Πριν από μερικά χρόνια φύτεψα ελαιόδεντρα και τα τελευταία χρόνια πηγαίνω στο ελαιοτριβείο για να πάρω το λάδι της χρονιάς.
Στο ελαιοτριβείο που πηγαίνω υπάρχει τεράστιος αύλειος χώρος γεμάτος με εκατοντάδες τόνους παραδομένες ελιές από τους παραγωγούς αλλά και «παραδομένες» από την ταλαιπωρία των πολλών ημερών που περιμένουν τη σειρά τους για να συνθλιβούν. Τις καημένες τις ελιές τις βγάζουν το λάδι πριν την ώρα τους, γιατί παραμένουν αρκετές μέρες στον αύλειο χώρο και τρέχουν τα ζουμιά τους απ’ τα τσουβάλια. Είναι τοποθετημένες πάνω σε παλέτες μέσα σε σακιά ή σε τελάρα ακόμη και σε κυβόσακους. Υπάρχουν πολλοί αγρότες που πηγαινοέρχονται, άλλοι φέρνουν ελιές, κάποιοι περιμένουν στο κυλικείο τη σειρά τους, άλλοι κουβεντιάζουν στην αυλή, κάποιοι φεύγουν με το λάδι τους.

Οι ελιές έρχονται συνεχώς με όλα τα μεταφορικά μέσα, με τρακτέρ, φορτηγά, αγροτικά αυτοκίνητα, ΙΧ αυτοκίνητα με trailer ή και στον εσωτερικό τους χώρο. Η όλη κατάσταση για μένα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον με πολλές εικόνες, πολύ ζωντάνια και με πολύ καλό σκηνοθετικό χρώμα.

Ήρθε η σειρά μου, μερικές μέρες μετά την παράδοση, να πάω στο ελαιοτριβείο για να συνθλίψω τις ελιές μου και βρέθηκα εκεί στις 7.00΄ π.μ. και έφυγα στις 13.00΄μ.μ. γιατί για κακή μου τύχη ακριβώς πριν από μένα ήταν δυο παραγωγοί με 10 τόνους ελιές ο καθένας.
Τώρα το Νοέμβριο είναι η εποχή που γίνεται η συγκομιδή της ελιάς που προορίζεται για λάδι και περίπου στις 10 Οκτωβρίου μαζεύονται οι πράσινες ελιές για να γίνουν βρώσιμες.

Είναι δύσκολη η καλλιέργεια των ελαιοδέντρων γιατί χρειάζονται μερικά χρόνια για να αρχίσει να αποδίδει καρπούς το δέντρο, προβλέπονται αρκετά ραντίσματα, λίπανση, ποτίσματα, κλαδέματα και φυσικά η συγκομιδή τους που απαιτεί αρκετά μεροκάματα.
Μαζεύοντας τις ελιές μου έμαθα να εκτιμώ καλύτερα την αξία του χρήματος και να γιατί. Για να πάρεις ένα κιλό λάδι απαιτούνται 6 έως 6,5 κιλά ελιές, δηλαδή από 6,5 τόνους ελιές θα πάρεις 1 τόνο λάδι, 6,5 τόνοι ελιές σημαίνουν περίπου 200 τσουβάλια ελιές μαζεμένες μια -μια και απαιτείται μεγάλος κόπος για την παραγωγή τους, τη συγκομιδή τους και τη μεταφορά τους.

