Απέναντι σε μια εξουσία που αντιμετωπίζει τον πρωτογενή τομέα ως «παράπλευρη απώλεια», οι άνθρωποι της γης απαντούν με πράξεις. Οι δρόμοι δεν κλείνουν από τους αγρότες , ανοίγουν από τους ίδιους. Λωρίδες δίνονται στην κυκλοφορία, διόδια σηκώνονται, εκδρομείς διευκολύνονται. Η κυβερνητική προπαγάνδα καταρρέει μπροστά στην πραγματικότητα.

Στο μπλόκο της Νίκαια Λάρισας, όπως και σε δεκάδες ακόμη σημεία της χώρας, οι αγρότες στέλνουν ένα μήνυμα που δεν μπορεί να διαστρεβλωθεί:
ο αγώνας τους δεν στρέφεται ενάντια στην κοινωνία, αλλά ενάντια σε μια πολιτική που διαλύει την κοινωνία.

Όχι «μαξιμαλισμός», αλλά επιβίωση

Η κυβέρνηση επιχειρεί να βαφτίσει τα αιτήματα των αγροτών «υπερβολικά» και «ανέφικτα», την ίδια στιγμή που μοιράζει δισεκατομμύρια σε επιχειρηματικούς ομίλους, χαρίζει φόρους, εξασφαλίζει αφορολόγητο πετρέλαιο σε ισχυρούς παίκτες της οικονομίας και επιδοτεί την κερδοσκοπία.

Για τους αγρότες, όμως, τα αιτήματα δεν είναι ιδεολογικά. Είναι ζήτημα επιβίωσης. Είναι το δικαίωμα να μείνουν στα χωριά τους, να καλλιεργούν, να παράγουν, να μην εγκαταλείψουν τη γη τους για μια θέση φθηνού εργατικού δυναμικού στα αστικά κέντρα ή στο εξωτερικό.

Η ύπαιθρος ερημώνει  και η κυβέρνηση σιωπά

Η εγκατάλειψη της υπαίθρου δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών. Χωριά που αδειάζουν, κτηνοτροφία που καταρρέει, παραγωγοί που οδηγούνται στο ξεκλήρισμα. Και απέναντι σε όλα αυτά, ένα κράτος απών — εκτός αν πρόκειται να στείλει ΜΑΤ, να εκτρέψει την κυκλοφορία και να δείξει «αποφασιστικότητα» στα δελτία ειδήσεων.

Οι αγρότες δεν ζητούν χάρη. Ζητούν δίκαιους όρους, ουσιαστική στήριξη, πολιτικές που να υπηρετούν το κοινωνικό συμφέρον και όχι τα ισχυρά λόμπι.

Ο κοινωνικός αυτοματισμός απέτυχε

Η μεγάλη ήττα της κυβέρνησης δεν είναι μόνο πολιτική. Είναι ηθική. Η κοινωνία δεν στράφηκε εναντίον των αγροτών. Αντιθέτως, αναγνώρισε στο πρόσωπό τους έναν αγώνα που την αφορά άμεσα: το κόστος ζωής, την ακρίβεια, τη διάλυση της παραγωγικής βάσης, τη γενικευμένη ανασφάλεια.

Οι αγρότες απέδειξαν ότι ο συλλογικός αγώνας μπορεί να είναι υπεύθυνος, αλληλέγγυος και βαθιά κοινωνικός. Και γι’ αυτό ακριβώς τους φοβούνται.

Ένας αγώνας που αφορά όλους μας

Ο αγώνας των αγροτών δεν είναι «κλαδικός». Είναι αγώνας για το δικαίωμα στην παραγωγή, στην εργασία, στην αξιοπρέπεια. Είναι αγώνας απέναντι σε μια κυβέρνηση που θεωρεί την κοινωνία κόστος και τα συμφέροντα των λίγων επένδυση.

Και γι’ αυτό, όσο κι αν προσπαθούν να τον συκοφαντήσουν, ο αγώνας αυτός θα συνεχιστεί.
Με τους αγρότες όρθιους.
Με την κοινωνία στο πλευρό τους.