ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ

Στις Βρυξέλλες τους συλλαμβάνουν ,εδώ τους σερβίρουν φραπέ -Του Πασχάλη Θ. Τόσιου

Η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία παρακολουθεί πλέον ως θεατής αυτό που άλλοι εφαρμόζουν στην πράξη: ότι ο νόμος δεν είναι διακοσμητικός. Όσο, λοιπόν, η δική μας πολιτική τάξη συνεχίζει να θεωρεί την πλειοψηφία ιδιοκτησιακό τίτλο, τόσο θα βουλιάζουμε σε μια κανονικότητα όπου η διαφθορά δεν διώκεται ,απλώς συγκαλύπτεται.

Η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία παρακολουθεί πλέον ως θεατής αυτό που άλλοι εφαρμόζουν στην πράξη: ότι ο νόμος δεν είναι διακοσμητικός. Όσο, λοιπόν, η δική μας πολιτική τάξη συνεχίζει να θεωρεί την πλειοψηφία ιδιοκτησιακό τίτλο, τόσο θα βουλιάζουμε σε μια κανονικότητα όπου η διαφθορά δεν διώκεται ,απλώς συγκαλύπτεται.

Στην καρδιά της Ευρώπης, εκεί όπου οι θεσμοί έχουν ακόμη το θάρρος να λειτουργούν, οι εισαγγελείς δεν διστάζουν. Ψάχνουν, ερευνούν, ανοίγουν πόρτες, και όταν χρειαστεί, συλλαμβάνουν. Ακόμη κι αν το όνομα που μπαίνει στο στόχαστρο είναι βαρύ ,όπως τώρα με την Φεντερίκα Μογκερίνι.
Το μήνυμα είναι σαφές: κανείς υπεράνω του νόμου.
Και έπειτα υπάρχει η Ελλάδα.
Η χώρα όπου η υπόθεση της κάθε μικρής ή μεγάλης σκανδαλολογίας παραδίδεται, κυριολεκτικά, στην κρίση της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας. Η χώρα όπου οι Εξεταστικές Επιτροπές παράγουν πορίσματα κατ’ εικόνα και ομοίωση των πολιτικών συσχετισμών. Η χώρα όπου η κάθαρση μοιάζει πάντα να ξεκινά, αλλά ποτέ να μη φτάνει.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης το είπε δημόσια, χωρίς αναστολές, σχεδόν με περηφάνια:
«Έχουμε πλειοψηφία που έκρινε αθώους τους Βορίδη και Αυγενάκη ,δεν θα μας πει η Ευρωπαία εισαγγελέας τι θα κάνουμε».
Το πρόβλημα δεν θα μπορούσε να συνοψιστεί καλύτερα.
Διότι εδώ, δεν αποφασίζει η Δικαιοσύνη.
Αποφασίζει η πλειοψηφία.
Και όταν η πλειοψηφία μετατρέπεται σε ασπίδα, η ατιμωρησία γίνεται επίσημη πολιτική γραμμή.
Ας είμαστε ειλικρινείς: η σύγκριση με το Βέλγιο δεν είναι απλώς αμήχανη. Είναι ταπεινωτική.
Εκεί οι θεσμοί επιβάλλονται στην εξουσία.
Εδώ η εξουσία επιβάλλεται στους θεσμούς.
Κάπως έτσι εξηγείται και το ελληνικό παράδοξο:
Στις Βρυξέλλες συλλαμβάνουν κυβερνητικά στελέχη.
Στην Αθήνα, οι αντίστοιχοι «αθωώνονται» με τον καφέ στο χέρι, βέβαιοι ότι τίποτα δεν θα τους αγγίξει.
Η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία παρακολουθεί πλέον ως θεατής αυτό που άλλοι εφαρμόζουν στην πράξη: ότι ο νόμος δεν είναι διακοσμητικός.
Όσο, λοιπόν, η δική μας πολιτική τάξη συνεχίζει να θεωρεί την πλειοψηφία ιδιοκτησιακό τίτλο, τόσο θα βουλιάζουμε σε μια κανονικότητα όπου η διαφθορά δεν διώκεται ,απλώς συγκαλύπτεται.
Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η μεγαλύτερη ήττα.


 
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
«Στην εποχή της παρακμής, η σιωπή δεν είναι επιλογή» -Γράφει ο Πασχάλης Θ. Τόσιος
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
Eurostat: Το εισόδημα των Ελλήνων χαμηλότερο από το 2004 – Τα στοιχεία που επαναφέρουν στο προσκήνιο τις ευθύνες της περιόδου 2004–2009 και της τελευταίας εξαετίας
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
Οι ίδιοι που κατευναζαν την οργή, σήμερα μιλούν για επανάσταση -Γράφει ο Πασχάλης Θ. Τόσιος
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
Η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα και το χαμένο νησί της αυτοκριτικής -Γράφει ο Πασχάλης Θ. Τόσιος
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
ΟΠΕΚΕΠΕ – Το σκάνδαλο που δεν κουκουλώνεται: Από το Μαξίμου μέχρι τις Σέρρες, με παρακλάδια, σιωπές και “αγροτοπατέρες” σε διατεταγμένη υπηρεσία
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
Όταν ένα κόμμα που δεν υπάρχει ακόμη συγκεντρώνει πάνω από το ένα τρίτο των θετικών διαθέσεων, το μήνυμα δεν αφορά το νέο∙ αφορά το παλιό.
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
«Η σχολή των προφορικών αναθέσεων και η ξαφνική αφωνία των… άλλοτε λαλίστατων»
ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
ΚΕΔΕ και Δήμος Σερρών: θα μετατραπεί η γνώση σε φωνή διεκδίκησης;