ΤΟΠΙΚΑ
Το Ξεχασμένο Μαργαριτάρι του Μανδρακίου που χάθηκε μέσα στο νερό
Ένα ημίκλειστο παλιό ξενοδοχείο που διηγείται την ιστορία της λίμνης Κερκίνης
Ένα ημίκλειστο παλιό ξενοδοχείο που διηγείται την ιστορία της λίμνης Κερκίνης
Στο λιμανάκι Μανδρακίου, στη λίμνη Κερκίνη, υπήρχε κάποτε ένα ξενοδοχείο-κόσμημα της περιοχής. Με πανοραμική θέα στα νερά,
τα βουβάλια και τα μαγικά ηλιοβασιλέματα, συνεπήρε επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Σήμερα το κτίσμα έχει εξαφανιστεί, αλλά οι
μνήμες και οι αφηγήσεις των ντόπιων το διατηρούν ζωντανό.
Η λίμνη Κερκίνη δημιουργήθηκε το 1932 ως τεχνητή δεξαμενή στον ποταμό Στρυμόνα, με επιφάνεια 75 km² και μέγιστο βάθος 35,5 m
σε υψόμετρο 35 m .
Το 2007, ανακηρύχθηκε Εθνικό Πάρκο, προστατεύοντας τον υγρότοπο και τα σπάνια είδη που φιλοξενεί.
Ο Οικισμός Μανδράκι
Το χωριό Μανδράκι, που βρίσκεται στις βόρειες όχθες της λίμνης, έχει συνδεθεί από παλιά με την αλιεία, την εκτροφή βουβαλιών
και την παραδοσιακή φιλοξενία.
Ένα Αρχιτεκτονικό Αξιοθέατο
Οι επισκέπτες του ξενοδοχείου απολάμβαναν πανοραμική θέα στα νούφαρα, στα κοπάδια των βουβαλιών και στα Κρουσιά Ορη που
καθρεφτίζονταν στα νερά.
Η θέση του κτιρίου πάνω στο λιμανάκι το καθιστούσε μοναδικό θεατράκι για τα χρώματα της φύσης, από το απαλό ροζ της αυγής μέχρι
το μαγικό κόκκινο του ηλιοβασιλέματος.
Αρχιτεκτονική και Κοινωνία
Με στοιχεία παραδοσιακής και μοντέρνας αρχιτεκτονικής, το ξενοδοχείο συνδύαζε ξύλο και πέτρα, ενώ είχε διαμορφωθεί ώστε να
εναρμονίζεται πλήρως με το περιβάλλον. Ήταν τόπος συγκέντρωσης ντόπιων και ξένων, ταξιδιωτών και φωτογράφων, που αναζητούσαν
την απόλυτη γαλήνη (τοπικές μαρτυρίες).
Οικολογία και Πολιτισμός
Το οικοσύστημα της λίμνης σήμερα υποστηρίζει 227 είδη πτηνών, εκ των οποίων 76 καταγράφονται στο Ελληνικό Ερυθρό Βιβλίο, και
φιλοξενεί σημαντικές αγέλες βουβαλιών.
Ως σημαντικός σταθμός στη μεταναστευτική πορεία των πτηνών, το Μανδράκι αποτέλεσε πόλο έλξης για birdwatchers απ’ όλη την Ευρώπη.
Παρόν και Μνήμες
Το παλιό ξενοδοχείο έχει πλέον κατεδαφιστεί και δεν υπάρχουν εμφανή ίχνη του (τοπικές μαρτυρίες). Η περιοχή όμως συνεχίζει να ζει
μέσω μικρών ξενώνων και οικοξενώνων που προσφέρουν άμεση πρόσβαση στη λίμνη.
Οι παλιές φωτογραφίες και οι αφηγήσεις του τοπικού πληθυσμού κρατούν ζωντανή την ανάμνηση ενός τόπου όπου η φθορά του χρόνου δεν
κατάφερε να σβήσει τη μαγεία.
Σήμερα
Το παλιό ξενοδοχείο στο λιμανάκι του Μανδρακίου δεν ήταν απλώς ένας τόπος διαμονής — ήταν ένα αρχιτεκτονικό στολίδι που ένωνε την
ανθρώπινη παρουσία με την αγνή ομορφιά της φύσης. Ακροβατώντας ανάμεσα στα ήσυχα νερά της λίμνης Κερκίνης και τη ζωντανή πανίδα της,
υπήρξε για χρόνια φάρος φιλοξενίας, ηρεμίας και συνάντησης διαφορετικών κόσμων: των ντόπιων, των φυσιολατρών, των καλλιτεχνών.
Η οριστική του απουσία δεν είναι απλώς απώλεια ενός κτιρίου, αλλά ενός δυνητικού πυλώνα για την ανάπτυξη βιώσιμου τουρισμού στην
περιοχή. Αν είχε διατηρηθεί ή επαναχρησιμοποιηθεί, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο οικοτουριστικής μονάδας, εναρμονισμένης με
το οικοσύστημα της λίμνης, προσελκύοντας επισκέπτες και ενισχύοντας την τοπική οικονομία.
