Γράφει ο Αλέξης Κοιμήσης

Θλίβομαι και λυπάμαι γιατί βλέπω ότι τα πράγματα στον τουρισμό δεν είναι τόσο καλά και εύκολα όσο τις προηγούμενες χρονιές. Δυστυχώς για εμάς έχουν ανοίξει οι αγορές της Τουρκίας, της Αιγύπτου, της Τυνησίας και άλλων γειτονικών χωρών με αποτέλεσμα να “χτυπιούνται” οι τιμές μας από τους ανταγωνιστές μας και να υπάρχει πτώση παντού. Αυτό που χρειαζόμαστε επειγόντως για να πάρουμε τα πάνω μας είναι μια δυνατή ομάδα ειδάλλως προβλέπω το 2020 να είναι χειρότερο από το 2019.

Έχουμε ανάγκη από μια έμπειρη ομάδα, καταρτισμένων ανθρώπων που να γνωρίζουν τον κλάδο του τουρισμού έτσι ώστε να βοηθηθεί η μοναδική αυτή βιομηχανία που έχουμε στην Ελλάδα και που βοηθάει το κράτος να μην καταρρεύσει. Σε αυτό πρέπει να δώσουμε βάση και να αφήσουμε στην άκρη τις τάχα μου επενδύσεις όπως το αεροδρόμιο του Ελληνικού που μόνο στόχο έχουν να εξυπηρετηθούν ορισμένα επιχειρηματικά συμφέροντα χωρίς κανένα όφελος για την ίδια τη χώρα.

Σκεφτόμενος αυτά, βλέπω τώρα τον πρωθυπουργό μας, τον επονομαζόμενο Κούλη να δείχνει πραγματικά την τρομακτική εμπειρία που έχει στις επιλογές προσώπων. Όρισε υπουργό Τουρισμού τον Χάρη Θεοχάρη, έντιμος άνθρωπος μεν αλλά ξέρει από τουρισμό όσο ξέρω εγώ από τάνγκο και φιγούρες. Τοποθέτησε, ακόμη, γενικό γραμματέα Τουρισμού, τον αλευροβιομήχανο Κωνσταντίνο Λούλη. Σοβαρός και αξιόλογος άνθρωπος, τον έχω γνωρίσει και προσωπικά, με αφήνουν αδιάφορο οι πολιτικές του πεποιθήσεις και από τουρισμό ξέρει όσα ξέρω εγώ από αλεύρια.

Και από το.. καλό στο.. καλύτερο! Μόλις ανακοινώθηκε ότι νέα πρόεδρος του ΕΟΤ είναι η Άντζελα Γκερέκου! Πρασινομάτα μου, που πήγε “το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό”; Αυτή, μάλιστα, η τελευταία τοποθέτηση με κάνει να πω “θεέ μου που είσαι Όλγα, γύρνα πίσω”. Και ξέρετε ότι είναι γνωστή η αντιπάθεια που έχω στο πρόσωπο της Όλγας Κεφαλογιάννη. Με τέτοιο Τρίο Μπελκάντο στην ηγεσία του Τουρισμού σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα, ο μέγας ηγέτης Κούλης δεν μπορούσε να κάνει καλύτερες επιλογές;

Γι’ αυτόν τον λόγο από σήμερα, εγώ προσωπικά, αλλάζω το χαϊδευτικό του “Κούλης” και το μετατρέπω σε “Μπούλης”. Γιατί αυτό του αρμόζει με τέτοιες επιλογές ανθρώπων σε καίριες θέσεις. Θα ήθελα, παράλληλα, να συγχαρώ και τους επικεφαλής των τουριστικών μας φορέων που για άλλη μια φορά έμειναν άλαλοι και άπραγοι απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις. Μια ζωή κότες ήσασταν και κότες θα παραμείνετε.

Υ.Γ. Θα ήθελα να τελειώσω αυτό μου το κείμενο τραγουδώντας “η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τον διάολο τραβά, τραβά, τραβά..”!