ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Tα εγκαταλελειμμένα χωριά των Σερρών που σβήστηκαν από τον χάρτη
Χωριά που εγκαταλείφθηκαν, οικισμοί που ερήμωσαν ή υπέστησαν ζημιές και περιοχές που άλλαξαν όνομα με το πέρασμα των αιώνων.
Χωριά που εγκαταλείφθηκαν, οικισμοί που ερήμωσαν ή υπέστησαν ζημιές και περιοχές που άλλαξαν όνομα με το πέρασμα των αιώνων.

Της Ειρήνης Καρατζά
Είναι τα εγκαταλελειμμένα χωριά της Σιντικής τα οποία για διάφορους λόγους σβήστηκαν από τον χάρτη και παραδόθηκαν στο έλεος της φύσης και της εγκατέλειψης...
Στις αρχές του περασμένου αιώνα η περιοχή του νομού Σερρών αποτελείτο από μικρούς οικισμούς που στηρίζονταν στον πρωτογενή τομέα για τα προς το ζην, ωστόσο οι φυσικές καταστροφές, ο σύγχρονος τρόπος ζωής αλλά και πολιτικά γεγονότα σφράγισαν τη μοίρα τους.

Αετοβούνι
Το Αετοβούνι Σερρών έως το 1927 γνωστό ως Κισισλίκ είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται σήμερα στο Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 240 μέτρων, στους νοτιοανατολικούς πρόποδες της οροσειράς Μπέλλες, σε απόσταση 3 χιλιομέτρων δυτικά από το Νέο Πετρίτσι Σερρών Ο οικισμός εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου και οι περισσότεροι κάτοικοί του μετεγκαταστάθηκαν στη Βυρώνεια Σερρών.
Αετοφωλιά
Η Αετοφωλιά, έως το 1927 γνωστή ως Μουσατζιαλή. Ο οικισμός περιήλθε στην Ελληνική επικράτεια και το 1920. Ο οικισμός καταργήθηκε τυπικά το 1940, όταν έπαψε να καταγράφεται στις ελληνικές απογραφές.
Σήμερα, στην τοποθεσία του εγκαταλελειμμένου οικισμού υπάρχουν τα ερείπια των σπιτιών που υπήρχαν κάποτε εκεί

Λευκοθέα
Το χωριό παλιά Λευκοθέα η Δράτσοβα , βρίσκεται 35 χιλιόμετρα ανατολικά των Σερρών.
Στο παρελθόν ήταν γνωστή με την επωνυμία Δράτσοβο. Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 168 κατοίκων. Το 1915, λίγο πριν από τη Β΄ Βουλγαρική Κατοχή, ο πληθυσμός ανέρχονταν σε 228 κατοίκους. Το χωριό εγκαταλείφθηκε σταδιακά από τις αρχές τις δεκαετίας του 1960, έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Οι κάτοικοι μετεγκαταστάθηκαν σε κοντινή τοποθεσία με χαμηλότερο υψόμετρο, σε απόσταση 2.5 χλμ. προς νοτιοανατολικά, δίπλα από την Σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρούπολης. Ο νέος οικισμός αναγνωρίστηκε το 1971 ως Σταθμός Λευκοθέας.
Σήμερα, το χωριό είναι εντελώς ερειπωμένο και όλα σχεδόν το σπίτια έχουν καταρρεύσει. Σε καλύτερη κατάσταση βρίσκεται το κτίριο όπου στεγαζόταν το σχολείο, καθώς και δύο εκκλησίες.

Καστρί
Βρισκόταν στα Κερδύλια όρη κοντά στον Τράγιλο. Σταδιακά εγκαταλείφτηκε, οι κάτοικοι του μετοίκησαν στην Ευκαρπία. Σήμερα υπάρχουν μόνο ερείπια και μερικές διάσπαρτες κτηνοτροφικές μονάδες. Το σημείο επισκέπτονται προσκυνητές της τοπικής Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Είναι τα εγκαταλελειμμένα χωριά της Σιντικής τα οποία για διάφορους λόγους σβήστηκαν από τον χάρτη και παραδόθηκαν στο έλεος της φύσης και της εγκατέλειψης...
Στις αρχές του περασμένου αιώνα η περιοχή του νομού Σερρών αποτελείτο από μικρούς οικισμούς που στηρίζονταν στον πρωτογενή τομέα για τα προς το ζην, ωστόσο οι φυσικές καταστροφές, ο σύγχρονος τρόπος ζωής αλλά και πολιτικά γεγονότα σφράγισαν τη μοίρα τους.

Αετοβούνι
Το Αετοβούνι Σερρών έως το 1927 γνωστό ως Κισισλίκ είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται σήμερα στο Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 240 μέτρων, στους νοτιοανατολικούς πρόποδες της οροσειράς Μπέλλες, σε απόσταση 3 χιλιομέτρων δυτικά από το Νέο Πετρίτσι Σερρών Ο οικισμός εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου και οι περισσότεροι κάτοικοί του μετεγκαταστάθηκαν στη Βυρώνεια Σερρών.
Αετοφωλιά
Η Αετοφωλιά, έως το 1927 γνωστή ως Μουσατζιαλή. Ο οικισμός περιήλθε στην Ελληνική επικράτεια και το 1920. Ο οικισμός καταργήθηκε τυπικά το 1940, όταν έπαψε να καταγράφεται στις ελληνικές απογραφές.
Σήμερα, στην τοποθεσία του εγκαταλελειμμένου οικισμού υπάρχουν τα ερείπια των σπιτιών που υπήρχαν κάποτε εκεί

Λευκοθέα
Το χωριό παλιά Λευκοθέα η Δράτσοβα , βρίσκεται 35 χιλιόμετρα ανατολικά των Σερρών.
Στο παρελθόν ήταν γνωστή με την επωνυμία Δράτσοβο. Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 168 κατοίκων. Το 1915, λίγο πριν από τη Β΄ Βουλγαρική Κατοχή, ο πληθυσμός ανέρχονταν σε 228 κατοίκους. Το χωριό εγκαταλείφθηκε σταδιακά από τις αρχές τις δεκαετίας του 1960, έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Οι κάτοικοι μετεγκαταστάθηκαν σε κοντινή τοποθεσία με χαμηλότερο υψόμετρο, σε απόσταση 2.5 χλμ. προς νοτιοανατολικά, δίπλα από την Σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρούπολης. Ο νέος οικισμός αναγνωρίστηκε το 1971 ως Σταθμός Λευκοθέας.
Σήμερα, το χωριό είναι εντελώς ερειπωμένο και όλα σχεδόν το σπίτια έχουν καταρρεύσει. Σε καλύτερη κατάσταση βρίσκεται το κτίριο όπου στεγαζόταν το σχολείο, καθώς και δύο εκκλησίες.

Καστρί
Βρισκόταν στα Κερδύλια όρη κοντά στον Τράγιλο. Σταδιακά εγκαταλείφτηκε, οι κάτοικοι του μετοίκησαν στην Ευκαρπία. Σήμερα υπάρχουν μόνο ερείπια και μερικές διάσπαρτες κτηνοτροφικές μονάδες. Το σημείο επισκέπτονται προσκυνητές της τοπικής Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πιο ψηλά από την εποχή των μνημονίων τα «φέσια» του δημοσίου - Ποιοι χρωστούν σε προμηθευτές και φορολογούμενους