Ίσως όμως το ίδιο το παρελθόν του αποτελεί ένα κάλεσμα: να επανασχεδιάσουμε το μέλλον της περιοχής με σεβασμό στη φύση και την
πολιτιστική της κληρονομιά.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Α.Σπ.
τα βουβάλια και τα μαγικά ηλιοβασιλέματα, συνεπήρε επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Σήμερα το κτίσμα έχει εξαφανιστεί, αλλά οι
μνήμες και οι αφηγήσεις των ντόπιων το διατηρούν ζωντανό.
Η λίμνη Κερκίνη δημιουργήθηκε το 1932 ως τεχνητή δεξαμενή στον ποταμό Στρυμόνα, με επιφάνεια 75 km² και μέγιστο βάθος 35,5 m
σε υψόμετρο 35 m .
Το 2007, ανακηρύχθηκε Εθνικό Πάρκο, προστατεύοντας τον υγρότοπο και τα σπάνια είδη που φιλοξενεί.
Ο Οικισμός Μανδράκι
Το χωριό Μανδράκι, που βρίσκεται στις βόρειες όχθες της λίμνης, έχει συνδεθεί από παλιά με την αλιεία, την εκτροφή βουβαλιών
και την παραδοσιακή φιλοξενία.
Ένα Αρχιτεκτονικό Αξιοθέατο
Οι επισκέπτες του ξενοδοχείου απολάμβαναν πανοραμική θέα στα νούφαρα, στα κοπάδια των βουβαλιών και στα Κρουσιά Ορη που
καθρεφτίζονταν στα νερά.
Η θέση του κτιρίου πάνω στο λιμανάκι το καθιστούσε μοναδικό θεατράκι για τα χρώματα της φύσης, από το απαλό ροζ της αυγής μέχρι
το μαγικό κόκκινο του ηλιοβασιλέματος.
Αρχιτεκτονική και Κοινωνία
Με στοιχεία παραδοσιακής και μοντέρνας αρχιτεκτονικής, το ξενοδοχείο συνδύαζε ξύλο και πέτρα, ενώ είχε διαμορφωθεί ώστε να
εναρμονίζεται πλήρως με το περιβάλλον. Ήταν τόπος συγκέντρωσης ντόπιων και ξένων, ταξιδιωτών και φωτογράφων, που αναζητούσαν
την απόλυτη γαλήνη (τοπικές μαρτυρίες).
Οικολογία και Πολιτισμός
Το οικοσύστημα της λίμνης σήμερα υποστηρίζει 227 είδη πτηνών, εκ των οποίων 76 καταγράφονται στο Ελληνικό Ερυθρό Βιβλίο, και
φιλοξενεί σημαντικές αγέλες βουβαλιών.
Ως σημαντικός σταθμός στη μεταναστευτική πορεία των πτηνών, το Μανδράκι αποτέλεσε πόλο έλξης για birdwatchers απ’ όλη την Ευρώπη.
Παρόν και Μνήμες
Το παλιό ξενοδοχείο έχει πλέον κατεδαφιστεί και δεν υπάρχουν εμφανή ίχνη του (τοπικές μαρτυρίες). Η περιοχή όμως συνεχίζει να ζει
μέσω μικρών ξενώνων και οικοξενώνων που προσφέρουν άμεση πρόσβαση στη λίμνη.
Οι παλιές φωτογραφίες και οι αφηγήσεις του τοπικού πληθυσμού κρατούν ζωντανή την ανάμνηση ενός τόπου όπου η φθορά του χρόνου δεν
κατάφερε να σβήσει τη μαγεία.
Σήμερα
Το παλιό ξενοδοχείο στο λιμανάκι του Μανδρακίου δεν ήταν απλώς ένας τόπος διαμονής — ήταν ένα αρχιτεκτονικό στολίδι που ένωνε την
ανθρώπινη παρουσία με την αγνή ομορφιά της φύσης. Ακροβατώντας ανάμεσα στα ήσυχα νερά της λίμνης Κερκίνης και τη ζωντανή πανίδα της,
υπήρξε για χρόνια φάρος φιλοξενίας, ηρεμίας και συνάντησης διαφορετικών κόσμων: των ντόπιων, των φυσιολατρών, των καλλιτεχνών.
Η οριστική του απουσία δεν είναι απλώς απώλεια ενός κτιρίου, αλλά ενός δυνητικού πυλώνα για την ανάπτυξη βιώσιμου τουρισμού στην
περιοχή. Αν είχε διατηρηθεί ή επαναχρησιμοποιηθεί, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο οικοτουριστικής μονάδας, εναρμονισμένης με
το οικοσύστημα της λίμνης, προσελκύοντας επισκέπτες και ενισχύοντας την τοπική οικονομία.
Ίσως όμως το ίδιο το παρελθόν του αποτελεί ένα κάλεσμα: να επανασχεδιάσουμε το μέλλον της περιοχής με σεβασμό στη φύση και την
πολιτιστική της κληρονομιά.
Α.Σπ.
#SerresParatiritis
