Τ' ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΤΑ
Πώς φτιάχτηκε – και πώς συντηρείται – η δημόσια εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη
Είναι ο Πρωθυπουργός που εκπροσωπεί την αριστεία του ονόματος, όχι την αριστεία της αξιοσύνης.
Είναι ο Πρωθυπουργός που εκπροσωπεί την αριστεία του ονόματος, όχι την αριστεία της αξιοσύνης.
Γράφει ο Παρατηρητικός
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένα πολιτικό προϊόν που κατασκευάστηκε μεθοδικά, όχι απλώς από επικοινωνιολόγους, αλλά από ένα συγκροτημένο πλέγμα εξουσίας και media, ένα υβρίδιο νεοφιλελεύθερης ελίτ, οικογενειοκρατίας και διεθνούς branding. Το αφήγημα ήταν απλό: ο Μητσοτάκης δεν είναι «ένας από τους παλιούς», είναι μορφωμένος, κοσμοπολίτης, μιλάει καλά αγγλικά, είναι φίλος της τεχνολογίας, «δουλευταράς», ικανός να φέρει επενδύσεις, να κάνει μεταρρυθμίσεις και να «βάλει τάξη».
Μόνο που στην πραγματικότητα, τίποτα απ’ αυτά δεν επιβεβαιώνεται εμπειρικά.
Ο «εργατικός» που δεν έχει δουλέψει ποτέ
Στη σημερινή του συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα», ο ίδιος δηλώνει:
«Αυτή η δουλειά του Πρωθυπουργού κάποτε τελειώνει. Θα χρειαστεί να δουλέψω και εκτός πολιτικής – και νοών νοείτω».
Εντυπωσιακή ομολογία. Ο άνθρωπος που διαχειρίζεται το μέλλον εκατομμυρίων πολιτών παραδέχεται έμμεσα ότι δεν έχει εργαστεί ποτέ πραγματικά – και τώρα, κάπου κοντά στα 60 του, σκέφτεται να δοκιμάσει τι σημαίνει «δουλειά εκτός πολιτικής». Εννοείται φυσικά, πως αυτή η «δουλειά» θα είναι σε κάποιο ευρωπαϊκό ή διεθνές πόστο, όχι σε καμία αγορά εργασίας με συμβάσεις και αξιολόγηση.
Η αμηχανία του φαίνεται. Ούτε την ίδια του την "ηθική ακεραιότητα" δεν υπερασπίζεται πειστικά, μιλώντας με έμφαση στην ανάγκη... ποινικού μητρώου. Μια υπερτονισμένη αναφορά που φανερώνει φόβο. Και η φράση «νοών νοείτω» δεν είναι απλώς ρητορική φιγούρα – είναι η παραδοχή ότι η σχέση του με το χρήμα και τους ισχυρούς της χώρας είναι ενεργή και μεταπολιτική.
Ο ανορθόγραφος «τεχνοκράτης»
«Μου αρέσει να γράφω μόνος μου, αλλά είμαι ανορθόγραφος, και να το ξαναδιαβάσω πάλι δεν βλέπω τα λάθη».
Η δήλωση αυτή έρχεται λίγες εβδομάδες μετά τη viral ανορθόγραφη αφιέρωση του στη Μονή του Αγίου Όρους. Δεν είναι απλώς αυτοσαρκασμός· είναι ένας ακόμα κρίκος στο αλυσσοδεμένο storytelling του ανθρώπου που «δεν είναι αλάθητος», είναι «προσγειωμένος», «σεμνός», «ένας από μας» – μόνο που δεν είναι κανένας από μας. Δεν χρειάστηκε ποτέ να μάθει καλά ελληνικά, γιατί δεν χρειάστηκε ποτέ να διαγωνιστεί στην αγορά.
Είναι ο Πρωθυπουργός που εκπροσωπεί την αριστεία του ονόματος, όχι την αριστεία της αξιοσύνης.
Η στρατηγική του επικοινωνιακού στίγματος
Η εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη χτίστηκε με ακριβές εκστρατείες, ελεγχόμενα ΜΜΕ, φιλικές εφημερίδες και επιδοτούμενες «λίστες Πέτσα». Το παρελθόν του εξωραΐστηκε, η οικογενειακή του παράδοση βαφτίστηκε «πολιτική συνέπεια», και τα σκάνδαλα που τον αφορούν (από την υπόθεση Φουρθιώτη, το σύστημα Predator, το πάρτι στο ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι την εξαίρεση υπουργών από κατηγορητήρια) πνίγηκαν στα μονόστηλα των φιλοκυβερνητικών media.
Σήμερα, όμως, η εικόνα του παρουσιάζει ρωγμές. Η φράση του για την επαγγελματική του πορεία μετά την πολιτική, παραπέμπει ευθέως στην προώθησή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ως διάδοχος του Αντόνιο Κόστα. Μια κίνηση που έχει ήδη συζητηθεί στους κόλπους του ΕΛΚ. Η Ελλάδα του Μητσοτάκη γίνεται όχημα ατομικής του αναρρίχησης, όχι χώρα με όραμα.
Ένα επιμελώς στημένο προσωπείο
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας Πρωθυπουργός επικοινωνίας, όχι ουσίας. Δεν έπεισε ποτέ με έργο – έπεισε με φαντασίωση. Και όσο η κρίση βαθαίνει, όσο η φτώχεια επεκτείνεται, όσο τα funds καταπίνουν περιουσίες, όσο οι υποκλοπές μένουν ατιμώρητες, τόσο το πολιτικό του μάρκετινγκ απογυμνώνεται. Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο μία εικόνα που κατασκευάστηκε για να προοδεύει εκείνος, όχι η χώρα.
#SerresParatiritis
