Το θέμα της επιτυχημένης εκδήλωσης ήταν «Ο Φώτης Κόντογλου ως λογοτέχνης» και ομιλητές της η φιλόλογος κ. Θεοδώρα Τζιντζή και ο φιλόλογος κ. Κωνσταντίνος Γεωργιάδης. 

Στην αρχή της βραδιάς, ο πρόεδρος της Ένωσης κ. Κυριάκος Γεωργιάδης, διάβασε δύο μικρά αποσπάσματα, το ένα από το «Μνημονάριον του Φώτη Κόντογλου», που έγραψε ο μακαριστός π. Θεόκλητος Διονυσιάτης και το δεύτερο από ένα κείμενο του ιδίου του Κόντογλου που δημοσιεύτηκε το 1964 στην εφημερίδα «Ελευθερία».  

Στην συνέχεια και κατά την διάρκεια της εκδήλωσης αναγνώσθηκαν από τους δύο φιλολόγους συμπολίτες μας αποσπάσματα από το συγγραφικό έργο του Κόντογλου, αφού προηγουμένως ο κ. Κωνσταντίνος Γεωργιάδης παρουσίασε εν συντομία την ζωή του συγγραφέα. Η κ. Τζιντζή κατόπιν, αναφέρθηκε στο  συγγραφικό του κυρίως έργο, χωρίς όμως να το απομονώσει από την συνολική προσφορά του στις τέχνες και τα γράμματα και ιδιαίτερα από την άλλη του μεγάλη αγάπη την αγιογραφία και την ζωγραφική. Όπως είπε «ο Φώτης Κόντογλου ήταν λέξεις και ζωγραφιές, σκεφτόταν με εικόνες και ζωγραφιές, μιλούσε και έγραφε με εικόνες και ζωγραφιές. Αυτός ο άνθρωπος είχε μια ενότητα στην σκέψη, στην ομιλία, στην ζωή, στην εργασία. Μιλούσε όπως έγραφε, ζωγράφιζε όπως μιλούσε και όλη του η ζωή ήταν το ίδιο. Είχε ακατακερμάτιστη καθαρή συνείδηση και ακεραιότητα του χαρακτήρα. Γιατί όταν ο άνθρωπος είναι ένα πράγμα ακέραιο, αυτή θα είναι η τέχνη του, αυτή θα είναι η βιοτή του, αυτή θα είναι η ηθική του, αυτός θα είναι ο όλος άνθρωπος».

Τελειώνοντας την ομιλία της τόνισε ότι «ο Φώτης Κοντογλου κέρδισε το στοίχημα της ζωής», σημειώνοντας τα εξής χαρακτηριστικά από απόσπασμα του  Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος όταν κάποτε συνάντησε τον Φώτη Κόντογλου κρεμασμένο στις σκαλωσιές να αγιογραφεί ένα Ναό, εμπνεύστηκε και έγραψε μεταξύ άλλων: «Ποτέ δεν είδα αυτόν τον άνθρωπο χωρίς να σκιρτήσει η καρδιά μου. Βλέπεις χιλιάδες ανθρώπους και λες νεκροταφείο κινούμενο είναι ο δρόμος. Ο Κόντογλου θαρρώ πως το ξέρει πως θα μείνει αθάνατος… Και όταν τον παρασφίξει η πίκρα ξεκινάει και ψέλνει ένα τροπάρι . Η πίκρα ξορκίζεται και η γης μετατοπίζεται και ο Κόντογλου με τα σγουρά μαλλιά του και τα μεγάλα του μάτια μπαίνει ολάκερος στον παράδεισο». Και η κ. Τζιντζή εύστοχα παρατήρησε πως η «συντροφιά με έναν άνθρωπο που μπήκε ολάκερος στον παράδεισο μάλλον σημαίνει γεύση του παραδείσου».

Την πετυχημένη λογοτεχνική βραδιά έκλεισε ο Πρόεδρος της Ένωσης κ. Κυριάκος Γεωργιάδης, ο οποίος αφού προηγουμένως ευχαρίστησε τους δύο ομιλητές τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός το ότι στις τρεις από τις τέσσερις τελευταίες εκδηλώσεις, που πραγματοποίησε η «Ένωση για την Ανάδειξη και Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας» ομιλητές ήταν Σερραίοι συμπολίτες μας. «Αισθανόμαστε μεγάλη χαρά και δικαίωση γιατί βλέπουμε ότι δίπλα μας υπάρχει πολύς πλούτος και θα συνεχίσουμε σ’ αυτόν τον δρόμο» επεσήμανε.

Κλείστε τις τηλεοράσεις

   Παίρνοντας δε αφορμή, από μία περιγραφή της συγγραφέως και παιδαγωγού Έλλης Αλεξίου η οποία, στον 20^ο τόμο των Απάντων της, γράφει: «είναι μαζεμένοι στο σπίτι τους και μέχρι τις πρώτες μεταμεσονύχτιες ώρες διαβάζουν Κόντογλου»,  πρότεινε στο πολυπληθές ακροατήριο να κλείσει για λίγο τις τηλεοράσεις ή το διαδίκτυο και να μαζευτούν οι οικογένειες μόνες τους ή με φίλους για να διαβάσουν Κόντογλου ή Παπαδιαμάντη και όλους τους άλλους μεγάλους του πολιτισμού μας. «Έχουμε τώρα όλα τα απαραίτητα ερεθίσματα για  να διαβάσουμε Φώτη Κόντογλου ή να τον ξαναδιαβάσουμε» συμπλήρωσε στο τέλος.