ΤΟΠΙΚΑ

Παραδοσιακό σάμαλι στα Σέρρας

Στις Σέρρες το πολίτικο σάμαλι, πωλείτο από πλανόδιους σαμαλιτζήδες, όπως ήταν και οι χαλβατζήδες ή οι σαλεπιτζήδες. Υπήρξε πάντα αγαπημένο γλυκό των παιδιών που χόρταινε και έδινε χαρά.Το έφεραν οι προσφυγες όπως και τα περισσότερα γλυκά με φύλλο.

Στις Σέρρες το πολίτικο σάμαλι, πωλείτο από πλανόδιους σαμαλιτζήδες, όπως ήταν και οι χαλβατζήδες ή οι σαλεπιτζήδες. Υπήρξε πάντα αγαπημένο γλυκό των παιδιών που χόρταινε και έδινε χαρά.Το έφεραν οι προσφυγες όπως και τα περισσότερα γλυκά με φύλλο.

Της Ειρήνης Καρατζά

Το σάμαλι είναι ένα από τα σιροπιαστά ανατολίτικα κέικ με σιμιγδάλι που το βρίσκουμε σε πολλές παραλλαγές.
Η λέξη σημαίνει συριακό σύμφωνα με τον Ν. Σαραντάκο και έτσι δικαιολογείται επαρκώς και το γεγονός ότι θεωρείται το γλυκό της Δαμασκού.

 
Το Σάμαλι είναι ένα από τα γλυκά της Συρίας όπου ήρθε αρχικά στην Σμύρνη και την Πόλη και από τότε έγινε ένα από τα αγαπημένα γλυκά και των Ελλήνων.
                                                
Και στις Σέρρες την δεκαετία 1980 ο κύριος Στέλιος, ο γραφικός μικροπωλητής στον ιστορικό πλάτανο του Προφήτη Ηλία επί της  οδού Αθανασίου Αργυρού, πουλούσε το παραδοσιακό σάμαλι με φιστίκι.
 
Από τη Δαμασκό η προέλευση

Η Δαμασκός ήταν γνωστή για τα αρωματικά τριαντάφυλλα, τα ρόδα της Δαμασκού, που έδιναν το φημισμένο ροδόνερο.
 
Το σάμαλι μοσχοβολούσε ροδόνερο στη Συρία και δεν λεγόταν σάμαλι εκεί.
 
Οι ταξιδευτές μετέφεραν το γλυκό στη Σμύρνη και την Πόλη, όπου πήρε το όνομα για να δηλωθεί η προέλευσή του και αρωματίστηκε με το προνομιούχο μυρωδικό του παλατιού, τη μαστίχα.
 
Βάσει όλων το σιμιγδάλι, και μάλιστα αυτό που λέμε χονδρό σιμιγδάλι (που δεν είναι πια και τόσο χοντρό εδώ που τα λέμε…).
 
Το φούσκωμα και το «σπάσιμο» του κόκκου του, επιτυγχάνεται με τα υγρά που χρησιμοποιούνται σε κάθε συνταγή και με το γιαούρτι.