφία δεν ήταν η ουσία ,ήταν απλώς το σύμπτωμα.
Η αμηχανία στους “γαλάζιους” είναι υπαρκτή και οι φιλοδοξίες δεν κρύβονται. Και τελικά, η ορθογραφία δεν ήταν η ουσία ,ήταν απλώς το σύμπτωμα.
Ένα απλό δελτίο Τύπου από έξι βουλευτές της ΝΔ στάθηκε ικανό να γίνει θέμα συζήτησης ,όχι για το περιεχόμενο, αλλά για την ορθογραφία. Στο κείμενό τους έκαναν λόγο για «αίολους αποκλεισμούς» παραγωγών. Μικρό πρόβλημα: «αίολος» δεν υπάρχει με αυτή τη σημασία· το σωστό είναι «έωλος». Και όταν φιλοδοξείς να μιλάς για νομιμότητα, θεσμικότητα και ακυρότητες, καλό είναι πρώτα να ξέρεις να τις γράφεις.
Το πραγματικό ζουμί, όμως, βρισκόταν αλλού. Στο παρασκήνιο, κυβερνητικά στελέχη σχολίαζαν:
«Η Αραμπατζή υπήρξε υπουργός και πλέον δεν είναι, ο Παναγιωτόπουλος θα ήθελε να επιστρέψει στα υπουργικά έδρανα, ενώ ο Καράογλου κοιτάζει προς Περιφέρεια». Λόγια κοφτερά, ειπωμένα με μια δόση χαιρεκακίας.
Η αμηχανία στους “γαλάζιους” είναι υπαρκτή και οι φιλοδοξίες δεν κρύβονται.
Και τελικά, η ορθογραφία δεν ήταν η ουσία ,ήταν απλώς το σύμπτωμα.
Διότι «αίολοι» μπορεί να έγραψαν,
αλλά «έωλοι» μοιάζουν πολλοί.
