ΚΟΣΜΟΣ
Πόσο γρήγορα θα τελείωνε ένας πυρηνικός πόλεμος; Σε… 45 λεπτά
Αν και πρόκειται για ένα υποθετικό σενάριο, ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μοιάζει εντελώς απίθανος πια - Τι είδαν ένας εμπειρογνώμονας πυρηνικής ασφάλειας και ένας πρώην υπουργός Άμυνας σε απόρρητα έγγραφα;
Αν και πρόκειται για ένα υποθετικό σενάριο, ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μοιάζει εντελώς απίθανος πια - Τι είδαν ένας εμπειρογνώμονας πυρηνικής ασφάλειας και ένας πρώην υπουργός Άμυνας σε απόρρητα έγγραφα;
Ο πυρηνικός πόλεμος, όσο τρομακτικός κι αν φαίνεται, δεν θεωρείται πια απίθανος στον κόσμο που ζούμε σήμερα, όπου οι μεγάλοι «παίκτες» διαγκωνίζονται στη γεωπολιτική σκακιέρα, μη διστάζοντας να εκτοξεύσουν πυρηνικές απειλές – ευτυχώς, όχι και πυρηνικούς πυραύλους προς το παρόν.
Αυτό που περιγράφουμε είναι ένα υποθετικό σενάριο για την αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια εισερχόμενη πυρηνική επίθεση. Αν και η πλήρης διαδικασία πυρηνικής εκτόξευσης παραμένει απόρρητη, πολλές από τις οδυνηρές λεπτομέρειες έχουν δημοσιοποιηθεί μέσω αποχαρακτηρισμένων εγγράφων και αναφορών από όσους έχουν βρεθεί στο εσωτερικό.
Οι περισσότετερες πληροφορίες, μάλιστα, βασίζονται στις μαρτυρίες και τις μελέτες του Bruce Blair, πρώην αξιωματικού εκτόξευσης πυραύλων και εμπειρογνώμονα πυρηνικής ασφάλειας, και του William J. Perry, πρώην υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, σύμφωνα με την εφημερίδα Washington Post.
Κάπου στην άλλη άκρη του πλανήτη, λοιπόν, ένας «αντίπαλος» εκτοξεύει πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι μόνες δύο χώρες που διαθέτουν σήμερα διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM) με πυρηνική κεφαλή, που μπορούν να φτάσουν στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες (εκτός από συμμάχους, όπως η Βρετανία και η Γαλλία), είναι η Ρωσία και η Κίνα. Η Βόρεια Κορέα δεν έχει επιδείξει ακόμη μια τέτοια ικανότητα, αλλά θα μπορούσε στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, όπως σημειώνεται.
Σχεδόν ακαριαία, οι δορυφόροι των ΗΠΑ εντοπίζουν την εκτόξευση ICBM. Καθώς οι πύραυλοι, ύψους πολλών ορόφων, απογειώνονται, οι κινητήρες τους εκπέμπουν τεράστια θερμικά νέφη που εντοπίζονται αμέσως από αισθητήρες υπερύθρων, σε έναν αστερισμό δορυφόρων που διαχειρίζεται η Διαστημική Δύναμη των ΗΠΑ.
Ραντάρ ανιχνεύουν εισερχόμενους πυραύλους
Μόλις ένα λεπτό μετά την εκτόξευση των πυραύλων, τα επίγεια συστήματα μεταδίδουν δεδομένα σχετικά με το τι έχουν ανιχνεύσει οι δορυφόροι στη Διαστημική Διοίκηση της Πολεμικής Αεροπορίας και στη Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής (NORAD) στο Κολοράντο Σπρινγκς, στη Στρατηγική Διοίκηση των ΗΠΑ (STRATCOM) στην Ομάχα και στο Εθνικό Κέντρο Στρατιωτικής Διοίκησης (NMCC) στο Πεντάγωνο.
Συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης
Περίπου 3-4 λεπτά μετά την εκτόξευση του πυραύλου, η ομάδα έγκαιρης προειδοποίησης στο υπόγειο κέντρο διοίκησης του αρχηγείου της STRATCOM, στην αεροπορική βάση Offutt στην Ομάχα, αναφέρει στον διοικητή της STRATCOM τι βλέπει.
Ταυτόχρονα, οι ομάδες στη NORAD – έναν οργανισμό αεροδιαστημικής προειδοποίησης για την κοινή άμυνα των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά – κάνουν το ίδιο, και οι δύο ομάδες παρέχουν μια αρχική εκτίμηση αξιοπιστίας (καμία αξιοπιστία, μέτρια αξιοπιστία ή υψηλή αξιοπιστία), με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα.
Δεδομένου του αριθμού των εκτοξευόμενων πιδάκων καυσαερίων που εντοπίστηκαν και των σημείων προέλευσης της εκτόξευσης, οι ομάδες αναφέρουν γρήγορα ένα μέτριο επίπεδο αξιοπιστίας ότι μία επίθεση με πυρηνικούς βαλλιστικούς πυραύλους κατευθύνεται προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθούν οι στόχοι των πυραύλων με υψηλή αξιοπιστία.
Ενημερώνεται ο πρόεδρος
Μόλις πέντε λεπτά μετά την εκτόξευση, ήρθε η ώρα να ειδοποιηθεί ο πρόεδρος.
Ας υποθέσουμε, αυτή τη στιγμή, ότι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών πετάει κάπου με το Air Force One. Μια ασφαλής τηλεφωνική γραμμή χτυπάει, καθώς ο διοικητής της STRATCOM καλεί για να ειδοποιήσει τον πρόεδρο, οι συναγερμοί αρχίζουν να ηχούν και ένας στρατιωτικός βοηθός οδηγεί τον πρόεδρο στην αίθουσα εκτάκτων καταστάσεων του αεροπλάνου.
Ο πρόεδρος παίρνει θέση στην κεφαλή ενός μεγάλου τραπεζιού στο κέντρο της αίθουσας.
Η «πυρηνική μπάλα»
Ο στρατιωτικός σύμβουλος τοποθετεί στο τραπέζι έναν χαρτοφύλακα γνωστό ως «πυρηνική μπάλα» και τον ανοίγει, εμφανίζοντας όλα όσα θα χρειαστεί ο πρόεδρος για να διατάξει πυρηνική εκτόξευση σε απάντηση, συμπεριλαμβανομένης της λεγόμενης «μαύρης βίβλου» των επιλογών κρούσης.
Το περιεχόμενο της μαύρης βίβλου έχει καθοριστεί μέσω μιας πολύπλοκης, πολυετούς διαδικασίας σχεδιασμού και προετοιμασίας από αξιωματούχους του στρατού και της εθνικής ασφάλειας.
Από ένα καταφύγιο στην Ομάχα, ο διοικητής της STRATCOM ξεκινά μια έκτακτη διάσκεψη έκτακτης ανάγκης με τον πρόεδρο σε ζωντανή μετάδοση, μέσω βίντεο. Ο διοικητής αρχίζει να ενημερώνει τον πρόεδρο σχετικά με την κατάσταση και την τρέχουσα εκτίμηση της απειλής, ενώ στην κλήση συμμετέχουν και άλλοι σύμβουλοι υψηλού επιπέδου – εφόσον είναι σε θέση να επικοινωνήσουν – όπως ο υπουργός Άμυνας, ο πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού και άλλοι.
Ο στρατιωτικός βοηθός θέτει το περιεχόμενο της «μπάλας» μπροστά στον πρόεδρο. Ο πρόεδρος αρχίζει να σαρώνει το μενού επιλογών της μαύρης βίβλου, ενώ οι σύμβουλοι διατυπώνουν τις συστάσεις τους.
