ΚΟΣΜΟΣ
Πέπε Μουχίκα: Ο φτωχότερος πρόεδρος στον πλουσιότερο δρόμο της ανθρωπιάς
Μια ειλικρινής αποχαιρετιστήρια σκέψη για τον άνθρωπο που έζησε όπως πίστευε — και κυβέρνησε όπως ζούσε
Μια ειλικρινής αποχαιρετιστήρια σκέψη για τον άνθρωπο που έζησε όπως πίστευε — και κυβέρνησε όπως ζούσε
Ο Μουχίκα δεν ήταν απλώς ο πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης. Ήταν ένας σύγχρονος επαναστάτης με γη και ρίζες, ένας άνθρωπος που
πάλεψε με τη ζωή και τον εαυτό του για να μην ξεπουλήσει τα πιστεύω του. Έζησε απλά, αγωνίστηκε σκληρά, πλήρωσε το τίμημα, και
όταν ήρθε η ώρα της εξουσίας — δεν άλλαξε.
Λίγα λόγια για τη ζωή του:
Γεννήθηκε το 1935 σε μια φτωχή αγροτική οικογένεια. Από νεαρή ηλικία στρατεύτηκε στην πολιτική δράση και έγινε μέλος του
αντάρτικου κινήματος Tupamaros, μιας αριστερής ένοπλης οργάνωσης που πάλευε ενάντια στη δικτατορία. Για τη δράση του, πέρασε
περισσότερα από 13 χρόνια στη φυλακή, πολλά από αυτά στην απομόνωση, με βασανιστήρια και χωρίς ανθρώπινη επαφή.
Κι όμως, δεν βγήκε από τη φυλακή με εκδίκηση στην καρδιά. Βγήκε με συγχώρεση και σοφία. Σε συνέντευξή του, είχε πει:
«Η φυλακή μου πήρε τα καλύτερά μου χρόνια, αλλά μου έδωσε κάτι μεγαλύτερο: μου έδειξε πόσο λίγο αξίζουν τα υλικά πράγματα και
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή».
Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, εντάχθηκε στη νόμιμη πολιτική, εξελέγη βουλευτής και αργότερα υπουργός Γεωργίας. Από το
2010 έως το 2015 διετέλεσε πρόεδρος της Ουρουγουάης.
Μερικά από τα πολιτικά του επιτεύγματα:
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, η Ουρουγουάη έκανε άλματα προς τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό και την προοδευτικότητα:
-Νομιμοποίησε τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων — μία από τις πρώτες χώρες στη Λατινική Αμερική που το έκανε.
-Νομιμοποίησε την κάνναβη και δημιούργησε κρατικό σύστημα ελέγχου, δίνοντας ένα εναλλακτικό μοντέλο στην παγκόσμια μάχη κατά
των ναρκωτικών.
-Εφάρμοσε σημαντικές πολιτικές αναδιανομής πλούτου και ενίσχυσης της δημόσιας παιδείας και υγείας.
-Στήριξε τη διαφάνεια, την οικολογία και την αγροτική ανάπτυξη με έμφαση στους μικρούς παραγωγούς.
Ένα παράδειγμα, μια παρακαταθήκη
Στην Ελλάδα της απογοήτευσης, των διαψεύσεων, της φθοράς της δημοκρατίας και της απαξίωσης της πολιτικής, τέτοιες φιγούρες δεν
είναι μόνο σπάνιες — είναι και αναγκαίες. Όχι ως σωτήρες, αλλά ως καθρέφτες. Για να θυμόμαστε ότι η εξουσία δεν είναι υποχρεωτικά
διαφθορά. Ότι μπορείς να κυβερνάς χωρίς να ξεχνάς ποιος είσαι. Ότι μπορείς να μιλάς για ισότητα και να το εννοείς.
*Ο Μουχίκα δεν άφησε πίσω του πλούτη ή κληρονομιά. Άφησε ένα παράδειγμα. Και αυτό είναι πιο σπάνιο από χίλια αξιώματα.*
Επίλογος
Σε αυτό τον κόσμο, όλοι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε με τον ίδιο τρόπο. Η ιδέα ότι κάποιοι αξίζουν περισσότερο λόγω εξουσίας,
πλούτου ή καταγωγής είναι η μεγαλύτερη μας αυταπάτη. Ο Μουχίκα ήρθε να μας θυμίσει ότι δεν είναι αφέλεια να πιστεύεις στην
ισότητα — είναι ευθύνη. Όσο κι αν το σύστημα προσπαθεί να μας πείσει πως «έτσι είναι τα πράγματα», η ζωή του απέδειξε ότι
όλα μπορούν να είναι αλλιώς. Και ίσως τελικά, αυτή να είναι η πιο σιωπηλή, αλλά δυνατή επανάσταση.
