Στο νομό Σερρών, στην Αγία Ελένη, τη Δευτέρα της Τυρινής συναντάμε το έθιμο του «καλόγερου»

Οι «Κουδουνοφόροι Τράγοι», από αιώνες πριν μέχρι και σήμερα, την περίοδο της Αποκριάς γεμίζουν τους δρόμους του Σοχού, αναστατώνουν γη και ουρανό, προκαλούν τη φύση και την κοινωνία. Ομάδες μεταμφιεσμένων με μαύρες γιδοπροβιές, ζωσμένοι με τα τέσσερα ογκώδη σιδερένια κουδούνια, παρουσιάζονται από παντού, χοροπηδούν και σείουν τα κουδούνια τους ενώ τραγουδούν με γοερή φωνή.Στο νομό Σερρών, στην Αγία Ελένη, τη Δευτέρα της Τυρινής συναντάμε το έθιμο του «καλόγερου». Τη γιορτή αυτή αρχίζουν οι Αναστενάρηδες με απόκρυφη μυσταγωγία και συμμετέχουν και οι μίμοι, οι οποίοι συγκροτούν το θίασο: ο Βασιλιάς, το Βασιλόπουλο, ο καπιστράς, ο καλόγερος, η νύφη, η μπάμπω και το εφταμηνίτικο, οι γύφτοι με την αρκούδα και,τέλος, οι Κουρούτζηδες (φύλακες).Αφού ο θίασος του Καλόγερου επισκεφθεί όλα τα σπίτια του χωριού,συγκεντρώνονται όλοι οι κάτοικοι στην πλατεία, όπου γίνεται ηπροετοιμασία του συμβολικού αγρού για τη σπορά και ακολουθεί η σκηνήτου θανάτου και της ανάστασης του πρωταγωνιστή Καλόγερου.

Μόλιςαναγγελθεί η ανάσταση του πρωταγωνιστή, ο θίασος αρχίζει κυκλικό χορόγύρω από το συμβολικά σπαρμένο χωράφι, με τον Βασιλιά Σπορέα στηνκορυφή του χορού. Μετά το χορό ο Αναστενάρης δίνει τις ευχές του καιτο πλήθος, ευχόμενο «κι από του χρόνου», διαλύεται.
Η λαϊκή αυτή θρακική λατρεία παρουσιάζει επίσης εμφανή τα γνωστάστοιχεία του αρχαίου Διονυσιασμού. Οι ερευνητές του εθίμου βλέπουν ταπάθη και την ανάσταση του Καλόγερου ως επιβίωση από τα πάθη του θεού Διονύσου.
Ν.Τ.