Η απειλή επιβεβαιώνεται
Δέκα λεπτά μετά την αρχική εκτόξευση, τα επίγεια ραντάρ εντοπίζουν τους εισερχόμενους ICBM κατά τη διάρκεια της πτήσης. Το ολοκληρωμένο σύστημα αξιολόγησης τακτικής προειδοποίησης και επίθεσης της NORAD ενσωματώνει και συγκρίνει δεδομένα από πολλαπλές ανεξάρτητες πηγές, για να παρέχει την πιο αξιόπιστη δυνατή αξιολόγηση.
Οι ομάδες έγκαιρης προειδοποίησης επιβεβαιώνουν ότι οι ICBM που προέρχονται από μια αντίπαλη χώρα βρίσκονται σε τροχιά προς τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πύραυλοι θα χτυπήσουν το έδαφος των ΗΠΑ σε 12 έως 15 λεπτά.
Οι περιοχές πρόσκρουσης των ICBM δεν μπορούν ακόμη να προσδιοριστούν με βεβαιότητα, αλλά τα συστήματα υπολογιστών επικαιροποιούν τις προβλέψεις με βάση τα νέα δεδομένα. Οι σύμβουλοι, που βρίσκονται σε επιφυλακή στην αίθουσα έκτακτων καταστάσεων, ενημερώνουν τον πρόεδρο.
Ο πρόεδρος αποφασίζει
Ο πρόεδρος περνάει τα επόμενα λεπτά συσκεπτόμενος με τους συμβούλους που βρίσκονται στην αίθουσα. Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας λέει στον πρόεδρο ότι δεν μπόρεσαν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τον ηγέτη του αντιπάλου. Ο πρόεδρος των Γενικών Επιτελείων προτείνει ότι η στόχευση της έδρας εξουσίας του αντιπάλου και του αρχηγείου διοίκησης και ελέγχου με ICBM θα αποτρέψει περαιτέρω επίθεση.
Ο διοικητής της STRATCOM υποστηρίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας να στοχοποιηθούν τα σιλό βαλλιστικών πυραύλων, οι βάσεις βομβαρδιστικών και οι βάσεις υποβρυχίων του αντιπάλου, για να προληφθεί ένα ακόμη πλήγμα. Άλλες φωνές προστίθενται στη «χορωδία», συνιστώντας διαφορετικές κατευθύνσεις δράσης.
Ο υπουργός Άμυνας παρεμβαίνει, προτρέποντας τον πρόεδρο να λάβει μια απόφαση μέσα στα επόμενα δύο λεπτά, αλλιώς κινδυνεύει να χάσει τη δυνατότητα αντιποίνων. Οι εχθρικοί πύραυλοι στοχεύουν πιθανότατα τα τρία πεδία σιλό ICBM που βρίσκονται στις δυτικές ΗΠΑ, για να αποτρέψουν μια μαζική επίθεση αντιποίνων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά θα μπορούσαν επίσης να υπάρχουν πύραυλοι που κατευθύνονται προς την Ουάσινγκτον ή άλλα μεγάλα κέντρα διοίκησης.
Ο πρόεδρος βγάζει το… «μπισκότο» και ανταποδίδει τα πυρά
Δεκαεπτά με 18 λεπτά αφότου οι δορυφόροι εντοπίσουν την πρώτη εκτόξευση πυραύλου, ο πρόεδρος λαμβάνει μια απόφαση. Ο πρόεδρος μπορεί να διατάξει επίθεση ακόμη και αν κάθε σύμβουλος στην αίθουσα έχει αντιρρήσεις.
Χρησιμοποιώντας ένα ασφαλές τηλέφωνο στην αίθουσα ή αυτό που περιέχεται στην «πυρηνική μπάλα», επικοινωνεί την εντολή του στο NMCC: «Εκτοξεύστε 300 ICBMs, σπεύσατε τα βομβαρδιστικά και ετοιμάστε τα υποβρύχια για εκτόξευση».
Το NMCC ζητά από τον πρόεδρο να επιβεβαιώσει την ταυτότητά του και αυτός βγάζει από την τσέπη του ένα μικρό, χοντρό χαρτί που μοιάζει με επαγγελματική κάρτα: το λεγόμενο «μπισκότο».