Περιμένοντας στο ελαιοτριβείο έπιασα κουβέντα με τον παραγωγό των 10 τόνων ελιάς και ρώτησα κι έμαθα για το τι εισόδημα θα του απομείνει από τα ελαιόδεντρά του. Ο άνθρωπος ήταν απογοητευμένος από το προσδοκώμενο οικονομικό αποτέλεσμα και μου είπε πως από 10 τόνους ελιάς θα πάρει περίπου 1500 κιλά ελαιόλαδο το οποίο μπορεί να πουλήσει στο ελαιοτριβείο προς 1,90 € το κιλό και να εισπράξει 2.850 € αλλά απ’ αυτό το ποσό πρέπει να αφαιρέσουμε και το δικαίωμα – αμοιβή του ελαιοτριβείου που είναι 15%. Το 15% στην ποσότητα που για το συγκεκριμένο παραγωγό μεταφράζεται σε 225 κιλά ελαιόλαδο. Η ποσότητα τελικά για την οποία θα πληρωνόταν ο συγκεκριμένος παραγωγός ήταν 1500 κιλά μείον 225 ίσον 1275 κιλά επί 1,90 € ίσον 2.422,5 €. Από τα 2.422,5 € ήδη έχει προπληρώσει το κόστος για τα κλαδέματα, τα ραντίσματα, τα εργατικά για τη συγκομιδή, τα μεταφορικά, σακιά ή τελάρα, ελαιόπανα –δίχτυα δηλαδή, βία να του έμειναν του ανθρώπου 1800 € καθαρό εισόδημα αν είναι δυνατόν! Και με δεδομένο ότι η χρονιά ήταν καλή. Θα τα ξεριζώσει τα ελαιόδεντρα ο κόσμος με αυτά τα δεδομένα. Τουλάχιστον πριν μερικά χρόνια υπήρχε και μια επιδότηση, τώρα τίποτα.

Το κράτος οφείλει να στηρίξει με διαφανείς επιδοτήσεις τους ελαιοπαραγωγούς, έτσι ώστε ο ονομαζόμενος Ελληνικός χρυσός να μην εξαφανισθεί ως προϊόν, έτσι ώστε να απολαμβάνει αυτό το εξαιρετικό προϊόν ο καταναλωτής στην Ελλάδα σε προσιτές τιμές και να τονωθούν οι εξαγωγές του Ελληνικού ελαιόλαδου.

Έμαθα και για την τιμή που πληρώνεται ο παραγωγός για τη βρώσιμη ελιά. Οι πρώτες ελιές του Οκτωβρίου πουλήθηκαν στο 0,80΄€ το κιλό και μετά λίγες μέρες κατρακύλησε η τιμή τους σε 0,60, 0,40 και τελευταία 0,20 € το κιλό, άλλο που εμείς ως καταναλωτές τις αγοράζουμε έτοιμες προς βρώση 4 € το κιλό.

Με βάση τα παραπάνω οικονομικά δεδομένα, όπως ανέφερα και παραπάνω, έμαθα να εκτιμώ περισσότερο την αξία του χρήματος, του ευρώ συγκρίνοντας την τιμή 1,90 το κιλό του λαδιού που το πουλάει ο παραγωγός στο ελαιοτριβείο με τις τιμές άλλων αγαθών προβληματιζόμενος δηλαδή με τις σχετικές τιμές άλλων οικονομικών αγαθών. Παράδειγμα ένας καφές σε καφετέρια κοστίζει 3,80 € όσο δηλαδή 2 κιλά λάδι, άρα ακριβός ο καφές, ένα τσάϊ σε καφετέρια των Σερρών 3€ δηλαδή 1,57 κιλά λάδι, άρα πανάκριβο το τσάϊ. Μια θεατρική ή μουσική παράσταση 15 € ίσον 8 κιλά λάδι, βλάβη πλυντηρίου 70 € δηλαδή 37 κιλά λάδι, μηνιαία δαπάνη κινητής τηλεφωνίας 50 € δηλαδή 26,3 κιλά λάδι ή 170.95 κιλά ελιές , περίπου 5 τσουβάλια κλπ.

Οι καταναλωτές σήμερα έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με προσεκτική αγορά στα 2,5 ευρώ το λίτρο ακόμη και στα super market .

Για τους ερασιτέχνες ελαιοπαραγωγούς όπως είμαι εγώ η διαδικασία της παραγωγής της ελιάς και του λαδιού θέλω να τονίσω πως είναι πολύ γοητευτική που μπορεί να σε συντροφεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Απευθυνόμενος στους αναγνώστες της εφημερίδας ελαιοπαραγωγούς επαγγελματίες και μη τους εύχομαι και του χρόνου να είμαστε καλά και να βρεθούμε και πάλι στο ελαιοτριβείο με καλύτερες οικονομικές συνθήκες για τους επαγγελματίες.