Πίσω από τις λέξεις, κρύβεται ο Αλέξης

Δεν είδα κάτι νέο.
Όχι ρήξη· όχι αναγέννηση.
Μόνο την ανάγκη ενός ανθρώπου να ξαναβρεί στο παρελθόν το χαμένο του νόημα.

Η παραίτησή του μοιάζει με τελετουργία εξιλέωσης.
Τα λόγια του , με άσκηση μετάνοιας.
Δεν ζητά ξανά εξουσία· ζητά άφεση.

Οι φράσεις «σοκ εντιμότητας», «σοκ δικαιοσύνης», «σοκ δημοκρατίας» δεν είναι πολιτικές· είναι ψυχολογικές.
Απευθύνονται στο θυμικό ενός λαού κουρασμένου να ελπίζει και εκπαιδευμένου στην αδράνεια.

Όταν λέει «δεν στρατολογώ, δεν διασπώ», δεν χαράζει στρατηγική.
Διακηρύσσει αποχή. Ίσως για να δείξει ανωτερότητα· ίσως για να θυμίσει πως «δεν είναι σαν τους άλλους».
Όμως η άρνηση δεν γεννά νέο νόημα.

Πίσω από όλα αυτά, διακρίνεται μια θρυμματισμένη ταυτότητα.
Ένας άνθρωπος που κυβέρνησε με ρήξη και υποχώρηση, τώρα αναζητά λύτρωση.
Αλλά η μετάνοια δεν φτιάχνει κοινότητες.
Η εξιλέωση καθαρίζει τη συνείδηση, όχι την πολιτική πραγματικότητα.

Κι ενώ εκείνος παλεύει με το παρελθόν του, η κοινωνία κινείται αλλού.
Προς τη νοσταλγία του απόλυτου.
Μακριά από τις απονευρωμένες ταυτότητες μιας εποχής χωρίς πίστη.

Ο κόσμος δεν ζητά πια απαντήσεις· ζητά καθαρότητα — ακόμη κι αν είναι ψευδαίσθηση.
Όμως η πολιτική δεν ανασταίνεται με εξομολογήσεις.
Η χώρα δεν χρειάζεται άλλα σοκ, ούτε άλλες καθάρσεις.
Χρειάζεται ευθύνη, θεσμούς και ωριμότητα.

Γιατί ό,τι γεννιέται μόνο από τη νοσταλγία του απόλυτου,
τελειώνει πάντα μέσα στην απογοήτευση.

Όλα τα υπόλοιπα θα φανούν στον χρόνο·
εκεί όπου οι προθέσεις δοκιμάζονται και οι λέξεις παύουν να σημαίνουν.

 Παντελής Κουκουλεκίδης
πρ. Γραμματέας Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Β΄ Θεσσαλονίκης
πρ. Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας