Το «σήριαλ Μπισμπίκη» έχει γίνει πρώτο θέμα στα δελτία, με τις κάμερες να τρέχουν πίσω από έναν ηθοποιό και τα lifestyle πάνελ να στήνουν ρεπορτάζ για το τροχαίο στη Φιλοθέη. Ένα τροχαίο, που με μαγικό τρόπο, μετατράπηκε σε εθνικό ζήτημα.

Και την ίδια ώρα;

• Ο Ρούτσι λιώνει μέρα με τη μέρα στο Σύνταγμα, ζητώντας το αυτονόητο: δικαιοσύνη.

• Στην εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ παρελαύνουν ευθύνες και εκατομμύρια, αλλά η κάλυψη είναι στα ψιλά.

Είναι σαφές: το καθεστώς Μητσοτάκη δεν χρειάζεται λογοκρισία· έχει τα «δικά του» κανάλια. Όσο σερβίρουν κουτσομπολιό, τόσο εξαφανίζονται τα σκάνδαλα.

Άρτος δεν υπάρχει. Το θέαμα είναι φτηνό. Και η Δημοκρατία πληρώνει το λογαριασμό.

Το Μαξίμου τρίβει τα χέρια του: το κοινό κρατιέται απασχολημένο με φωτογραφίες, αναβολές δικών και «ποιος τηλεφώνησε ποιον», ενώ η πραγματική πολιτική ατζέντα εξαφανίζεται πίσω από το καπνογόνο της τηλεοπτικής σκόνης.

Η ουσία είναι μία: όσο παίζονται σήριαλ, το καθεστώς κερδίζει χρόνο. Όμως ο λογαριασμός της σιωπής και της συγκάλυψης έρχεται πάντα στο τέλος και τότε, κανένα «Μπισμπίκη-γκέιτ» δεν θα μπορεί να κρύψει τις ευθύνες.

Παρατηρητικός