Η υπόθεση του χλοοτάπητα στο Δημοτικό Γήπεδο Σερρών, που εξελίχθηκε σε μήνες συζητήσεων, καθυστερήσεων και αμοιβαίων κατηγοριών, δεν είναι απλώς μια τεχνική διαφωνία. Είναι το σύμπτωμα μιας βαθύτερης παθογένειας: της δυσκολίας των μελων της Δημοτικής επιτροπής να λειτουργήσουν  συντεταγμένα, με εμπιστοσύνη, διαφάνεια και κοινό στόχο.

Η πρώτη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής, που εισήγαγε το θέμα ως “επείγον”, δεν είχε την απαιτούμενη προετοιμασία και ωριμότητα. Η αρχική εισήγηση, με ελλιπή τεκμηρίωση και τεχνικές ασάφειες, δημιούργησε από την αρχή υποψίες, εντάσεις και λανθασμένες εντυπώσεις για τη διαφάνεια της διαδικασίας. Αντί να επιλυθούν τα ερωτήματα εντός του θεσμικού πλαισίου, μετατράπηκαν σε αφορμή αντιπαράθεσης και πολιτικής πόλωσης, αφήνοντας πίσω τους μια σκιά που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

Κι όμως, μέσα από αυτό το ατυχές ξεκίνημα, υπήρξε και ένα θετικό βήμα. Ο πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής, δύο ημέρες μετά την επεισοδιακή συνεδρίαση, επέλεξε να κινηθεί με θεσμική υπευθυνότητα  ζητώντας εγγράφως από τις αρμόδιες υπηρεσίες να εξετάσουν τη δυνατότητα αφαίρεσης των επίμαχων ISO από τη μελέτη, προκειμένου να διαλυθούν οι σκιές περί “φωτογραφικών όρων”.

Η υπηρεσία απάντησε πως τα ISO ήταν προαιρετικά και ότι κάθε αλλαγή απαιτούσε νέα απόφαση της Επιτροπής. Η Δημοτική Αρχή ακολούθησε πιστά τη διαδικασία, χωρίς παρακάμψεις και βιασύνη, επιλέγοντας τον θεσμικό δρόμο. Ήταν μια επιλογή ορθή και διοικητικά καθαρή, αν και στοίχισε σε χρόνο  καθώς χρειάστηκε σχεδόν τετράμηνη καθυστέρηση μέχρι την επαναφορά του θέματος.

Όταν η πολιτική φθείρει το έργο

Η καθυστέρηση αυτή, αν και διοικητικά εξηγήσιμη, ανέδειξε για ακόμη μία φορά την τοξικότητα που διαπερνά τη δημόσια ζωή των Σερρών. Αντί για νηφάλιο διάλογο και συνεργασία, κυριάρχησαν καταγγελίες, ψίθυροι και καχυποψία, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που λειτουργεί αποτρεπτικά για κάθε σοβαρή προσπάθεια υλοποίησης έργων.

Η αντιπολίτευση έχει κάθε δικαίωμα να ασκεί έλεγχο, όχι όμως να εγκλωβίζει τη λειτουργία του Δήμου σε διαρκές κλίμα καχυποψίας και μικροπολιτικής αντιπαράθεσης. Από την άλλη πλευρά, και η Δημοτική Αρχή φέρει ευθύνη για τη συντήρηση αυτού του κλίματος. Η έλλειψη σταθερής επικοινωνίας, έγκαιρης ενημέρωσης και πολιτικής εξωστρέφειας επιτρέπει στους ψιθύρους να προηγούνται των επίσημων θέσεων και αφήνει χώρο σε παραφιλολογίες και αμφιβολίες.

Η αγωνία μιας πόλης που θέλει να προχωρήσει

Ο χλοοτάπητας ήταν απλώς η αφορμή· το ουσιαστικό ερώτημα είναι αν η Δημοτική επιτροπή  μπορεί να ξεπεράσει τη σκιά της πολιτικής καχυποψίας και να επιστρέψει σε μια κανονικότητα , όπου οι αποφάσεις θα υπηρετούν την πόλη και όχι τις εντυπώσεις.

Γιατί η πρόοδος μιας πόλης δεν μετριέται από τις συνεδριάσεις και τις αντιπαραθέσεις, αλλά από τα έργα που βλέπει, τα αποτελέσματα που νιώθει και την εμπιστοσύνη που ξανακερδίζει.

Η κοινωνία των Σερρών έχει κουραστεί. Κουράστηκε να βλέπει έργα να βαλτώνουν, συνεδριάσεις να γίνονται πεδία αντιπαράθεσης και τη δημόσια ζωή να περιστρέφεται γύρω από δηλώσεις και καταγγελίες.
Αυτό που ζητά πλέον είναι απλό: λειτουργίες με αποτέλεσμα, διαδικασίες με διαφάνεια και έργα που ολοκληρώνονται.

Γράφει ο Πασχάλης θ. Τόσιος