Ο πρόεδρος διαβάζει τους κωδικούς που αναγράφονται στο «μπισκότο» στο τηλέφωνο, και μόλις ένα λεπτό αφότου αναμεταδίδει την εντολή, το NMCC τη μεταδίδει σε επιλεγμένα πληρώματα μέσω μηνυμάτων έκτακτης ανάγκης.
Τα πληρώματα των ICBM πιστοποιούν γρήγορα την εντολή και προετοιμάζουν τους πυραύλους για το επιλεγμένο σχέδιο στόχου. Περίπου 20 λεπτά μετά την εκτόξευση των εχθρικών πυραύλων, τα καπάκια των αμερικανικών σιλό ανοίγουν και οι ICBM εκτοξεύονται.
Εχθρικοί πύραυλοι προσγειώνονται σε αμερικανικό έδαφος
Λίγα λεπτά αργότερα, μια ομοβροντία ICBM χτυπά τα τρία σιλό των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα σιλό είναι άδεια, αλλά αμέτρητοι κάτοικοι της Βόρειας Ντακότα, της Μοντάνα, του Γουαϊόμινγκ, του Κολοράντο και της Νεμπράσκα σκοτώνονται ακαριαία. Επόμενος στόχος: Ουάσινγκτον.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την καταστροφή που προκαλεί ένας πυρηνικός πόλεμος. Ο Sébastien Philippe, ερευνητής του Προγράμματος Επιστήμης και Παγκόσμιας Ασφάλειας του Πανεπιστημίου Princeton, ο οποίος μοντελοποιεί τις επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων και τις συνέπειες του πυρηνικού πολέμου, περιγράφει πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια επίθεση στην Ουάσιγκτον.
Όπως εξηγεί, μια επίθεση πλήρους κλίμακας θα περιελάμβανε πιθανότατα στόχους υψηλού επιπέδου στην περιοχή της Ουάσινγκτον, όπως το Πεντάγωνο, ο Λευκός Οίκος, το Κογκρέσο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τα κεντρικά γραφεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών.
Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι θα πέθαιναν ακαριαία. Οι άνεμοι και οι πυρκαγιές που θα έπλητταν την πόλη θα εξαπλώνονταν σε όλη την περιοχή, προκαλώντας περισσότερους θανάτους και καταστροφή. Μεγάλο μέρος της περιοχής Beltway θα μετατραπόταν σε μια πύρινη καταιγίδα.
Εκτεταμένη μόλυνση
Μέσα σε 6 έως 8 λεπτά μετά την έκρηξη, σύννεφα «μανιταριών» από ραδιενεργή σκόνη και συντρίμμια θα ανέβαιναν περίπου 12.200 μέτρα στην ατμόσφαιρα. Αυτό το υλικό θα άρχιζε να επιστρέφει στη Γη ως ραδιενεργό νέφος, μολύνοντας τα πάντα στο πέρασμά του για εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Εκτός από τους 500.000 θανάτους από τη θερμότητα, την έκρηξη και τις επιπτώσεις της φωτιάς, επιπλέον ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα μπορούσαν να πεθάνουν από την έκθεση στο ραδιενεργό νέφος.
Μεγάλα τμήματα αμερικανικών πολιτειών που θα επηρεάζονταν από το νέφος θα γίνονταν μη κατοικήσιμες, απαγορευμένες ζώνες – σκεφτείτε τη ζώνη αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ.
Ανάλογα με τα πρότυπα των ανέμων την ημέρα της επίθεσης, η ραδιενέργεια θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τη Νέα Υόρκη, κάτι που, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες σχετικούς με την επίθεση, θα προκαλούσε παρόμοιο όλεθρο σε ολόκληρη τη χώρα.
Αμερικανικοί πύραυλοι πλήττουν εχθρικούς στόχους – Πυρηνικός χειμώνας στη Γη
Λιγότερο από μία ώρα μετά την απογείωση των αντίπαλων πυραύλων, οι αμερικανικοί ICBM αρχίζουν να προσγειώνονται σε απάντηση και αμέτρητοι άνθρωποι σκοτώνονται.
