Σύμφωνα με μελέτη, οι άνθρωποι σε μια συγκεκριμένη ηλικία βιώνουν ιδιαίτερα πολλές κακές στιγμές.
Γιατί όμως σε αυτή την ηλικία η ατυχία βρίσκεται στο απόγειό της;
Σύμφωνα με μελέτη του Βρετανού οικονομολόγου καθηγητή David G. Blanchflower του Darmouth College στις ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύτηκε στο
Journal of Economic Behavior & Organization , συμμετέχοντες από 40 ευρωπαϊκές χώρες, τις ΗΠΑ και 168 άλλες χώρες παγκοσμίως βίωσαν
το χαμηλότερο σημείο ευτυχίας τους στην ηλικία των 49 ετών.
Δεδομένα από περίπου 14 εκατομμύρια ανθρώπους υποδηλώνουν ότι αυτή η ηλικία αντιπροσωπεύει ένα σημείο καμπής όπου πολλοί άνθρωποι
αισθάνονται λιγότερο ευτυχισμένοι. Για πολλούς, αυτό θα μπορούσε να σχετίζεται με την λεγόμενη κρίση μέσης ηλικίας , η οποία συχνά
είναι μια φάση αμφιβολίας και αναπροσανατολισμού.
Μετά από αυτή την ηλικία τα πράγματα φτιάχνουν!
Το θετικό είναι ότι τα πράγματα στη συνέχεια… φτιάχνουν!
Το γερμανικό focus αναφέρει ότι ένας λόγος για τον οποίο θα μπορούσε η δυστυχία να το… τερματίζει στα 49 και από εκεί και πέρα τα
πράγματα να καλυτερεύουν είναι γιατί οι
άνθρωποι σε αυτό το στάδιο της ζωής συνειδητοποιούν ότι συχνά κυνηγούν μη ρεαλιστικούς στόχους και επικεντρώνονται ολοένα και
περισσότερο σε ό,τι είναι ουσιώδες.
Καθώς μεγαλώνουν, πολλοί άνθρωποι εκτιμούν επίσης πράγματα που κάποτε θεωρούσαν δεδομένα, όπως η δική τους υγεία. Αυτά τα ευρήματα θα
μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί οι άνθρωποι γίνονται πιο ικανοποιημένοι συνολικά στο δεύτερο μισό της ζωής τους.
Σύμφωνα με την ψυχολογία, η ηλικία των 40-50 ετών σηματοδοτεί ένα κρίσιμο πέρασμα που ονομάζεται «κρίση μέσης ηλικίας».
Σε αυτή τη φάση, πολλοί άνθρωποι:
Επαναξιολογούν τις επιλογές της ζωής τους: Επαγγελματικά, προσωπικά, συναισθηματικά. Νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο ανάμεσα σε
«αυτό που έγιναν» και «αυτό που δεν πρόλαβαν να γίνουν».
Συνειδητοποιούν τη φθαρτότητα: Αρχίζουν να βιώνουν πιο έντονα τη σκέψη της γήρανσης, της απώλειας ευκαιριών ή ακόμη και του θανάτου, κάτι
που μπορεί να φέρει άγχος ή μελαγχολία.
Νιώθουν παγιδευμένοι σε κοινωνικούς ρόλους: Πολλοί είναι γονείς, σύζυγοι, εργαζόμενοι, φροντιστές ηλικιωμένων και συχνά ξεχνούν να
φροντίσουν τον εαυτό τους.
Αλλάζουν οι προτεραιότητες
Η καμπύλη της ευτυχίας δείχνει ότι μετά τα 49, οι άνθρωποι τείνουν να απελευθερώνονται από μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες και συγκεντρώνονται
σε ό,τι έχει πραγματική αξία:
Τις σχέσεις τους, την υγεία, τον εσωτερικό τους κόσμο.
Η ωρίμανση φέρνει γαλήνη
Ο ψυχολόγος Carl Jung είχε πει ότι η μέση ηλικία δεν είναι παρακμή, αλλά μια δεύτερη εφηβεία – πιο ώριμη, πιο συνειδητή. Μεγαλώνοντας,
οι άνθρωποι:
-Βελτιώνουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη
-Αποδέχονται τις ατέλειές τους
-Εκτιμούν τη ρουτίνα και τη σταθερότητα
-Νιώθουν πιο ευγνώμονες για μικρά, καθημερινά πράγματα
Πηγή: filoitexnisfilosofias.com
Γιατί όμως σε αυτή την ηλικία η ατυχία βρίσκεται στο απόγειό της;
Σύμφωνα με μελέτη του Βρετανού οικονομολόγου καθηγητή David G. Blanchflower του Darmouth College στις ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύτηκε στο
Journal of Economic Behavior & Organization , συμμετέχοντες από 40 ευρωπαϊκές χώρες, τις ΗΠΑ και 168 άλλες χώρες παγκοσμίως βίωσαν
το χαμηλότερο σημείο ευτυχίας τους στην ηλικία των 49 ετών.
