Στο σήριαλ του Ταμείου Αλληλεγγύης στον Δήμο Σερρών, ορισμένοι έχουν βρει την τέλεια αφορμή για φθηνό αντιπολιτευτικό λαϊκισμό. Ο κ. Αλέξανδρος Χρυσαφής, πρώην δήμαρχος και νυν λαλίστατος σχολιαστής, ανακάλυψε ξαφνικά «ύποπτες» κατανομές πόρων, «ανταλλάγματα» και «συναλλαγές» της σημερινής Δημοτικής Αρχής. Μόνο που ξεχνά πως από το 2020 έως το 2022, επί δικής του δημαρχίας, το ίδιο Ταμείο έδωσε 1.410.000 ευρώ στον Δήμο, χωρίς τότε κανείς – ούτε φυσικά ο ίδιος – να μιλά για προαποφασισμένα παζάρια.

Ας σοβαρευτούμε: το πρόβλημα δεν είναι αν φτιάχτηκε ένα προπονητικό κολυμβητήριο ή αν στρώθηκε τάπητας στο στάδιο. Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση, που μοίρασε κονδύλια μέσω Ταμείου Αλληλεγγύης, δεν έκανε το αυτονόητο: να ενισχύσει ουσιαστικά το Νοσοκομείο Σερρών που στενάζει, να καλύψει τα τεράστια κενά στην Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών και να εξασφαλίσει υποδομές ανθεκτικές στις αυξημένες πιέσεις από τις δομές μεταναστών.

Τα χρήματα για αθλητικές εγκαταστάσεις δεν είναι το πρόβλημα – είναι το φύλλο συκής πίσω από το οποίο κρύβεται η κρατική απουσία από τα σοβαρά. Όμως, αντί για σοβαρή κριτική προς την κυβέρνηση, ορισμένοι προτιμούν να κάνουν μικροπολιτικό πανηγυράκι σε τοπικό επίπεδο.

Και κάτι ακόμη προς τον κ. Χρυσάφη: Αν θέλει να μιλήσει για ευθύνες, μήπως να μας πει τι ακριβώς διεκδίκησε (ή ΔΕΝ διεκδίκησε) από την κυβέρνηση ως δήμαρχος; Τι άφησε πίσω του για το Νοσοκομείο, την Αστυνομία, τις κοινωνικές δομές; Ή μήπως τότε το αφήγημα ήταν ότι όλα πήγαιναν… ρολόι;

Η κοινωνία των Σερρών δεν χρειάζεται ούτε κραυγές, ούτε επιλεκτική αμνησία. Χρειάζεται αλήθεια, σοβαρότητα και ξεκάθαρες τοποθετήσεις απέναντι και στους τοπικούς παράγοντες και στους κυβερνώντες.

✍️ Γράφει ο Πασχάλης θ. Τόσιος