Μια πλήρους κλίμακας επίθεση μεταξύ οποιουδήποτε μεγάλου πυρηνικού «παίκτη» θα σκότωνε εκατομμύρια ανθρώπους και θα μόλυνε μεγάλες εκτάσεις του πλανήτη με ραδιενέργεια.
Θα μπορούσε κάλλιστα να ακολουθήσει ένας πυρηνικός χειμώνας, όπου ο καπνός και η αιθάλη από τις βόμβες εμποδίζουν το ηλιακό φως να φτάσει στη Γη.
Πηγή: in.gr
Αυτό που περιγράφουμε είναι ένα υποθετικό σενάριο για την αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια εισερχόμενη πυρηνική επίθεση. Αν και η πλήρης διαδικασία πυρηνικής εκτόξευσης παραμένει απόρρητη, πολλές από τις οδυνηρές λεπτομέρειες έχουν δημοσιοποιηθεί μέσω αποχαρακτηρισμένων εγγράφων και αναφορών από όσους έχουν βρεθεί στο εσωτερικό.
Οι περισσότετερες πληροφορίες, μάλιστα, βασίζονται στις μαρτυρίες και τις μελέτες του Bruce Blair, πρώην αξιωματικού εκτόξευσης πυραύλων και εμπειρογνώμονα πυρηνικής ασφάλειας, και του William J. Perry, πρώην υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, σύμφωνα με την εφημερίδα Washington Post.
Κάπου στην άλλη άκρη του πλανήτη, λοιπόν, ένας «αντίπαλος» εκτοξεύει πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι μόνες δύο χώρες που διαθέτουν σήμερα διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM) με πυρηνική κεφαλή, που μπορούν να φτάσουν στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες (εκτός από συμμάχους, όπως η Βρετανία και η Γαλλία), είναι η Ρωσία και η Κίνα. Η Βόρεια Κορέα δεν έχει επιδείξει ακόμη μια τέτοια ικανότητα, αλλά θα μπορούσε στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, όπως σημειώνεται.
Σχεδόν ακαριαία, οι δορυφόροι των ΗΠΑ εντοπίζουν την εκτόξευση ICBM. Καθώς οι πύραυλοι, ύψους πολλών ορόφων, απογειώνονται, οι κινητήρες τους εκπέμπουν τεράστια θερμικά νέφη που εντοπίζονται αμέσως από αισθητήρες υπερύθρων, σε έναν αστερισμό δορυφόρων που διαχειρίζεται η Διαστημική Δύναμη των ΗΠΑ.
Ραντάρ ανιχνεύουν εισερχόμενους πυραύλους
Μόλις ένα λεπτό μετά την εκτόξευση των πυραύλων, τα επίγεια συστήματα μεταδίδουν δεδομένα σχετικά με το τι έχουν ανιχνεύσει οι δορυφόροι στη Διαστημική Διοίκηση της Πολεμικής Αεροπορίας και στη Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής (NORAD) στο Κολοράντο Σπρινγκς, στη Στρατηγική Διοίκηση των ΗΠΑ (STRATCOM) στην Ομάχα και στο Εθνικό Κέντρο Στρατιωτικής Διοίκησης (NMCC) στο Πεντάγωνο.
Συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης
Περίπου 3-4 λεπτά μετά την εκτόξευση του πυραύλου, η ομάδα έγκαιρης προειδοποίησης στο υπόγειο κέντρο διοίκησης του αρχηγείου της STRATCOM, στην αεροπορική βάση Offutt στην Ομάχα, αναφέρει στον διοικητή της STRATCOM τι βλέπει.
Ταυτόχρονα, οι ομάδες στη NORAD – έναν οργανισμό αεροδιαστημικής προειδοποίησης για την κοινή άμυνα των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά – κάνουν το ίδιο, και οι δύο ομάδες παρέχουν μια αρχική εκτίμηση αξιοπιστίας (καμία αξιοπιστία, μέτρια αξιοπιστία ή υψηλή αξιοπιστία), με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα.