.jpg)
.png)
.jpg)
Α.Σπ.
πάλεψε με τη ζωή και τον εαυτό του για να μην ξεπουλήσει τα πιστεύω του. Έζησε απλά, αγωνίστηκε σκληρά, πλήρωσε το τίμημα, και
όταν ήρθε η ώρα της εξουσίας — δεν άλλαξε.
Λίγα λόγια για τη ζωή του:
Γεννήθηκε το 1935 σε μια φτωχή αγροτική οικογένεια. Από νεαρή ηλικία στρατεύτηκε στην πολιτική δράση και έγινε μέλος του
αντάρτικου κινήματος Tupamaros, μιας αριστερής ένοπλης οργάνωσης που πάλευε ενάντια στη δικτατορία. Για τη δράση του, πέρασε
περισσότερα από 13 χρόνια στη φυλακή, πολλά από αυτά στην απομόνωση, με βασανιστήρια και χωρίς ανθρώπινη επαφή.
Κι όμως, δεν βγήκε από τη φυλακή με εκδίκηση στην καρδιά. Βγήκε με συγχώρεση και σοφία. Σε συνέντευξή του, είχε πει:
«Η φυλακή μου πήρε τα καλύτερά μου χρόνια, αλλά μου έδωσε κάτι μεγαλύτερο: μου έδειξε πόσο λίγο αξίζουν τα υλικά πράγματα και
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή».
Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, εντάχθηκε στη νόμιμη πολιτική, εξελέγη βουλευτής και αργότερα υπουργός Γεωργίας. Από το
2010 έως το 2015 διετέλεσε πρόεδρος της Ουρουγουάης.
Μερικά από τα πολιτικά του επιτεύγματα:
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, η Ουρουγουάη έκανε άλματα προς τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό και την προοδευτικότητα:
-Νομιμοποίησε τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων — μία από τις πρώτες χώρες στη Λατινική Αμερική που το έκανε.
-Νομιμοποίησε την κάνναβη και δημιούργησε κρατικό σύστημα ελέγχου, δίνοντας ένα εναλλακτικό μοντέλο στην παγκόσμια μάχη κατά
των ναρκωτικών.
-Εφάρμοσε σημαντικές πολιτικές αναδιανομής πλούτου και ενίσχυσης της δημόσιας παιδείας και υγείας.
-Στήριξε τη διαφάνεια, την οικολογία και την αγροτική ανάπτυξη με έμφαση στους μικρούς παραγωγούς.
Ένα παράδειγμα, μια παρακαταθήκη
Στην Ελλάδα της απογοήτευσης, των διαψεύσεων, της φθοράς της δημοκρατίας και της απαξίωσης της πολιτικής, τέτοιες φιγούρες δεν
είναι μόνο σπάνιες — είναι και αναγκαίες. Όχι ως σωτήρες, αλλά ως καθρέφτες. Για να θυμόμαστε ότι η εξουσία δεν είναι υποχρεωτικά
διαφθορά. Ότι μπορείς να κυβερνάς χωρίς να ξεχνάς ποιος είσαι. Ότι μπορείς να μιλάς για ισότητα και να το εννοείς.
*Ο Μουχίκα δεν άφησε πίσω του πλούτη ή κληρονομιά. Άφησε ένα παράδειγμα. Και αυτό είναι πιο σπάνιο από χίλια αξιώματα.*
Επίλογος
Σε αυτό τον κόσμο, όλοι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε με τον ίδιο τρόπο. Η ιδέα ότι κάποιοι αξίζουν περισσότερο λόγω εξουσίας,
πλούτου ή καταγωγής είναι η μεγαλύτερη μας αυταπάτη. Ο Μουχίκα ήρθε να μας θυμίσει ότι δεν είναι αφέλεια να πιστεύεις στην
ισότητα — είναι ευθύνη. Όσο κι αν το σύστημα προσπαθεί να μας πείσει πως «έτσι είναι τα πράγματα», η ζωή του απέδειξε ότι
όλα μπορούν να είναι αλλιώς. Και ίσως τελικά, αυτή να είναι η πιο σιωπηλή, αλλά δυνατή επανάσταση.
Α.Σπ.
#SerresParatiritis
