Η Εγνατία Οδός Α.Ε. παραμένει ένας από τους πλέον κερδοφόρους οδικούς άξονες της χώρας, με τα διόδια του Στρυμονικού να αποδίδουν εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, ιδίως κατά τους θερινούς μήνες όπου η κίνηση κορυφώνεται. Ωστόσο, την ίδια στιγμή που τα ταμεία γεμίζουν, οι υποχρεώσεις της εταιρείας προς τους πολίτες των Σερρών και τους διερχόμενους οδηγούς παραμένουν ανεκπλήρωτες.

Οι φθορές και οι ελλείψεις

Η εικόνα στον κόμβο και τον οδικό άξονα του Στρυμονικού είναι αποκαλυπτική:

• οδοστρώματα με φθορές,

• τοιχία που εμφανίζουν προβλήματα,

• ελλιπής και πεπαλαιωμένη σήμανση,

• κίνδυνοι που αυξάνονται όσο η κυκλοφορία επιβαρύνεται.

Το ζήτημα δεν είναι απλώς αισθητικό ή λειτουργικό. Πρόκειται για θέμα οδικής ασφάλειας, που αγγίζει τα όρια του κινδύνου για ανθρώπινες ζωές.

Η σιωπή της Εγνατίας

Η Αντιπεριφέρεια Σερρών έχει αποστείλει επανειλημμένα έγγραφα και οχλήσεις προς την εταιρεία. Μέχρι σήμερα, όμως, η στάση της Εγνατίας Οδού είναι η απόλυτη σιωπή. Ούτε απάντηση, ούτε δέσμευση, ούτε έργα.

Η απουσία αντίδρασης από μια εταιρεία που εισπράττει αδιαλείπτως διόδια, χωρίς να ανταποδίδει με έργα συντήρησης και βελτίωσης, δεν μπορεί να εκληφθεί διαφορετικά παρά μόνο ως παραδοχή αδιαφορίας ή και αποποίησης ευθύνης.

Ο ρόλος του Αντιπεριφερειάρχη

Εδώ όμως αρχίζει το δεύτερο, εξίσου σοβαρό σκέλος της υπόθεσης: η στάση του Αντιπεριφερειάρχη Σερρών, κ. Παναγιώτη Σπυρόπουλου. Ο ίδιος έχει δηλώσει δημόσια ότι «η Εγνατία Οδός αγνοεί τις Σέρρες». Μια δήλωση που αποτυπώνει μεν την πραγματικότητα, αλλά την ίδια στιγμή συνιστά και ομολογία αδυναμίας παρέμβασης.

Διότι το ερώτημα τίθεται αμείλικτο:
 Όταν ένας θεσμικός παράγοντας γνωρίζει και παραδέχεται ότι μια εταιρεία θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών, γιατί περιορίζεται σε έγγραφα που καταλήγουν στο καλάθι των αχρήστων;
 Γιατί δεν προχωρά στο αυτονόητο: προσφυγή στη Δικαιοσύνη;

Η ουσία του προβλήματος

Η ευθύνη της Εγνατίας Οδού είναι αδιαμφισβήτητη. Όμως, όσο δεν υπάρχει θεσμική πίεση, όσο η τοπική αυτοδιοίκηση μένει στη ρητορική χωρίς νομικές ενέργειες, η εταιρεία θα συνεχίσει να σιωπά.

Η αδράνεια, λοιπόν, δεν είναι απλώς παράλειψη. Στην πράξη μετατρέπεται σε σιωπηρή κάλυψη. Και αυτό εκθέτει τον ίδιο τον Αντιπεριφερειάρχη, ο οποίος αντί να διεκδικήσει θεσμικά την προστασία των πολιτών, αρκείται στο να παραδέχεται ότι… τον αγνοούν.

Το τελικό ερώτημα

Το ζήτημα έχει φτάσει πλέον σε κρίσιμο σταυροδρόμι:
 Θα συνεχίσει ο κ. Σπυρόπουλος να δηλώνει αδύναμος ή θα αναλάβει την πολιτική και νομική του ευθύνη προσφεύγοντας στη Δικαιοσύνη για να διασφαλίσει την ασφάλεια των Σερραίων οδηγών;

Γιατί η κοινωνία δεν χρειάζεται άλλες επιστολές που σκίζονται και πετιούνται στα συρτάρια. Χρειάζεται πράξεις που να εγγυώνται ότι οι δρόμοι της δεν θα γίνουν παγίδες θανάτου.