Δεδομένου του αριθμού των εκτοξευόμενων πιδάκων καυσαερίων που εντοπίστηκαν και των σημείων προέλευσης της εκτόξευσης, οι ομάδες αναφέρουν γρήγορα ένα μέτριο επίπεδο αξιοπιστίας ότι μία επίθεση με πυρηνικούς βαλλιστικούς πυραύλους κατευθύνεται προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθούν οι στόχοι των πυραύλων με υψηλή αξιοπιστία.
Ενημερώνεται ο πρόεδρος
Μόλις πέντε λεπτά μετά την εκτόξευση, ήρθε η ώρα να ειδοποιηθεί ο πρόεδρος.
Ας υποθέσουμε, αυτή τη στιγμή, ότι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών πετάει κάπου με το Air Force One. Μια ασφαλής τηλεφωνική γραμμή χτυπάει, καθώς ο διοικητής της STRATCOM καλεί για να ειδοποιήσει τον πρόεδρο, οι συναγερμοί αρχίζουν να ηχούν και ένας στρατιωτικός βοηθός οδηγεί τον πρόεδρο στην αίθουσα εκτάκτων καταστάσεων του αεροπλάνου.
Ο πρόεδρος παίρνει θέση στην κεφαλή ενός μεγάλου τραπεζιού στο κέντρο της αίθουσας.
Η «πυρηνική μπάλα»
Ο στρατιωτικός σύμβουλος τοποθετεί στο τραπέζι έναν χαρτοφύλακα γνωστό ως «πυρηνική μπάλα» και τον ανοίγει, εμφανίζοντας όλα όσα θα χρειαστεί ο πρόεδρος για να διατάξει πυρηνική εκτόξευση σε απάντηση, συμπεριλαμβανομένης της λεγόμενης «μαύρης βίβλου» των επιλογών κρούσης.
Το περιεχόμενο της μαύρης βίβλου έχει καθοριστεί μέσω μιας πολύπλοκης, πολυετούς διαδικασίας σχεδιασμού και προετοιμασίας από αξιωματούχους του στρατού και της εθνικής ασφάλειας.
Από ένα καταφύγιο στην Ομάχα, ο διοικητής της STRATCOM ξεκινά μια έκτακτη διάσκεψη έκτακτης ανάγκης με τον πρόεδρο σε ζωντανή μετάδοση, μέσω βίντεο. Ο διοικητής αρχίζει να ενημερώνει τον πρόεδρο σχετικά με την κατάσταση και την τρέχουσα εκτίμηση της απειλής, ενώ στην κλήση συμμετέχουν και άλλοι σύμβουλοι υψηλού επιπέδου – εφόσον είναι σε θέση να επικοινωνήσουν – όπως ο υπουργός Άμυνας, ο πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού και άλλοι.
Ο στρατιωτικός βοηθός θέτει το περιεχόμενο της «μπάλας» μπροστά στον πρόεδρο. Ο πρόεδρος αρχίζει να σαρώνει το μενού επιλογών της μαύρης βίβλου, ενώ οι σύμβουλοι διατυπώνουν τις συστάσεις τους.
Η απειλή επιβεβαιώνεται
Δέκα λεπτά μετά την αρχική εκτόξευση, τα επίγεια ραντάρ εντοπίζουν τους εισερχόμενους ICBM κατά τη διάρκεια της πτήσης. Το ολοκληρωμένο σύστημα αξιολόγησης τακτικής προειδοποίησης και επίθεσης της NORAD ενσωματώνει και συγκρίνει δεδομένα από πολλαπλές ανεξάρτητες πηγές, για να παρέχει την πιο αξιόπιστη δυνατή αξιολόγηση.
Οι ομάδες έγκαιρης προειδοποίησης επιβεβαιώνουν ότι οι ICBM που προέρχονται από μια αντίπαλη χώρα βρίσκονται σε τροχιά προς τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πύραυλοι θα χτυπήσουν το έδαφος των ΗΠΑ σε 12 έως 15 λεπτά.
