ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Χριστουγεννιάτικο δέντρο : Ξενόφερτο ή όχι; Πότε έγινε δικό μας το αγαπημένο έθιμο

Ήταν τα Χριστούγεννα του μακρινού 1833 όταν οι κάτοικοι της τότε πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους αντίκρισαν για πρώτη φορά το στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο

Ήταν τα Χριστούγεννα του μακρινού 1833 όταν οι κάτοικοι της τότε πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους αντίκρισαν για πρώτη φορά το στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο

Ήταν τα Χριστούγεννα του μακρινού 1833 όταν οι κάτοικοι της τότε πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους αντίκρισαν για πρώτη φορά το στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Οι κάτοικοι του Ναυπλίου έκαναν ουρές για να θαυμάσουν το εντυπωσιακό ξενόφερτο έθιμο που κοσμούσε τα ανάκτορα.
Ωστόσο, από την ημέρα εκείνη πέρασε πολύς καιρός μέχρι να καθιερωθεί σε κάθε ελληνικό σπίτι, παρόλο που στην ουσία δεν αποτελούσε βαυαρικό έθιμο.

Από τις μαρτυρίες που υπάρχουν σε χειρόγραφα κείμενα προκύπτει ότι ο στολισμός του δέντρου ως εορταστικό σύμβολο χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Ανατολίτικη η προέλευσή του;

Όπως αναφέρει το dogma.gr, ο καθηγητής την Χριστιανικής Αρχαιολογίας Κώστας Καλοκύρης, υποστήριξε ότι το έθιμο του δέντρου δεν έχει γερμανική προέλευση αλλά ανατολίτικη. Την άποψη του στηρίζει σε ένα συριακό κείμενο που υπάρχει σε χειρόγραφο στο Βρετανικό Μουσείο.

Το κείμενο αναφέρεται σε ένα ναό που έχτισε το 1512 ο Αναστάσιος ο Α’ στα βόρεια της Συρίας και στον οποίο υπήρχαν δύο μεγάλα ορειχάλκινα δέντρα.

Στη Βόρεια Ευρώπη οι Βίκινγκς χρησιμοποιούσαν το δέντρο στις τελετές τους ως σύμβολο αναγέννησης, που σηματοδοτούσε το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης και της αναγέννησης της μητέρας Φύσης. Στην αρχαία Αγγλία, όπως και στην Γαλλία, οι γνωστοί μας Δρυίδες στόλιζαν με φρούτα και κεριά βελανιδιές προς τιμήν των θεών τους.

Σύμφωνα με την αγγλική παράδοση αυτός που καθιέρωσε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ως σύμβολο ήταν ο Άγγλος ιερομόναχος Άγιος Βονιφάτιος. Ο Άγιος παρευρίσκονταν σε μια τελετή παγανιστών, οι οποίοι σύμφωνα με την παράδοση επρόκειτο να θυσιάσουν ένα παιδί κάτω από μια βελανιδιά.

Ο ιερομόναχος θέλοντας να σώσει το παιδί και να σταματήσει την τελετή έδωσε μια γροθιά στη βελανιδιά. Αμέσως ξεπήδησαν φλόγες και τύλιξαν το δέντρο. Το δέντρο αυτό ήταν το δέντρο της ζωής και αναπαριστούσε τη ζωή του Χριστού.
 
ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Οι μαγευτικές παραδόσεις των λαών όμως δεν τελειώνουν εδώ. Μια άλλη ιστορία θέλει τον περίφημο Μαρτίνο Λούθηρο να είναι ο εισηγητής του Χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Λούθηρος κάνοντας βόλτα σε ένα δάσος ένα χειμωνιάτικο βράδυ με ξαστεριά μαγεύτηκε από το παιχνίδι των δέντρων με τα αστέρια, τα οποία φαίνονταν λες και ήταν κολλημένα σαν στολίδια πάνω στα φύλλα.