Δεδομένα από περίπου 14 εκατομμύρια ανθρώπους υποδηλώνουν ότι αυτή η ηλικία αντιπροσωπεύει ένα σημείο καμπής όπου πολλοί άνθρωποι
αισθάνονται λιγότερο ευτυχισμένοι. Για πολλούς, αυτό θα μπορούσε να σχετίζεται με την λεγόμενη κρίση μέσης ηλικίας , η οποία συχνά
είναι μια φάση αμφιβολίας και αναπροσανατολισμού.
Μετά από αυτή την ηλικία τα πράγματα φτιάχνουν!
Το θετικό είναι ότι τα πράγματα στη συνέχεια… φτιάχνουν!
Το γερμανικό focus αναφέρει ότι ένας λόγος για τον οποίο θα μπορούσε η δυστυχία να το… τερματίζει στα 49 και από εκεί και πέρα τα
πράγματα να καλυτερεύουν είναι γιατί οι
άνθρωποι σε αυτό το στάδιο της ζωής συνειδητοποιούν ότι συχνά κυνηγούν μη ρεαλιστικούς στόχους και επικεντρώνονται ολοένα και
περισσότερο σε ό,τι είναι ουσιώδες.
Καθώς μεγαλώνουν, πολλοί άνθρωποι εκτιμούν επίσης πράγματα που κάποτε θεωρούσαν δεδομένα, όπως η δική τους υγεία. Αυτά τα ευρήματα θα
μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί οι άνθρωποι γίνονται πιο ικανοποιημένοι συνολικά στο δεύτερο μισό της ζωής τους.
Σύμφωνα με την ψυχολογία, η ηλικία των 40-50 ετών σηματοδοτεί ένα κρίσιμο πέρασμα που ονομάζεται «κρίση μέσης ηλικίας».
Σε αυτή τη φάση, πολλοί άνθρωποι:
Επαναξιολογούν τις επιλογές της ζωής τους: Επαγγελματικά, προσωπικά, συναισθηματικά. Νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο ανάμεσα σε
«αυτό που έγιναν» και «αυτό που δεν πρόλαβαν να γίνουν».
Συνειδητοποιούν τη φθαρτότητα: Αρχίζουν να βιώνουν πιο έντονα τη σκέψη της γήρανσης, της απώλειας ευκαιριών ή ακόμη και του θανάτου, κάτι
που μπορεί να φέρει άγχος ή μελαγχολία.
Νιώθουν παγιδευμένοι σε κοινωνικούς ρόλους: Πολλοί είναι γονείς, σύζυγοι, εργαζόμενοι, φροντιστές ηλικιωμένων και συχνά ξεχνούν να
φροντίσουν τον εαυτό τους.
Αλλάζουν οι προτεραιότητες
Η καμπύλη της ευτυχίας δείχνει ότι μετά τα 49, οι άνθρωποι τείνουν να απελευθερώνονται από μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες και συγκεντρώνονται
σε ό,τι έχει πραγματική αξία:
Τις σχέσεις τους, την υγεία, τον εσωτερικό τους κόσμο.
Η ωρίμανση φέρνει γαλήνη
Ο ψυχολόγος Carl Jung είχε πει ότι η μέση ηλικία δεν είναι παρακμή, αλλά μια δεύτερη εφηβεία – πιο ώριμη, πιο συνειδητή. Μεγαλώνοντας,
οι άνθρωποι:
-Βελτιώνουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη
-Αποδέχονται τις ατέλειές τους
-Εκτιμούν τη ρουτίνα και τη σταθερότητα
-Νιώθουν πιο ευγνώμονες για μικρά, καθημερινά πράγματα
Πηγή: filoitexnisfilosofias.com
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δύο παιδιά, μια τραγωδία – και μια αληθινή πράξη ανθρωπιάς στον Άραχθο - Γράφει ο Πασχάλης Θ. Τόσιος