Οι περιοχές πρόσκρουσης των ICBM δεν μπορούν ακόμη να προσδιοριστούν με βεβαιότητα, αλλά τα συστήματα υπολογιστών επικαιροποιούν τις προβλέψεις με βάση τα νέα δεδομένα. Οι σύμβουλοι, που βρίσκονται σε επιφυλακή στην αίθουσα έκτακτων καταστάσεων, ενημερώνουν τον πρόεδρο.
Ο πρόεδρος αποφασίζει
Ο πρόεδρος περνάει τα επόμενα λεπτά συσκεπτόμενος με τους συμβούλους που βρίσκονται στην αίθουσα. Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας λέει στον πρόεδρο ότι δεν μπόρεσαν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τον ηγέτη του αντιπάλου. Ο πρόεδρος των Γενικών Επιτελείων προτείνει ότι η στόχευση της έδρας εξουσίας του αντιπάλου και του αρχηγείου διοίκησης και ελέγχου με ICBM θα αποτρέψει περαιτέρω επίθεση.
Ο διοικητής της STRATCOM υποστηρίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας να στοχοποιηθούν τα σιλό βαλλιστικών πυραύλων, οι βάσεις βομβαρδιστικών και οι βάσεις υποβρυχίων του αντιπάλου, για να προληφθεί ένα ακόμη πλήγμα. Άλλες φωνές προστίθενται στη «χορωδία», συνιστώντας διαφορετικές κατευθύνσεις δράσης.
Ο υπουργός Άμυνας παρεμβαίνει, προτρέποντας τον πρόεδρο να λάβει μια απόφαση μέσα στα επόμενα δύο λεπτά, αλλιώς κινδυνεύει να χάσει τη δυνατότητα αντιποίνων. Οι εχθρικοί πύραυλοι στοχεύουν πιθανότατα τα τρία πεδία σιλό ICBM που βρίσκονται στις δυτικές ΗΠΑ, για να αποτρέψουν μια μαζική επίθεση αντιποίνων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά θα μπορούσαν επίσης να υπάρχουν πύραυλοι που κατευθύνονται προς την Ουάσινγκτον ή άλλα μεγάλα κέντρα διοίκησης.
Ο πρόεδρος βγάζει το… «μπισκότο» και ανταποδίδει τα πυρά
Δεκαεπτά με 18 λεπτά αφότου οι δορυφόροι εντοπίσουν την πρώτη εκτόξευση πυραύλου, ο πρόεδρος λαμβάνει μια απόφαση. Ο πρόεδρος μπορεί να διατάξει επίθεση ακόμη και αν κάθε σύμβουλος στην αίθουσα έχει αντιρρήσεις.
Χρησιμοποιώντας ένα ασφαλές τηλέφωνο στην αίθουσα ή αυτό που περιέχεται στην «πυρηνική μπάλα», επικοινωνεί την εντολή του στο NMCC: «Εκτοξεύστε 300 ICBMs, σπεύσατε τα βομβαρδιστικά και ετοιμάστε τα υποβρύχια για εκτόξευση».
Το NMCC ζητά από τον πρόεδρο να επιβεβαιώσει την ταυτότητά του και αυτός βγάζει από την τσέπη του ένα μικρό, χοντρό χαρτί που μοιάζει με επαγγελματική κάρτα: το λεγόμενο «μπισκότο».
Ο πρόεδρος διαβάζει τους κωδικούς που αναγράφονται στο «μπισκότο» στο τηλέφωνο, και μόλις ένα λεπτό αφότου αναμεταδίδει την εντολή, το NMCC τη μεταδίδει σε επιλεγμένα πληρώματα μέσω μηνυμάτων έκτακτης ανάγκης.
Τα πληρώματα των ICBM πιστοποιούν γρήγορα την εντολή και προετοιμάζουν τους πυραύλους για το επιλεγμένο σχέδιο στόχου. Περίπου 20 λεπτά μετά την εκτόξευση των εχθρικών πυραύλων, τα καπάκια των αμερικανικών σιλό ανοίγουν και οι ICBM εκτοξεύονται.
