Η υποκριτική φιέστα Γεωργιάδη πάνω στα ερείπια της υγείας
Από το «στολίδι της Βόρειας Ελλάδας» το 2010, σήμερα το νοσοκομείο έχει μετατραπεί στη «ντροπή» της περιοχής. Γιατροί παραιτούνται, ειδικότητες εξαφανίζονται, ασθενείς ταλαιπωρούνται, ζωές χάνονται. Η αλήθεια είναι σκληρή: το νοσοκομείο των Σερρών καταρρέει όχι από φυσικά αίτια, αλλά από πολιτική επιλογή.
Από το «στολίδι της Βόρειας Ελλάδας» το 2010, σήμερα το νοσοκομείο έχει μετατραπεί στη «ντροπή» της περιοχής. Γιατροί παραιτούνται, ειδικότητες εξαφανίζονται, ασθενείς ταλαιπωρούνται, ζωές χάνονται. Η αλήθεια είναι σκληρή: το νοσοκομείο των Σερρών καταρρέει όχι από φυσικά αίτια, αλλά από πολιτική επιλογή.

Η χθεσινή επίσκεψη του Υπουργού Υγείας, Άδωνη Γεωργιάδη, στο Νοσοκομείο Σερρών δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια ακόμη στημένη φιέστα. Ένας Υπουργός που κατέφθασε με κάμερες, χαμόγελα και υποσχέσεις, λες και βρέθηκε σε εγκαίνια έργου και όχι σε ένα νοσοκομείο που αγκομαχά να σταθεί όρθιο, με γιατρούς εξαντλημένους και ασθενείς σε απόγνωση.
Από το «στολίδι της Βόρειας Ελλάδας» το 2010, σήμερα το νοσοκομείο έχει μετατραπεί στη «ντροπή» της περιοχής. Γιατροί παραιτούνται, ειδικότητες εξαφανίζονται, ασθενείς ταλαιπωρούνται, ζωές χάνονται. Η αλήθεια είναι σκληρή: το νοσοκομείο των Σερρών καταρρέει όχι από φυσικά αίτια, αλλά από πολιτική επιλογή.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, με χυδαία υποκρισία, τάζει μαγνητικούς τομογράφους και νέες κλινικές, αποφεύγοντας να πει το πιο κρίσιμο: ποιος θα τις λειτουργήσει; Πώς θα σταματήσει το κύμα φυγής γιατρών που αφήνουν πίσω τους τμήματα κλινικά νεκρά; Πώς θα αναπληρωθεί το κενό νοσηλευτικού προσωπικού που έχει φτάσει στα όρια της εξουθένωσης;
Κι αν η κυβέρνηση στήνει φιέστες, η εικόνα του τοπικού πολιτικού προσωπικού είναι ακόμη πιο θλιβερή. Βουλευτές και αιρετοί σιωπούν, ποζάρουν στις φωτογραφίες, χειροκροτούν τον υπουργό, την ώρα που οι συμπολίτες τους ζουν τον καθημερινό εφιάλτη ενός συστήματος υγείας που τους εγκαταλείπει. Αντί να διεκδικήσουν, βολεύονται σε ρόλο κομπάρσου. Αντί να απαιτήσουν, υποκλίνονται.
Από τις δεσμεύσεις φτάσαμε στις κοροϊδίες. Από την αδιαφορία οδηγηθήκαμε στις χαμένες ζωές. Και οι Σέρρες εξακολουθούν να παραμένουν απροστάτευτες, έρμαιο μιας ανίκανης τοπικής ηγεσίας και μιας ανήθικης πολιτικής ηγεσίας που βλέπει την υγεία ως κόστος.
Οι Σερραίοι δεν έχουν ανάγκη από άλλες επισκέψεις βιτρίνας. Δεν έχουν ανάγκη από ψεύτικα χαμόγελα μπροστά στις κάμερες. Έχουν ανάγκη από γιατρούς, προσωπικό, σύγχρονες υποδομές. Έχουν ανάγκη από πολιτικούς με θάρρος, που θα συγκρουστούν με την πολιτική της εγκατάλειψης.
Κι αν αυτοί λείπουν, τότε απομένει μόνο η κοινωνία. Γιατί η φωνή των πολιτών, δυνατή και ενωμένη, είναι το τελευταίο και πιο ισχυρό όπλο που μπορεί να επιβάλει την αλήθεια και να απαιτήσει το αυτονόητο: ένα νοσοκομείο αντάξιο της ζωής και της αξιοπρέπειας των Σερραίων.
Γράφει ο Πασχάλης θ. Τόσιος