Το πιο ψεκασμένο κείμενο που διάβασα πρόσφατα είναι η ποινική απόφαση του Αρείου Πάγου της δίωξης του Γεωργίου. Να παρακαλάνε οι εισαγγελείς, η ηγεσία της δικαιοσύνης και η εθνοσωτήριος να μη δικασθεί η υπόθεση. Η γελοιοποίηση όλων και ο διεθνής διασυρμός είναι περισσότερο από βέβαιοι. Θα σταθώ στη «ζημία που προκάλεσε» ο Γεωργίου. Ολόκληρος ο Άρειος Πάγος βασίζεται σε μια «μελέτη» της κας Γεωργαντά – δεν επισυνάπτεται. Τα στοιχεία της δημοσιεύθηκαν την περασμένη Κυριακή στο «Κίτρινο Παρόν». Βγάλε ρε Γεωργίου το καρνέ των επιταγών, κόψε μια επιταγή €210 δισ, να τελειώνουμε! Τόσο μας κόστισε, λέει, κοτζάμ εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και η Ολομέλεια το δέχθηκε! Ας το δούμε.

Η ζημία είναι:
1. Χρεολύσια μακροχρόνιου υπερδανεισμού €119.58 δισ
2. Τόκοι μακροχρόνιου υπερδανεισμού €4.8 δισ
3. Χρεολύσια βραχυχρόνιου υπερδανεισμού €48.2 δισ
4. Τόκοι βραχυχρόνιου υπερδανεισμού €0.71 δισ
5. Κούρεμα αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων €18.92 δισ
6. Κούρεμα αποθεματικών πανεπιστημίων €0.98 δισ
7. Διαφυγόντα έσοδα €18.7 δισ

Η μεγαλύτερη από τις μπούρδες που γράφονται είναι το Νο 3, τα χρεολύσια βραχυχρόνιου υπερδανεισμού. Δείχνει παντελή άγνοια στοιχειωδών χρηματοοικονομικών γνώσεων – τόσο από τον συντάκτη της «μελέτης» όσο και από τους δικαστές που την έχαψαν. Το πανελλήνιο ρεκόρ βραχυπρόθεσμου δανεισμού είναι €18 δισ σε έντοκα γραμμάτια τον Αύγουστο 2012 και ήταν η «τεχνική λύση» που προσέφερε η ΕΚΤ μέχρις ότου αποκατασταθεί η ροή δόσεων από την τρόικα. Ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός ανακυκλώνεται κάθε τρεις ή έξι μήνες. Κατά τους σεβαστούς δικαστές αν δανεισθώ €1.000 και κάθε εβδομάδα ξεπληρώνω και ξαναδανείζομαι το ίδιο ποσόν, συνολικά οφείλω €52.000 σε ένα χρόνο, €312.000 σε έξι χρόνια. Ας ζητήσει ο Πρύτανις του πανεπιστημίου που υποτίθεται ότι διδάσκει ο συντάκτης της «μελέτης» και ας την απολύσει λόγω άγνοιας αντικειμένου.

Αντίστοιχα τα χρεολύσια μακροχρόνιου υπερδανεισμού. Το Μνημόνιο Ι στο οποίο «μας έσυρε ο Γεωργίου» κάλυπτε περίοδο (μέχρι Μάιο 2013) με λήξεις ομολόγων (που είχαν εκδοθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις) συνολικού ύψους πάνω από €110 δισ – υποθέτω αυτό είναι τα €120 δισ που είδαν οι εισαγγελείς.

Κι ύστερα ήρθαν τα κουρέματα! Σε όλα τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια, εκτός των ζητημάτων που άπτονται της «δυνατότητας» της ελληνικής κυβέρνησης να «κουρέψει» και της νομιμότητας της διαδικασίας, όλες οι αποφάσεις έχουν κάτι κοινό: αναγνωρίζουν πως η ζημία των κεκαρμένων θα ήταν μεγαλύτερη εάν δεν γινόταν το «κούρεμα». Κοτζάμ Άρειος Πάγος χαμπάρι δεν έχει πάρει! Πέραν αυτού, πώς γίνεται 53.5% κούρεμα σε €23 δισ αποθεματικών των ταμείων σε ομόλογα να προκαλεί απώλεια €19 δισ, μόνο οι αρεοπαγίτες μας μπορεί να εξηγήσουν. Η αγοραία αξία των ομολόγων την επομένη του κουρέματος, θα μας πουν! Ποιά ήταν η αγοραία αξία αυτών των ομολόγων την προηγουμένη του κουρέματος; Σε τι τιμές αγοράστηκαν και πότε; Από τα ταμεία, μόνο όσα «ήθελαν» να χάσουν από το κούρεμα, έχασαν. Αφήστε που όποια ζημία των ταμείων (και πανεπιστημίων) πιστώνεται ως κέρδος στο δημόσιο. Αφήστε που το δημόσιο κατέβαλε σε επιχορηγήσεις στα ταμεία καμιά εβδομηνταριά δισ μετά το κούρεμα.

Η πλάκα είναι πως οι σεβαστοί δικαστές μας χρεώνουν ζημία του δημοσίου (!!!) από το PSI. Μόλις €139 δισ μειώθηκε το χρέος σε δύο φάσεις (PSI και επαναγορά) – πραγματικά λεφτά, όχι αέρας κοπανιστός!!! Ας δικάσουν στην υπόθεση Γεωργίου και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γελάσουμε. Αφήστε και τις επιστροφές καμιά εικοσαριά δισ από τα ομόλογα των κεντρικών τραπεζών – πραγματικά λεφτά όχι ζεστός αέρας.