Εχθρικοί πύραυλοι προσγειώνονται σε αμερικανικό έδαφος
Λίγα λεπτά αργότερα, μια ομοβροντία ICBM χτυπά τα τρία σιλό των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα σιλό είναι άδεια, αλλά αμέτρητοι κάτοικοι της Βόρειας Ντακότα, της Μοντάνα, του Γουαϊόμινγκ, του Κολοράντο και της Νεμπράσκα σκοτώνονται ακαριαία. Επόμενος στόχος: Ουάσινγκτον.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την καταστροφή που προκαλεί ένας πυρηνικός πόλεμος. Ο Sébastien Philippe, ερευνητής του Προγράμματος Επιστήμης και Παγκόσμιας Ασφάλειας του Πανεπιστημίου Princeton, ο οποίος μοντελοποιεί τις επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων και τις συνέπειες του πυρηνικού πολέμου, περιγράφει πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια επίθεση στην Ουάσιγκτον.
Όπως εξηγεί, μια επίθεση πλήρους κλίμακας θα περιελάμβανε πιθανότατα στόχους υψηλού επιπέδου στην περιοχή της Ουάσινγκτον, όπως το Πεντάγωνο, ο Λευκός Οίκος, το Κογκρέσο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τα κεντρικά γραφεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών.
Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι θα πέθαιναν ακαριαία. Οι άνεμοι και οι πυρκαγιές που θα έπλητταν την πόλη θα εξαπλώνονταν σε όλη την περιοχή, προκαλώντας περισσότερους θανάτους και καταστροφή. Μεγάλο μέρος της περιοχής Beltway θα μετατραπόταν σε μια πύρινη καταιγίδα.
Εκτεταμένη μόλυνση
Μέσα σε 6 έως 8 λεπτά μετά την έκρηξη, σύννεφα «μανιταριών» από ραδιενεργή σκόνη και συντρίμμια θα ανέβαιναν περίπου 12.200 μέτρα στην ατμόσφαιρα. Αυτό το υλικό θα άρχιζε να επιστρέφει στη Γη ως ραδιενεργό νέφος, μολύνοντας τα πάντα στο πέρασμά του για εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Εκτός από τους 500.000 θανάτους από τη θερμότητα, την έκρηξη και τις επιπτώσεις της φωτιάς, επιπλέον ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα μπορούσαν να πεθάνουν από την έκθεση στο ραδιενεργό νέφος.
Μεγάλα τμήματα αμερικανικών πολιτειών που θα επηρεάζονταν από το νέφος θα γίνονταν μη κατοικήσιμες, απαγορευμένες ζώνες – σκεφτείτε τη ζώνη αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ.
Ανάλογα με τα πρότυπα των ανέμων την ημέρα της επίθεσης, η ραδιενέργεια θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τη Νέα Υόρκη, κάτι που, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες σχετικούς με την επίθεση, θα προκαλούσε παρόμοιο όλεθρο σε ολόκληρη τη χώρα.
Αμερικανικοί πύραυλοι πλήττουν εχθρικούς στόχους – Πυρηνικός χειμώνας στη Γη
Λιγότερο από μία ώρα μετά την απογείωση των αντίπαλων πυραύλων, οι αμερικανικοί ICBM αρχίζουν να προσγειώνονται σε απάντηση και αμέτρητοι άνθρωποι σκοτώνονται.
Μια πλήρους κλίμακας επίθεση μεταξύ οποιουδήποτε μεγάλου πυρηνικού «παίκτη» θα σκότωνε εκατομμύρια ανθρώπους και θα μόλυνε μεγάλες εκτάσεις του πλανήτη με ραδιενέργεια.
Θα μπορούσε κάλλιστα να ακολουθήσει ένας πυρηνικός χειμώνας, όπου ο καπνός και η αιθάλη από τις βόμβες εμποδίζουν το ηλιακό φως να φτάσει στη Γη.
Πηγή: in.gr
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
